Του Ζαχαρία Ζούπη
Η υπόθεση της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ απασχολεί την ειδησεογραφία και είναι λογικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το δεύτερο μεγάλο κόμμα της χώρας και είναι η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Μόνο που η προσοχή επικεντρώνεται σε ορισμένα θέματα που είναι μεν βασικά και έχουν την αξία τους, αλλά δεν είναι αυτά που θα καθορίσουν την επιτυχία ή μη του εγχειρήματος που υποτίθεται ότι έχει στο μυαλό του ο Αλέξης Τσίπρας.
Ας θεωρήσουμε λοιπόν, ότι αλλάζει τον Π. Σκουρλέτη από Γραμματέα και τοποθετεί ένα πιο μετριοπαθές στέλεχος, όπως διαρρέουν ακούραστα τα επιτελεία της παρέας του Α.Τσίπρα για να τα διαψεύδουν μετά. Το πολύ να υπάρχει μια αναταραχή, μια σύγκρουση. Ε και; Τρικυμία σε ποτήρι.Ας θεωρήσουμε ότι ο Α. Τσίπρας επιβάλλει να εκλεγεί Πρόεδρος από μια ανοικτή, θεωρητικά μαζική διαδικασία και μ΄αυτό διαφωνούν ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ε και; Και τι θα γίνει;
Δεν έχουν καταλάβει όλοι αυτοί που διαρρέουν την διαφωνία τους με την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι πρακτικά δεν υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ παρά μόνο λαβωμένος και ηττημένος Α. Τσίπρας, χωρίς την λάμψη του παρελθόντος; Δεν έχουν καταλάβει ότι με την σιωπή τους λόγω εξουσίας που απολάμβαναν και οι ίδιοι, δημιουργήθηκε ένα από τα πιο προσωποκεντρικά κόμματα του του τόπου , που καμια σχέση δεν έχει με το μοντέλο λειτουργίας ενός αριστερού κόμματος; Δεν έχουν καταλάβει ότι η μαζική προσχώρηση δυνάμεων από το ΠΑΣΟΚ , η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ δημιούργησαν τις συνθήκες μίας ώσμωσης που οδηγούσε σε τερατογεννέσεις ;
Ωστόσο το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκεται σ΄αυτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ , ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ δεν υπέστη απλά τέσσερις βαριές εκλογικές μάχες. Το πρόβλημα είναι ότι έφτασε στις εκλογές αποστεωμένος προγραμματικά, στρατηγικά, πολιτικά, ιδεολογικά και ηθικά. Ότι συγκεντρώνει την αντίθεση του 68.5% που δεν τον ψήφισαν από μια κοινωνία που ψάχνει αλλού από την ψεύτικη ελπίδα του 2015, το ψέμα και τον λαικισμό. Ότι έχασε στο επίπεδο των ιδεών , ότι βασικές του τοποθετήσεις αμφισβητούνται από ευρύτερες δυνάμεις και ότι θεωρείται αναξιόπιστη πολιτική δύναμη.
Το πρόβλημα είναι ότι επλήγη ο άχαστος και προστατεύεται όσο και αν κοστίσει αυτή η προστασία, όσοι και αν χρειαστεί να θυσιαστούν. Γι αυτό και μεταθέτουν την ατζέντα συζήτησης. Δεν συζητούν για τις αιτίες των ηττών, αλλά για το ποιος μπορεί να γίνει Γραμματέας. Δεν είναι τυχαίο, αλλά τμήμα της προστασίας. Οι ήττες, οι αιτίες τους, οι βασικές πολιτικές επιλογές έχουν από κάτω μια υπογραφή: Α. Τσίπρας. Όσο όμως δεν συζητούν τις αιτίες των ηττών , δεν μπορεί να υπάρχει μετάλλαξη, πολιτική και ιδεολογική ανασυγκρότηση, διαμόρφωση ενός σύγχρονου λόγου και αφηγήματος. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την επανάληψη των ίδιων θέσεων και τοποθετήσεων που τον οδήγησαν σε ήττες. Ας λάβουμε δε υπόψη, ότι ως Κυβέρνηση έκανε τα πάντα και τώρα τι να πει με σοβαρότητα και αξιοπιστία. Ο πολιτικός λόγος του θα μοιάζει όλο και περοισσότερο με τροχό που γυρνάει στον αέρα. Τι θα σημαίνει αυτό; Ότι το 31.5% θα συρρικνώνεταιο και αυτόν τον κίνδυνο τον κατανοεί ο Α. Τσίπρας .
Ήδη φαίνεται αυτός ο κίνδυνος και η εκφορά ενός λόγου που δεν τον ακούει κανένας. Είναι δυνατόν η Αξιωματική Αντιπολίτευση να μιλαει για μωρομάνες και άλλα συγκινησιακά και να κάνει ψεύτικη επίδειξη ευαισθησίας επειδή η Αστυνομία επανεκατέλαβε κατηλειμένα κτίρια, την στιγμή που ως Κυβέρνηση δημιούργησε το πανευρωπαικό κολαστήριο της Μόιρα; Είναι δυνατόν να απειλούν την νέα Διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ μη τολμήσουν να κάνουν κανένα βήμα για ιδιωτικοποίηση, όταν οι ίδιοι την ψήφισαν στο 3ο Μνημόνιο και πέρυσι; Πως μπορεί να μιλάει για την ΔΕΗ η για τα ΕΛΤΑ , όταν οδήγησαν και τις δύο Εταιρείες στον γκρεμό;
Αυτά είναι κάποια παραδείγματα. Θα μπορούσε να γράψει βιβλίο με άλλα αντίστοιχα. Εδώ όμως είναι η ουσία που καθορίζει μια μετάλλαξη ή όχι. Μετάλλαξη δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς ιδεολογική και πολιτική επανατοποθέτηση. Διαφορετικά το μέλλον δεν είναι ευοίωνο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Πόσες φορές να πείθεις με ψέματα και χωρίς αφήγημα;
Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι πολιτικός αναλυτής, υπεύθυνος ερευνών της Opinion Poll
