Είθισται να αποδίδουμε στη τρέλα τις εγκληματικές πράξεις των δικτατόρων κατά της ανθρωπότητας. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο ο Πρόεδρος Πούτιν είναι τρελός, λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Ούτε εγκληματίας παρά τις δολοφονίες της Anna Politkovskaia και του Aleksander Litvinenko, καθώς και τις χιλιάδες σφαγιασθέντες Τσετσένους και Γεωργιανούς. Το βέβαιο είναι ότι ο δικτάτορας της Μόσχας, όπως και ο Στάλιν, ο Λένιν, ο Χίτλερ, έχει τη… τάση να σκοτώνει όσους στέκονται εμπόδιο στα σχέδια του.
του Χάρη Παυλίδη
Είναι η… χαρά του φόνου που βρίσκει μιμητές στην ιστορία της ανθρωπότητας και οπαδούς που αναζητούν δικαιολογίες προκειμένου να υποστηρίξουν αποτρόπαιες πράξεις. Και διόλου τυχαία ο ουκρανός ηγέτης Ζελένσκι υποστηρίζει ότι εφόσον πέσει η χώρα του, θα ακολουθήσει η Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής. Άλλωστε, για όσους διαβάζουν ιστορία, το 1920, ο Λένιν έστειλε τον Κόκκινο Στρατό μέσω της Πολωνίας, σκοπεύοντας να καταλάβει τη Γερμανία και να επιβάλει μια κυβέρνηση των Μπολσεβίκων εκεί, και στη συνέχεια ξεκίνησε να κατακτήσει όλη την Ευρώπη. Τότε, τον εμπόδισε ο Πολωνός στρατηγός Józef Pilsudski, όπως τώρα προσπαθεί να τον σταματήσει ο Ουκρανός πρόεδρος.
Επίσης το 1920, ο Ρώσος πρίγκιπας Nikolai Trubetzkoi (1890-1938), ένας από τους πατέρες της σύγχρονης γλωσσολογίας, δημοσίευσε ένα δοκίμιο στη Σόφια («Ευρώπη και ανθρωπότητα») στο οποίο προέβλεψε ότι η αναπόφευκτη συνέπεια της λενινιστικής εισβολής θα ήταν ότι , αντλώντας «τα αρνητικά μαθήματα του ρωσικού μπολσεβικισμού», οι Γερμανοί θα δημιουργούσαν ένα πανευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κράτος όπου «οι κύριοι θα είναι οι Γερμανοί, οι Ρωμανο-Γερμανοί και οι σκλάβοι, όλοι οι άλλοι». Πράγματι, το σχέδιο της ναζιστικής επέκτασης ήταν το αντίστροφο από αυτό που ακολούθησε το σχέδιο του Λένιν.
Η εισβολή στην ΕΣΣΔ το 1941, η Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα (που πήρε το όνομά του από τον Ρωμαιο-Γερμανό αυτοκράτορα Φρειδερίκο Α’), προχώρησε σε παρόμοιες γραμμές αποπροσανατολισμού και εξαπάτησης με αυτές που ακολούθησε ο Πούτιν στην επίθεσή του στην Ουκρανία. Για να σταματήσει αυτό, θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από έναν Pilsudski πριν εκπληρωθεί η πολύ ρεαλιστική, έστω κι αν τώρα φαίνεται υπερβολική, πρόβλεψη του Προέδρου Zelensky.
Ευτυχώς το Κίεβο το 2022 δεν είναι (και δεν είναι) Βαρσοβία του 1920. Και φυσικά ο Λένιν δεν είχε πυρηνικά όπλα, όπως έχει ο Πούτιν. Επίσης η Ευρώπη του 2022 δεν είναι η Ευρώπη των κρατών- εθνών και οι ΗΠΑ δεν είναι «ουδέτερες» όπως ήταν πριν οι Ιάπωνες ισοπεδώσουν το Πέρλ Χάρμπορ. Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αλλά ποιος περίμενε ότι στον 21ο αιώνα το κουμπί με τα πυρηνικά θα ήταν στα χέρια ενός Πούτιν και αύριο ενός Κιμ Γιονγκ Ουν;
