Μια φαινομενική ηρεμία επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ, αν και τα υπόγεια ρεύματα κινούνται διαρκώς στον μικρόκοσμο της Κουμουνδούρου, ενώ βασική έγνοια είναι το πως θα μεγαλώσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα, καθώς η αποχώρηση της Νέας Αριστεράς οδήγησε το κόμμα στην τρίτη θέση.
Το αμέσως προσεχές διάστημα η ηγετική ομάδα θα επιμείνει στην υπόθεση των προοδευτικών συνεργασιών, με τον πρόεδρο του κόμματος Σωκράτη Φάμελλο να στρέφει το ενδιαφέρον του περισσότερο σε πρόσωπα, όπως ο Νίκος Κοτζιάς και ο Πέτρος Κόκκαλης.
Πέρα από τις υπόγειες διεργασίες που υπάρχουν με το κόμμα Χαρίτση, εξελίξεις αναμένονται σύντομα σχετικά με την επανένταξη της Αθηνάς Λινού στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που αν συμβεί προκαλέσει αντιδράσεις, ειδικά από την πλευρά του Παύλου Πολάκη, με δεδομένο ότι με δική του καταγγελία είχε οδηγηθεί η βουλευτής εκτός κόμματος.
Από τη δική της πλευρά η κ. Λινού ερωτώμενη εάν η εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αφήνει πιθανότητες επιστροφής της, είχε πει, ρίχνοντας το καρφί της προς την πλευρά Πολάκη: «Νομίζω είναι νωρίς ακόμα. Εκείνο που με ενδιαφέρει πιο πολύ είναι να συνεχίσουμε όσο μπορούμε, όλα τα αριστερά κόμματα, όλοι οι άνθρωποι που εμφορούνται από αριστερές αξίες, να συμμετέχουμε και αυτό ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον, ότι ο ελληνικός λαός και τα στελέχη και οι άνθρωποι που ψήφισαν ψήφισαν την παραμονή της Αριστεράς με αρκετή δύναμη στο Κοινοβούλιο. Αλλά νομίζω ότι ταυτόχρονα ψήφισαν και τη σύνεση, τη σοβαρότητα, στο πρόσωπο του κ. Φάμελλου και όχι την επιθετικότητα. Δεν επιθυμούν απ’ ό,τι φαίνεται οι άνθρωποι ο εκφοβισμός να γίνει μονιμότητα ή τρόπος έκφρασης».
Σε οριακό σημείο
Σοβαροί κομματικοί παράγοντες της Κουμουνδούρου, πάντως, αντιλαμβάνονται πως η συνύπαρξη Φάμελλου-Πολάκη μπορεί να φαίνεται ανέφελη, αλλά στην ουσία όλα ισορροπούν σε τεντωμένο σκοινί, το οποίο μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή.
Ιδιαίτερη σημασία έχει και το γεγονός ότι, παρά την παραδοχή του «λάθους Κασσελάκη», ο πρώην αναπληρωτής υπουργός «χτίζει» πάνω στο 43% που πήρε στις εκλογές για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας συνεχώς τη «μεγάλη του ευθύνη απέναντι στον κόσμο που τον ψήφισε».
Πρόσωπα που είναι κοντά στις απόψεις Πολάκη υποστηρίζουν ότι η αντιπολιτευτική διάθεση του κόμματος πρέπει να ανεβάσει στροφές, γιατί κόμματα όπως εκείνο της Ζ. Κωνσταντοπούλου, με αυτή την τακτική, έχουν κέρδη στις δημοσκοπήσεις.
Ταυτόχρονα, όσοι παρακολουθούν τις εσωκομματικές εξελίξεις του ΣΥΡΙΖΑ, παρατηρούν τις σαφείς διαφοροποιήσεις του Παύλου Πολάκη για κομβικά ζητήματα πολιτικής. Για παράδειγμα, ενώ βούληση της ηγεσίας και του Σωκράτη Φάμελλου είναι να ξεκινήσει άμεσα ο προσυνεδριακός διάλογος, κανείς δεν παίρνει όρκο πως το συνέδριο στον χρόνο που έχει ανακοινωθεί.
Το βασικό πρόβλημα αφορά τη σχέση με τη Νέα Αριστερά, αλλά και την ανασυγκρότηση των Οργανώσεων Μελών και των Νομαρχιακών Επιτροπών, που δεν προχωρούν, όπως προσδοκούσαν στην Κουμουνδούρου, λόγω μειωμένου ενδιαφέροντος από όσους έχουν απομακρυνθεί και είτε έχουν ενταχθεί σε άλλα κόμματα είτε βρίσκονται αποστασιοποιημένα σπίτι τους, απογοητευμένα από τις εξελίξεις. Και κάπου εδώ αρχίζουν τα προβλήματα καθώς η πλευρά του Παύλου Πολάκη θέλει το συνέδριο να γίνει πάση θυσία στην ώρα του.
Έτσι, ο βουλευτής Χανίων περιμένει να δει αν το Συνέδριο θα γίνει μέχρι το καλοκαίρι ή θα μετατεθεί για το φθινόπωρο, όπως επιθυμούν οι περισσότεροι από την ομάδα των «87» οι οποίοι ως γνωστόν θεωρούν «ξένο σώμα» την τάση Πολάκη. Εάν τελικά το συνέδριο καθυστερήσει, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός θα ανεβάσει τους τόνους της εσωκομματικής κριτικής.
Τον έχει… ασπίδα
Ο δεύτερος εσωκομματικός πονοκέφαλος έχει σχέση με την περίπτωση του ευρωβουλευτή Νίκου Παππά. Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο Παύλος Πολάκης θεωρεί την πολιτική παρουσία του πρώην μπασκετμπολίστα εξαιρετικά ουσιαστική και παρεμβατική, ενώ οι προκλητικές του δηλώσεις λειτουργούν ως ανάχωμα σε οποιαδήποτε σκέψη για ποινές εναντίον του πρώην υπουργού.
Πάντως, γενεσιουργός αιτία των όποιων εξελίξεων, που ίσως φέρουν πιο κοντά το οριστικό ξεκαθάρισμα, είναι τα χαμηλά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση, η εικόνα όπως διαμορφώνεται, θεωρείται μη αναστρέψιμη, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στις δημοσκοπήσεις.
