Βαρύ πένθος για τον Περιφερειάρχη Αττικής Νίκο Χαρδαλιά, μετά την απώλεια του πατέρα του, Γιώργου, που έφυγε νωρίς σήμερα το πρωί σε ηλικία 92 ετών, ύστερα από πολυήμερη νοσηλεία και πολλαπλά προβλήματα υγείας.
Με μια συγκινητική ανάρτηση σε προσωπικό τόνο, ο Περιφερειάρχης τον αποχαιρέτησε, αναφέροντας: «Πατέρα μου αγαπημένε, Αρχοντάκο μου γλυκέ, σήμερα ανήμερα της Παναγιάς μας η καρδιά μου ραγίζει, γιατί έφτασε εκείνη η ώρα που χρόνια τώρα δεν ήθελα ποτέ να σκέφτομαι και φάνταζε τόσο, μα τόσο μακρινή. Η ώρα του αποχαιρετισμού».
Ο Γιώργος Χαρδαλιάς υπήρξε ένας άνθρωπος με ξεχωριστή πορεία και σημαντική επιρροή στα παιδιά του, Νίκο και Δήμητρα, αφήνοντας πίσω του μια παρακαταθήκη εργατικότητας, ήθους και αγάπης.
Ο εκλιπών είχε ρίζες από τη Γρανίτσα Ευρυτανίας, μια περιοχή που υπερηφανευόταν για την παράδοση και τις αξίες της. Μεγάλη του αγάπη ήταν και ο Βύρωνας, στην κοινωνική ζωή του οποίου ήταν ιδιαίτερα δραστήριος μέχρι το τέλος.
Από νεαρή ηλικία ακολούθησε τον δρόμο του εμπορίου, καταφέρνοντας να διακριθεί ως επιχειρηματίας, με σεμνότητα και συνέπεια. Όσοι τον γνώριζαν μιλούν για έναν άνθρωπο ευθύ, που στήριζε πάντα τους γύρω του και κέρδιζε τον σεβασμό με την ακεραιότητα και την ευγένειά του.
Για τον γιο του, Νίκο Χαρδαλιά, ο πατέρας του υπήρξε σταθερό σημείο αναφοράς. Στάθηκε δίπλα του από τα πρώτα βήματα μέχρι τη διαδρομή του στην τοπική αυτοδιοίκηση και την κεντρική πολιτική σκηνή, δίνοντάς του κουράγιο σε δύσκολες στιγμές. Χαρακτηριστικές είναι οι δημόσιες παρουσίες του, όπως η συγκινητική αγκαλιά στην ορκωμοσία του Νίκου Χαρδαλιά ως Περιφερειάρχη, αλλά και η υποδοχή του Πρωθυπουργού στο πατρικό τους στον Βύρωνα, όπου με περηφάνια στάθηκε στο πλευρό της οικογένειας.
Η απώλειά του αφήνει βαθιά θλίψη στους οικείους του, αλλά και σε όσους τον γνώρισαν. Η μνήμη του θα παραμείνει ζωντανή μέσα από την οικογένεια, τις αξίες που υπηρέτησε και κληροδότησε στα παιδιά του, αλλά και την αγάπη που μοίρασε απλόχερα.
Χαρακτηριστικό είναι το κλείσιμο της ανάρτησης του Περιφερειάρχη Αττικής: «Να ταξιδέψεις ήρεμα εκεί όπου δεν υπάρχει πόνος. Κι εγώ… θα σε βρίσκω πάντα στο φως του κάθε μου πρωινού, στο θρόισμα των φύλλων, εκεί στις αγαπημένες μας γειτονιές του Βύρωνα της καρδιάς μας. Καλό σου ταξίδι, πατέρα μου. Θα είσαι για πάντα η πιο γλυκιά σκιά δίπλα στο κάθε βήμα μου. Μέχρι να ξαναβρεθούμε».
