Σε συμφωνία η οποία προβλέπει τη χρηματοδότηση από το Βερολίνο ελληνικού προγράμματος ένταξης αναγνωρισμένων προσφύγων, με στόχο την αποτροπή δευτερογενών μετακινήσεων προς άλλα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέληξαν, σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, ο υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης και ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Χορστ Ζεεχόφερ κατά τη συνάντησή τους χθες στο Βερολίνο.
Ελλάδα και Γερμανία καλούν την Ευρωπαϊκή Ένωση να εντείνει τις προσπάθειες για δικαιότερη κατανομή του μεταναστευτικού βάρους μεταξύ των κρατών – μελών, ενώ ζητούν ακόμη να ενισχυθούν οι επιστροφές όσων δεν δικαιούνται διεθνή προστασία ή οι αιτήσεις τους απορρίπτονται.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο γερμανός υπουργός Εσωτερικών τοποθετήθηκε υπέρ της αποτελεσματικής φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, ενώ η ελληνική πλευρά τόνισε ότι η ΕΕ πρέπει να στηρίξει τις χώρες στα εξωτερικά της σύνορα προκειμένου να αποτρέπονται οι παράνομες διελεύσεις. Επισήμανε μάλιστα ότι το πρόσφατο παράδειγμα της Λιθουανίας αποδεικνύει ότι το ζήτημα ανακύπτει σε διάφορα σημεία της Ευρώπης.
Σε ό,τι αφορά την Κοινή Δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας για το μεταναστευτικό, η ελληνική αντιπροσωπεία τόνισε ότι θα πρέπει, προτού συζητηθεί ενδεχόμενη ανανέωσή της, να υλοποιηθεί πλήρως η υπάρχουσα συμφωνία. Η Τουρκία, τόνισε η ελληνική πλευρά, δεν εφαρμόζει τη βασική της υποχρέωση, δηλαδή να δέχεται επιστροφές όσων δεν δικαιούνται διεθνή προστασία ή όσων τα αιτήματα κρίνονται απαράδεκτα. Κοινή αντίληψη είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να προχωρά αναθεώρηση της συνεργασίας ΕΕ – Τουρκίας, ενώ η Ελλάδα υπογραμμίζει ότι επιθυμεί μεν την καλή συνεργασία με την Τουρκία στο μεταναστευτικό – το οποίο, διευκρινίζει, δεν είναι διμερές, αλλά ευρωπαϊκό ζήτημα – , όμως ζητά να υλοποιηθεί στο ακέραιο η Κοινή Δήλωση και, εφόσον κριθεί απαραίτητη αναθεώρηση, να γίνει με όρους ευνοϊκούς για την ΕΕ.
Όπως ανέφεραν οι πηγές του υπουργείου Μετανάστευσης, η συνάντηση με τον γερμανό υπουργό έγινε σε ιδιαίτερα καλό κλίμα, με κατανόηση από την γερμανική πλευρά τόσο των ιδιαίτερων αναγκών των χωρών στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ όσο και της σημασίας της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών-μελών στην κατανομή των βαρών του μεταναστευτικού.
Η ελληνική πλευρά κατέστησε ακόμη σαφές ότι προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα της δευτερογενούς μετανάστευσης θα πρέπει να φυλάσσονται αποτελεσματικά τα σύνορα ώστε να μην υπάρχει πρωτογενής μετανάστευση, ενώ διευκρίνισε ότι η Ελλάδα δεν έχει συμφέρον από τη δευτερογενή μετανάστευση, διότι όσοι φθάνουν στον τελικό τους προορισμό, π.χ. στην Γερμανία, λειτουργούν μετά ως παράδειγμα για όλους τους πρόσφυγες.
