«Θα επαναφέρουμε τη δημοκρατία είτε με το καλό είτε με το άγριο» –τάδε έφη, Χρήστος Σπίρτζης…
Δεν πρόκειται για μια «λαϊκή έκφραση», όπως έσπευσε να τον καλύψει η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αλλά για το πραγματικό πρόσωπο ενός κόμματος που έχει αυτοσκοπό να ελέγξει τους «αρμούς της εξουσίας», όπως έχουν παραδεχθεί δημόσια κορυφαία στελέχη του. Επιλέγουν την ακραία πόλωση με εκβιασμούς και απειλές για να διαχειριστούν καλύτερα την επερχόμενη ήττα τους στις εθνικές εκλογές.
Μόνο που η δημοκρατία ούτε εκβιάζεται, ούτε πολώνεται, ούτε συμπορεύεται με την «αγριότητα». Δεν καταδιώκει τυφλά ή εκδικείται. Το μόνο που κάνει είναι να δίνει ζωή στην αντιπροσώπευση και τη λογοδοσία βάσει των κανόνων που ορίζει το σύνταγμα.
Πώς να ήχησε, άραγε, στα αυτιά του μέσου πολίτη η ευθεία απειλή που ξεστόμισε ένας βουλευτής; Και για να έχουμε καλό ερώτημα, τι σημαίνει η «επαναφορά» της δημοκρατίας «με το άγριο»;
Οπως εξήγησα, όταν ρωτήθηκα σχετικά, η φράση του Χρήστου Σπίρτζη είναι μια ομολογία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αμφισβητήσει το αποτέλεσμα των επικείμενων εθνικών εκλογών εφόσον δεν είναι το επιθυμητό για αυτόν. Ακόμα και αν ο Αλέξης Τσίπρας δεν το πράξει ευθέως, ευελπιστεί πως με την εμφυλιοπολεμική ρητορική που χρησιμοποιεί θα σπείρει στην κοινωνία την αμφιβολία που προσδοκά να οδηγήσει στη διαίρεση και τον διχασμό του εκλογικού σώματος. Γι’ αυτό περιμένω από τους συναδέλφους της αξιωματικής αντιπολίτευσης μια ξεκάθαρη απάντηση: Θα αποδεχθούν το αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας το βράδυ των εκλογών με την προφανή νίκη της Νέας Δημοκρατίας ή θα συνεχίσουν τον «ανένδοτο» που τείνει να εξελιχθεί σε πολιτικό «ανέκδοτο»;
Και κάτι ακόμα…
Οπως η δημοκρατία δεν επιβάλλεται με το… άγριο, έτσι και η προοδευτική διακυβέρνηση δεν επιβάλλεται με το… ζόρι, διότι στην κάλπη μιλά ο λαός και αποφασίζει με την ψήφο του.
Υπό αυτό το πρίσμα το ουσιαστικό διακύβευμα των εκλογών δεν είναι «Δημοκρατία ή Νέα Δημοκρατία», όπως ψευδεπίγραφα ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Δημοκρατία έχουμε από το 1974, την οποία θωρακίζουμε και βελτιώνουμε. Η ουσία βρίσκεται στο ερώτημα «προχωράμε μαζί μπροστά ή γυρίζουμε διχασμένοι πίσω» στην εποχή του άκρατου λαϊκισμού; Συνεχίζουμε με σιγουριά στο μέλλον ή ρισκάρουμε μια καινούργια περιπέτεια;
Θέλουμε κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας ή ΣΥΡΙΖΑ;
Σε τελική ανάλυση, θέλουμε πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή τον Αλέξη Τσίπρα;
Σύντομα οι πολίτες θα κληθούν να κρίνουν δύο κοινοβουλευτικές τετραετίες που τις έζησαν διαδοχικά και με την ψήφο τους θα αποφασίσουν για την Ελλάδα του 2030. Θα κρίνουν, θα συγκρίνουν και θα κατασταλάξουν ποιοι μπορούν να μετατρέψουν τις αστοχίες σε νέους στόχους κάνοντας πράξεις τις δεσμεύσεις τους.
Ο Θεόδωρος Καράογλου είναι Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης Ν.Δ.
