Να αλλάξει στρατηγική μετά το καταχέριασμα από τον Νίκο Παναγιωτόπουλο φαίνεται πως αποφάσισε ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ. Εγκατέλειψε την στάση των ίσων αποστάσεων και με ξεκάθαρο τρόπο πλέον τάσσεται υπέρ της Τουρκίας. Γιατί να το κρύψει άλλωστε;

του Θεοδόση Παπανδρέου

Με εκείνο το tweet το βράδυ της Τετάρτης ο κ. Στόλτενμπεργκ κατάφερε κάτι απλό αλλά τεράστιας πολιτικής σημασίας. Να παρουσιάσει την Ελλάδα ακριβώς όπως θέλει ο Σουλτάνος. Αδιάλλακτη. Η Τουρκία υποστηρίζει (από χρόνια) ότι είναι έτοιμη για συζήτηση. Το ίδιο έκανε και μετά την «δήλωση» του ΓΓ του ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα πάλι έχει ξεκαθαρίσει πως είναι έτοιμη να συζητήσει με συγκεκριμένη ατζέντα και μόνο εφόσον η Τουρκία σταματήσει τις προκλήσεις που σημαίνει εκτός των άλλων πως θα πρέπει να αποχωρήσει το Όρουτς Ρέις.

Και αν για εμάς όλα αυτά είναι απολύτως κατανοητά και λογικά, δυστυχώς δεν ισχύει για τον υπόλοιπο πλανήτη.

Ο Στόλτενμπεργκ με την δήλωσή του έβαλε τρικλοποδιά στην ελληνική διπλωματία η οποία τώρα θα πρέπει να καταβάλλει πολλαπλάσια προσπάθεια για να κοινωνικοποιήσει τις θέσεις της χώρας και να πείσει ότι δεν είμαστε εμείς οι αδιάλλακτοι.

Μια επιστολή, επί της οποίας ζητά σχόλια ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, την βάφτισε διάλογο και την έκανε όπλο στα χέρια της Άγκυρας.

Αποδείχθηκε δε ο ίδιος μικρός, πολύ μικρός, για να συνεχίσει να υπηρετεί σε μια τόσο μεγάλη – θεωρητικά τουλάχιστον – θέση. Τόσο μικρός που δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση να παραιτηθεί.

Η κίνηση αυτή όμως φανερώνει και κάτι ακόμα: κάποιοι θέλουν να σύρουν την Ελλάδα σε διάλογο άνευ όρων με την Τουρκία και υπέρ της Τουρκίας. Κάποιοι που έχουν ήδη σχεδιάσει την επόμενη μέρα στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο. Κάποιοι που υπηρετούν το σχέδιο που η τουρκική διπλωματία έχει καταστρώσει από καιρό και πλέον εφαρμόζει.

Η Ελλάδα διεκδικεί το δίκιο της όμως κανείς ποτέ δεν νίκησε επειδή είχε μόνο δίκιο. Η νίκη προϋποθέτει και άλλα πράγματα όπως συμμαχίες στο παρασκήνιο.

Η επίσκεψη σήμερα Κινέζου αξιωματούχου στο Μέγαρο Μαξίμου ίσως να είναι μια καλή ευκαιρία προς αυτή την κατεύθυνση.

Σε κάθε όμως περίπτωση το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο πολιτικά και διπλωματικά με την Αθήνα να κινδυνεύει να χάσει κάθε επιχείρημα. Και είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ ο Κυριάκος Μητσοτάκης να επιστρατεύσει όλους εκείνους που κατά το παρελθόν είχαν καταφέρει να κρατήσουν τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υπό έλεγχο. Ανεξαρτήτως χρώματος και πολιτικής καταβολής.