Σήμερα η Ελλάδα γιορτάζει διπλά: Απ’ τη μια η έξοδος της χώρας από την αυστηρή εποπτεία των μνημονίων και ο απολογισμός του Πρωθυπουργού για μια περίοδο όπου ο λαϊκισμός σάρωσε τα πάντα, διχάζοντας την κοινωνία και αναγορεύοντας σε ιδεολογικό αφήγημα τη μισαλλοδοξία και τον φανατισμό. Και απ’ την άλλη ένα κορίτσι απ’ την Καρδίτσα που ο προσωπικός της αγώνας αποτελεί πηγή έμπνευσης για την Ελλάδα που θέλουμε.
Η Ελλάδα, όμως, έχει και δύο όψεις: η μια είναι αυτή που μας κάνει να ελπίζουμε και να αισθανόμαστε σιγουριά και ασφάλεια για το μέλλον. Να έχουμε αυτοπεποίθηση και να πιστεύουμε ότι οι θυσίες των προηγούμενων χρόνων έπιασαν τόπο και αποτελούν το εφαλτήριο για σταθερή ανάπτυξη και ευημερία. Η άλλη όψη της μιζέριας και της κακομοιριάς, του φθηνού και αγοραίου πολιτικού λόγου και της υποκρισίας έχει όνομα και διεύθυνση: αναγνωρίζεται από την όψη του λαϊκισμού την τρομερή.
Είναι η Ελλάδα που θέλει με ψευδεπίγραφες ετικέτες και προοδευτισμό κατά το δοκούν να ανακόψει την προσπάθεια που γίνεται να «σηκωθούμε λίγο ψηλότερα», να γυρίσουμε σε αντιλήψεις και νοοτροπίες που κατέστησαν τη χώρα εκπτωτικό κουπόνι στις επιδιώξεις τους και λοταρία σ’ ένα κράτος δικαίου που έχουν ορίσει με δικούς τους κανόνες. Σ’ αυτή την Ελλάδα όλοι, ανεξάρτητα που ιδεολογική ή κομματική προέλευση οφείλουμε να γυρίσουμε τις πλάτες μας φροντίζοντας ωστόσο να διαφυλάξουμε τα νότα μας από τα πισώπλατα μαχαιρώματα.
Η Αντιγόνη μας δείχνει το δρόμο και την πορεία: η Αντιγόνη του Σοφοκλή είναι το πιο τέλειο αισθητικά καλλιτέχνημα, όπως δίδασκε στους φοιτητές του ο Χέγκελ. Η Αντιγόνη, το κορίτσι απ’ την Καρδίτσα, είναι η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει. Αυτή την Ελλάδα δεν θα την αφήσουμε πάλι στα χέρια των καιροσκόπων, των λαϊκιστών και μιας οπισθοδρομικής παρέας του περιθωρίου.
Easy Writer
