Η τελευταία δημοσκόπηση της Interview δεν κατέγραψε απλώς αριθμούς - αποκάλυψε ένα πολιτικό τοπίο σε κατάσταση σύγχυσης. Στο ερώτημα «Μητσοτάκης ή χάος;», το 42% απάντησε «χάος», έναντι 30% που επέλεξαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όμως, όσοι παρακολουθούν την πολιτική σκηνή, γνωρίζουν πως το χάος δεν είναι πιθανό ενδεχόμενο. Είναι ήδη εδώ, και μάλιστα με… πολιτική εκπροσώπηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλοτε δεύτερος πόλος εξουσίας, έχει συρρικνωθεί κάτω από το 3%. Ο Σωκράτης Φάμελλος κρατά τον τίτλο του αρχηγού, αλλά η εικόνα του θυμίζει περισσότερο προσωρινό διαχειριστή παρά ηγέτη. Ο Αλέξης Χαρίτσης, στη Νέα Αριστερά, προσπαθεί να αποδείξει ότι υπάρχει χώρος για μια «νέα» εκδοχή ενός κουρασμένου ιδεολογήματος, αλλά το κοινό έχει αποχωρήσει από την αίθουσα. Και ο Στέφανος Κασσελάκης, με το δικό του κόμμα πλέον, δείχνει πως η πολιτική μπορεί να μοιάζει με παράσταση - χωρίς, ωστόσο, να έχει σενάριο.
Το ΠΑΣΟΚ υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη παραμένει δεύτερο μόνο από κεκτημένη ταχύτητα, χωρίς σαφή λόγο ύπαρξης και χωρίς πυξίδα. Ο Κυριάκος Βελόπουλος συνεχίζει να πουλάει «λύσεις» με τον ίδιο στόμφο που παρουσίαζε προϊόντα στην τηλεόραση, το ΚΚΕ αρνείται να συνδιαλλαγεί με τον 21ο αιώνα, η «Νίκη» απευθύνεται στον ουρανό περισσότερο απ’ ό,τι στους πολίτες, και η Ζωή Κωνσταντοπούλου εξακολουθεί να καταγγέλλει τα πάντα, πιστεύοντας πως έτσι δικαιώνεται από την ιστορία.
Και, φυσικά, υπάρχει πάντα ο Αλέξης Τσίπρας. Ο μόνιμος εγγυητής του χάους. Ο άνθρωπος που επι μια δεκαπενταετία μετέτρεψε σε βούρκο την πολιτική ζωή του τόπου, «παραιτήθηκε» για να ανοίξει δρόμο στους επόμενους, αλλά δεν φεύγει ποτέ. Η σκιά του πλανάται πάνω από κάθε απόπειρα ανασύνταξης της αντιπολίτευσης, υπενθυμίζοντας ότι το χάος έχει πάντα αρχιτέκτονα.
Αυτό είναι, λοιπόν, το χάος: δεν χρειάζεται να το φοβόμαστε, έχει ήδη πιάσει γραμμή στα κανάλια. Ο Μητσοτάκης απλώς κυβερνά. Οι άλλοι, απλώς θορυβούν.
Το ερώτημα «Μητσοτάκης ή χάος;» είναι πια περιττό. Το χάος έχει πρόσωπα, φωνές και φιλοδοξίες χωρίς περιεχόμενο. Είναι ο Τσίπρας που δεν αποσύρθηκε ποτέ, ο Ανδρουλάκης που δεν εμφανίστηκε ποτέ, και οι υπόλοιποι που απλώς συνθέτουν τη χορωδία του κενού. Γιατί, τελικά, το χάος δεν έρχεται. Το χάος είναι ήδη εδώ.
