Ο Γιώργος Λυγγερίδης δεν έπεσε σε κάποια συμπλοκή εγκληματικών συμμοριών. Δεν σκοτώθηκε σε επιχείρηση μεγάλης επικινδυνότητας. Ήταν ένας αστυνομικός που πήγε στη δουλειά του — μια απλή υπηρεσία φύλαξης στο «Μελίνα Μερκούρη». Και δεν γύρισε ποτέ. Έπεσε θύμα ενός στρατού χούλιγκαν, εκπαιδευμένου να δρα οργανωμένα, με μεθόδους που θυμίζουν περισσότερο τάγματα εφόδου παρά φίλους του αθλητισμού.
Το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο. Χρόνια τώρα, οι μεγάλες ομάδες στη χώρα φιλοξενούν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, παρακλάδια βίας. Οργανωμένοι σύνδεσμοι που λειτουργούν ως άτυπες πολιτοφυλακές. Με ιεραρχία, πειθαρχία, ποινικά μητρώα και σαφείς αποστολές. Δεν πρόκειται για μεμονωμένες εκρήξεις βίας — αλλά για ένα καλά δομημένο παρασκήνιο, που έχει βρει καταφύγιο στον αθλητισμό.
Η ΕΛ.ΑΣ. καταβάλλει καθημερινά προσπάθειες, μέσα σε δύσκολες συνθήκες, να αποτρέψει το χειρότερο. Και όμως, όταν οι ίδιες οι διοικήσεις των συλλόγων αποφεύγουν να συγκρουστούν με τους οργανωμένους, όταν παραχωρούν χώρους, προσφέρουν εισιτήρια, ανέχονται την παρουσία βίαιων στοιχείων στα επίσημα, τότε ποιος ακριβώς προστατεύει το γήπεδο — και τη γύρω κοινωνία;
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, έχει κάνει βήματα προς την αυστηροποίηση των πλαισίων λειτουργίας των συνδέσμων. Αλλά καμία πολιτική δεν θα αποδώσει, αν δεν σπάσει το άτυπο συμβόλαιο σιωπής ανάμεσα σε κάποιες ΠΑΕ και τα παρακλάδια τους. Αν δεν κοπεί ο ομφάλιος λώρος που συνδέει το πρωτάθλημα με την ανομία.
Ο Γιώργος Λυγγερίδης δεν είναι απλώς το τελευταίο θύμα. Είναι το τίμημα μιας υποκρισίας που έχουμε κανονικοποιήσει. Ο φόρος αίματος που πληρώνεται από απλούς ανθρώπους, για να παριστάνουν κάποιοι τους μεγαλοπαράγοντες και να χτίζουν στρατούς — όχι για τίτλους, αλλά για εξουσία.
Ο αστυνομικός Γιώργος Λυγγερίδης πλήρωσε με τη ζωή του ένα μεροκάματο. Το ελάχιστο που οφείλουμε, είναι να μην τον ξεχάσουμε. Και να μιλήσουμε καθαρά: δεν ήταν ένα «τραγικό περιστατικό». Ήταν η προβλέψιμη κατάληξη της ανοχής απέναντι σε φασίζουσες συμμορίες που βαφτίστηκαν «οπαδοί».
Όσο τα κασκόλ καλύπτουν τις κουκούλες, η βία δεν θα περιορίζεται στα γήπεδα. Θα βγαίνει στους δρόμους. Και θα σκοτώνει.
