Δεν βγαίνουν τα κουκιά του άχαστου Τσίπρα που ονειρεύεται μεγαλεία εξουσίας.
Ο Τσίπρας πρέπει να έχει κάποια θεματάκια με τα μαθηματικά. Δεν εξηγείται διαφορετικά η σπουδή του να πείσει τους πολίτες ότι μπορεί να «σχηματίσει» (Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου…) κυβέρνηση από την πρώτη κιόλας Κυριακή των εκλογών – οψέποτε γίνουν.
ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ να «δούμε» πώς του βγαίνουν τα κουκιά του άχαστου Τσίπρα που ονειρεύεται μεγαλεία εξουσίας. Και επειδή είμαστε καλοί άνθρωποι θα συμπεριλάβουμε στην εκ του προχείρου ανάλυσή μας και το σενάριο να είναι δεύτερος, αλλά όχι καταϊδρωμένος, ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα γελάσουν και τα ντουβάρια της Κουμουνδούρου, αλλά δεν πειράζει, είπαμε σήμερα θα είμαστε γαλαντόμοι.
ΤΟ «ΚΑΛΟ» ΣΕΝΑΡΙΟ για Τσίπρα (και καταστροφικό για τη χώρα): Γίνονται εκλογές, πάει ο λαός που έχει λησμονήσει (αλλιώς ο Αλέξης είναι χαμένος και καμένος από χέρι) το καταστροφικό πέρασμα των συριζοκαμμένων και του λέει, με την ψήφο του, έλα να μας ξανασώσεις, έστω κι απ’ τη δεύτερη θέση. Ολα καλά, όλα ανθηρά για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αμ’ έπος, αμ’ έργον, ξεκινά τις λεγόμενες διερευνητικές επαφές, όπως ορίζει το σύνταγμα, για να φτιάξει τη δεύτερη φορά αριστερά κυβέρνησή του. Με ποιους; Με βάση τις σημερινές δημοσκοπήσεις, στη Βουλή θα έχουν μπει ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση και το μπαίνει-δεν μπαίνει κόμμα του Γιάνη.
ΑΡΑ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ με το ΠΑΣΟΚ. Ας υποθέσουμε ότι ο Ανδρουλάκης δεν βρίσκεται εκείνη τη μέρα σε φεγγάρι αυτοχειριασμού και αυθωρεί και παραχρήμα διαφωνεί, όπως είναι το φυσιολογικό και αναμενόμενο. Τα κουκιά δεν του φτάνουν λοιπόν ούτε για ζήτω και δεν υπάρχει και Καμμένος να του δώσει χείρα βοηθείας.
ΤΟ ΚΚΕ ΤΟ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑ (το σωστό είναι ότι ο Κουτσούμπας θα του γυρίσει την πλάτη) με βήμα ταχύ. Επόμενος σταθμός, το κόμμα του Βελόπουλου. Κι εδώ αρχίζουν τα ωραία. Κάντε το εικόνα: Τσίπρας και Βελόπουλος να κουβεντιάζουν για τον σχηματισμό κυβέρνησης και στον ΣΥΡΙΖΑ… ομπρελίστες και +53 να έχουν ανέβει στα κεραμίδια και να απειλούν με μαζικές αυτοκτονίες για τον «δεύτερο Καμμένο» που τους βρήκε. Ας δεχτούμε, όμως, για χάρη της συζήτησης, ότι τα βρίσκουν Τσίπρας και Βελόπουλος (διόλου απίθανο αν φτάσει ποτέ μια τέτοια μέρα…). Και πάλι όμως δεν βγαίνουν τα μαθηματικά. Τα κανονικά, όχι αυτά του Τσίπρα.
ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΕΔΩ φτάνει η μεγάλη μέρα για το μεγάλο και ιστορικό ραντεβού Αλέξη – Γιάνη. Οι πρωταγωνιστές του μαύρου 2015 κάθονται και κουβεντιάζουν πώς θα… αποτελειώσουν τη χώρα. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως αν τους δοθεί η ευκαιρία θα τα μιλήσουν και θα τα συμφωνήσουν. Αλίμονο…
ΚΑΙ ΜΕΤΑ, μαζί με τις μέλισσες, έρχονται τα δύσκολα για τον Τσίπρα. Πρέπει να κάνει τις σχετικές προσθέσεις, τα μαθηματικά που λέγαμε: ΣΥΡΙΖΑ + Βελόπουλος + Γιάνης = βία ίσαμε 120 βουλευτές. Κι αυτό εφόσον ο Τσίπρας πάρει κοντά στο 28% και βγάλει περίπου 90 βουλευτές. Σε διαφορετική περίπτωση –που είναι και το πιθανό– τρεχάτε, ποδαράκια μου.
ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Τα όνειρα δεν κοστίζουν, αλλά ως γνωστόν κρατούν λίγο στην πραγματική ζωή – εκτός κι αν είσαι ονειροπαρμένος. Τα σενάρια πολιτικής ανωμαλίας, πάλι, δεν «ανθίζουν» καθόλου στην Ελλάδα του 2022.
