Η Ελλάδα είναι από τις χώρες που διαθέτει άλλη μία πρωτοτυπία. Διαθέτει κομμουνιστικό κόμμα παλαιάς κοπής. Μπορεί να υπάρχουν στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες αριστερές παρατάξεις αλλά κομμουνιστικά κόμματα που ζουν με την ανάμνηση του θλιβερού παρελθόντος της Σοβιετίας είναι ανύπαρκτα. Και όπου υποτίθεται ότι υπάρχουν τέτοια κόμματα, «ως ανάμνηση παλιά, κίτρινο γράμμα στο συρτάρι», όπως λ.χ. στην Γαλλία, είναι συρρικνωμένα πλέον στα ποσοστά που συναγωνίζονται το δημοσκοπικό ποσοστό του κόμματος του…Κασιδιάρη.
του Όθωνα Καραγιάννη
Εδώ λοιπόν διαθέτουμε κομμουνιστικό κόμμα ως μουσειακό είδος του οποίου τα εξ ίσου συρρικνωμένα ποσοστά συντηρούνται από οπαδούς που διαδέχονται ο ένας τον άλλο από οικογενειακή παράδοση. Και μάλλον φθίνουσα.
Ζώντας ως κόμμα ρετρό το ελληνικό ΚΚ επαναφέρει με τις θέσεις του μία άλλη εποχή, την οποία εμείς μεν ευτυχώς που δεν την ζήσαμε αλλά εκείνοι που την έζησαν δεν θέλουν να την θυμούνται. Και ούτε τα παιδιά τους βεβαίως τα οποία προφανώς από διηγήσεις έχουν αποκτήσει κάποια ιδέα του ήταν το σοβιετικό καθεστώς, πόσους ευρωπαϊκούς λαούς είχε υποταγμένους με τα τάνκς- να θυμηθούμε Ουγγαρία και Πράγα- και τι χαρά έκαναν οι Μοσχοβίτες όταν κατέρρευσε το καθεστώς που τους καταπίεζε.
Αυτή η ζοφερή εικόνα, μόνο από την μνήμη των Ελλήνων κομμουνιστών έχει διαγραφεί. Ή μάλλον την έχουν από φανατισμό καταχωνιασμένη. Γι’ αυτό άλλωστε με περίσσιο θράσος ο ηγέτης του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας εγκρίνει τις ρωσσικές θηριωδίες λέγοντας το αμίμητο ότι δεν στηρίζει τον Ζελένσκι γιατί είναι μία μαριονέτα των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. Που σημαίνει κατ΄αντιδιαστολή ότι στηρίζει
τις σφαγές των αμάχων, των εγκύων και των βρεφών, που προφανώς είναι με το πλευρό του Ζελένσκι, αυτής της μαριονέτας. Επομένως αξίζουν την τιμωρία που υφίστανται.
Θα ήταν αποδεκτό το μουσειακό αυτό πολιτικό είδος όπως είναι τα προπλάσματα των δεινοσαύρων που μας θυμίζουν πως ήταν κάποτε η ζωή στην γή. Μόνο που οι δεινόσαυροι δεν μιλούν. Ενώ ο εγχώριος ερυθρός πολιτικός δεινόσαυρος, όχι μόνο ομιλεί αλλά και
προκαλεί…
