Τα συλλυπητήρια για την εκδημία του πρώην υπουργού και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Θανάση Τσούρα, εξέφρασε ο Πρόεδρος της Βουλής, Κωνσταντίνος Τασούλας. Σε γραπτή δήλωσή του, ο κ. Τασούλας σημείωσε ότι ο Θανάσης Τσούρας υπήρξε ένας άνθρωπος που τον χαρακτήριζε η ανιδιοτελής μαχητικότητα και η αδιαπραγμάτευτη υπεράσπιση των αρχών και των αξιών του, που ακολούθησε μέχρι και το τέλος της ζωής του.
Ο κ. Τασούλας σημείωσε επίσης ότι ο Θανάσης Τσούρας, έλαβε ενεργό μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα ως στέλεχος του ΠΑΚ και αργότερα υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνοντας σημαντικές θέσεις ευθύνης στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Τίμησε με την κοινοβουλευτική του παρουσία και το έργο του τόσο τη Βουλή, όσο και τους συμπολίτες του ως βουλευτής Α' Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ, από το 1989 έως το 2012. Υπηρέτησε την πατρίδα με ακεραιότητα, απ' όλες τις θέσεις, αποτελώντας ένα παράδειγμα ήθους και δημοκρατικού πολίτη. Αποχαιρετούμε τον επιστήμονα, τον πολιτικό, τον άνθρωπο που με την πορεία του συνέβαλε στη διαμόρφωση της μεταπολιτευτικής ιστορίας του τόπου.
Θα τον θυμόμαστε για την ευγενή του προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια και την τόλμη του, κατέληξε ο Πρόεδρος της Βουλής, Κωνσταντίνος Τασούλας.
Ο Θανάσης Τσούρας πέθανε σε ηλικία 77 ετών
Ο Θανάσης Τσούρας αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα τον τελευταίο καιρό και έδινε μάχη με τον καρκίνο νοσηλευόμενος σε νοσοκομείο.
Γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα και αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής. Την περίοδο της δικτατορίας (1967-74) υπήρξε υπεύθυνος της νεολαίας του ΠΑΚ Εσωτερικού και μέλος των Δημοκρατικών Επιτροπών Αντίστασης. Για μεγάλο διάστημα δρούσε στην παρανομία και είχε πλούσια αντιστασιακή δράση, σε συνεργασία με την ομάδα του Σήφη Βαλυράκη. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέγερση του Πολυτεχνείου (Νοέμβριος 1973), μετά την καταστολή της οποίας συνελήφθη και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Μεταπολιτευτικά, υπήρξε συνιδρυτικό μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ήταν ο πρώτος υπεύθυνος για τη νεολαία του Κινήματος (1974-75) ενώ από τον Ιανουάριο του 1979 μέχρι τον Οκτώβριο του 1981 διετέλεσε διευθυντής του γραφείου του δημάρχου Αθηναίων Δημήτρη Μπέη.
Τον Οκτώβριο του 1981, με την ανάληψη της εξουσίας από τον Ανδρέα Παπανδρέου, διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών σε ηλικία 35 ετών, και είναι ο νεότερος γενικός γραμματέας στην ιστορία του υπουργείου. Σε συνεργασία με τον υπουργό Εσωτερικών, Γιώργο Γεννηματά, προώθησε νόμους που επέτρεψαν την επιστροφή των πολιτικών προσφύγων του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα. Παρέμεινε σε αυτήν τη θέση μέχρι τον Ιούνιο του 1985.
Στη δεύτερη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου διετέλεσε αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών με αρμοδιότητα τη Δημόσια Τάξη και τα Σώματα Ασφαλείας από τον Ιούνιο του 1985 μέχρι τον Απρίλιο του 1986, μετά τη συγχώνευση των υπουργείων Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης υπό τον Μένιο Κουτσόγιωργα.
Από τον Απρίλιο του 1986 έως τον Φεβρουάριο του 1987 ήταν υφυπουργός Εσωτερικών, ενώ από τον Φεβρουάριο του 1987 έως τον Μάιο του 1989 ήταν ειδικός σύμβουλος στο Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.
Τον Ιούνιο του 1989 έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα και εκλέχθηκε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α΄ Αθηνών, ενώ εκλεγόταν συνεχώς μέχρι και το 2012.