Αττικό… άγχος
Στην καρδιά της Χαριλάου Τρικούπη υπάρχει μια χαίνουσα πληγή. Η Αττική, όπου τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ υπολείπονται κατά πολύ απ’ αυτά που συγκεντρώνει, με βάση τα γκάλοπ, στην περιφέρεια. Κι όσο δεν αλλάζει αυτή η κατάσταση κι όσο η στρατηγική των ίσων αποστάσεων δεν αποδίδει, τόσο θα αγχώνεται η νέα ηγεσία. Γιατί καλό είναι το δημοσκοπικό σκορ στην Κρήτη και αλλαχού, αλλά αν θέλει ο σύντροφος Ανδρουλάκης να δει μια… πράσινη μέρα, θα πρέπει να βελτιώσει τα ποσοστά του στο Λεκανοπέδιο.
Σε αναζήτηση του «αμνού»
Θέμα χρόνου είναι να ανακοινώσει ο Κώστας Μπακογιάννης την εκ νέου υποψηφιότητά του για τον Δήμο της Αθήνας. Στον ΣΥΡΙΖΑ πάλι έχουν ζόρια, αφενός γιατί δεν βρίσκεται εύκολα ο «αμνός» για να αναμετρηθεί με τον σημερινό δήμαρχο και αφετέρου γιατί τα κορυφαία στελέχη της Κουμουνδούρου σφυρίζουν αδιάφορα, αφήνοντας τον Τσίπρα μόνο του να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Γεωργαντάς και ξερό ψωμί
Τα καλύτερα έχουν να λένε οι αγρότες για τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Γιώργο Γεωργαντά. Η δουλειά που έχει κάνει με το καθεστώς πληρωμών (σ.σ.: έβαλε τάξη στον ΟΠΕΚΕΠΕ, διαλύοντας παθογένειες δεκαετιών), το ΟΣΔΕ, τα έργα άρδευσης που δρομολογούνται σε όλη την Ελλάδα με το ΥΔΩΡ 2.0 και η βαθιά γνώση του για τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου τον έχουν κάνει συμπαθή στα μάτια των παραγωγών, που τον βλέπουν σαν «δικό τους άνθρωπο», όπως λένε.
Τελεσίγραφο με το όπλο παρά πόδα
Οσοι θεωρούν ότι μετά την επανεκλογή Τσίπρα (στην κούρσα που έτρεχε μόνος του) στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, επήλθε εσωκομματική ηρεμία πλανώνται πλάνην οικτράν. Στη «γωνία» περιμένουν, χωρίς καμία δόση υπερβολής, τον Αλέξη οι… ομπρέλες, τα… καρεκλάκια, τα… ρευματάκια και άπασες οι τάσεις πασών των Ρωσιών. Συγκεκριμένα, περιμένουν να δουν τι ποσοστό θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εθνικές εκλογές και μετά… γαία πυρί μιχθήτω.
Με λίγα λόγια, εφόσον επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και ο Τσίπρας συγκεντρώσει ένα ποσοστό κοντά στο 25%, τότε μαύρο φίδι που τον έφαγε. Το όριο που του έχει βάλει, με τη μορφή τελεσιγράφου, η εσωκομματική αντιπολίτευση είναι το ποσοστό του 2019. Πάντως, έχουν χιούμορ οι μπαγάσηδες, βάζοντας τέτοιες μπανανόφλουδες στον άχαστο Τσίπρα.
Σε κάθε περίπτωση, ταμείο με τον Τσίπρα θα κάνουν το βράδυ της Κυριακής των εκλογών. «Χάνεις, φεύγεις» και τα σκυλιά δεμένα είναι το μήνυμα που του έχουν παραδώσει οι «ταχυδρόμοι» της Κουμουνδούρου. Γι’ αυτό κανείς δεν πρέπει να ξαφνιαστεί αν δει τον Τσίπρα, όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, να ξεπερνά τον χειρότερό του εαυτό. Με άφθονο λαϊκισμό, μπόλικη τοξικότητα, με πλούσια fake news και πολιτικά συνθήματα α λα 2015 θα προσπαθήσει να διχάσει το εκλογικό σώμα και να υφαρπάξει με ψεύτικα διλήμματα και κούφιες υποσχέσεις την ψήφο των πολιτών.
Του διαφεύγει, όμως, μια μικρή λεπτομέρεια: οι εκλογές θα γίνουν το 2023 ή πρόωρες μέσα στο 2022 και ουχί το 2015 όταν, με τις αυταπάτες και τα ψέματα, κορόιδεψε έναν λαό που είδε στο πρόσωπό του «το παιδί» που θα έσωζε την Ελλάδα σαν άλλος Χουντίνι. Τα αποτελέσματα, γνωστά και οδυνηρά από τη θητεία του ως πρωθυπουργός. Συμπέρασμα: δεν θα ξαναπάρει ο λαός.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
