Από το 1979, τότε που οι μουλάδες εγκατέστησαν το θεοκρατικό καθεστώς στην Τεχεράνη, αποτελούν τον κύριο εκφραστή των τρομοκρατικών επιθέσεων κατά της Δύσης και της δημοκρατίας. Το καθεστώς του Ιράν περνάει εσχάτως και σ’ ένα άλλο στάδιο απειλώντας τη Δύση με πόλεμο, αφού η επίθεση κατά του Ισραήλ ουσιαστικά, εφόσον δεν πρυτανεύσει η λογική, συνιστά την κήρυξη πολέμου εναντίον της διεθνούς κοινότητας.
Οι ευθύνες του ΟΗΕ και μέρους των κρατών της Δύσης είναι σοβαρές, μια και όλοι γνωρίζουν ότι το Ιράν αποτελεί σημαντικό προμηθευτή οπλικών συστημάτων στη Ρωσία. Προφανώς το Ισραήλ δεν είναι άμοιρο ευθυνών, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση το γεγονός ότι υφίσταται διαχρονικά τρομοκρατικές επιθέσεις, ενώ τελεί υπό τη διαρκή απειλή των πυραύλων και των ρουκετών που βρίσκονται στο έδαφος του Λιβάνου. Όπως επίσης δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής όσων επιχειρούν να κρατήσουν ίσες αποστάσεις, πως το ισλαμικό καθεστώς του Ιράν δεν υποστηρίζει απλά τους Παλαιστίνιους και τον αγώνα τους για ίδρυση κράτους, αλλά απεργάζεται συστηματικά την εξάλειψη του Ισραήλ.
Κι ενώ η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολουθεί τις εξελίξεις με κομμένη την ανάσα, όσοι επιμερίζουν τις ευθύνες οφείλουν να αναρωτηθούν, ποιο είναι το ιστορικό καθήκον της Δύσης και της Ευρώπης: να ταχθεί με την τρομοκρατία ή με τη δημοκρατία; Να κάνει ότι δεν την αφορά η επέλαση του ολοκληρωτισμού έναντι της ελευθερίας, ή να επιτελέσει το χρέος της έναντι των αρχών και των αξιών του δυτικού πολιτισμού; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεν συμφωνούμε όλοι με τους χειρισμούς που χρησιμοποιεί το Ισραήλ έναντι των απειλών που δέχεται, αλλά και τις πρακτικές που μετέρχεται προκειμένου να τις αντιμετωπίσει.
Για να μιλήσουμε ανοιχτά, διαφωνούμε και σε επιμέρους τακτικές που χρησιμοποιεί το Ισραήλ στη Γάζα. Αλλά αυτό δεν πρέπει να μας οδηγήσει στον αφορισμό ότι για όλα ευθύνεται το Ισραήλ. Και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφήσουμε την ισλαμιστική τρομοκρατία να θέσει εν αμφιβόλω το δικαίωμα συνύπαρξης των Παλαιστινίων και των Ισραηλιτών. Θεμιτό να κρίνουμε το Ισραήλ, αλλά δεν έχουμε το δικαίωμα να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα: Η απειλή στο Ισραήλ ισοδυναμεί με απειλή στη Δύση και στην Ευρώπη. Το μέλλον της Δυτικής Δημοκρατίας και της ελευθερίας, είτε δεν βολεύει κάποιους είτε πάλι εξυπηρετεί τα συμφέροντα τρίτων, κερδίζεται ή χάνεται στη Μέση Ανατολή.
