Γίνονται πολλές συζητήσεις για επισιτιστική κρίση, που μπορεί να υπάρξει σε περιπτώσεις μεγάλης έλλειψης βασικών προϊόντων διατροφής από διάφορες καταστροφές ή από οικονομική αδυναμία αγοράς λόγω ακρίβειας.
Επάρκεια σε τρόφιμα –για την ώρα– υπάρχει, γιατί και οι εισαγωγές γίνονται απρόσκοπτα και αναπληρώθηκαν οι ποσότητες μαλακού σιταριού που έρχονταν από την Ουκρανία. Ωστόσο, η εκτόξευση τιμών στα τρόφιμα συνεχίζεται, γιατί οι αστικές κυβερνήσεις δεν προστατεύουν τον λαό, ενώ ο πόλεμος αποτελεί χρυσή «ευκαιρία» για μονοπωλιακά υπερκέρδη στο έδαφος της καταστροφής και της ανασφάλειας που προκαλεί.
Ετσι σήμερα γίνεται λόγος για «επισιτιστική κρίση», αν και όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η άνοδος παραγωγικότητας στην εργασία, με χρήση των τεχνολογικών επιτευγμάτων, οδήγησε στην αύξηση του παγκόσμιου όγκου των δημητριακών κατά 20% την τελευταία δεκαετία. Αντίστοιχα ισχύει και με άλλα βασικά προϊόντα και πρώτες ύλες.
Ομως, η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ που συναποφασίζεται, εξειδικεύεται και εφαρμόζεται ευλαβικά από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις, με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα και την «εξωστρέφεια» των εμποροβιομηχάνων, προωθεί τις εξαγωγές ειδών αγροτοδιατροφής σε βάρος της κάλυψης των εγχώριων αναγκών σε βασικά προϊόντα (π.χ. μαλακό σιτάρι), ενώ έχει οδηγήσει σε απαξίωση ή και σε λουκέτο στρατηγικής σημασίας υποδομές (λιπασματοβιομηχανία, βιομηχανία ζάχαρης κ.λπ). Αυτός είναι ο καπιταλισμός!
Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες διατροφικής επάρκειας του λαού με ποιοτικά και φτηνά τρόφιμα, ακολουθώντας έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο που θα έχει στο επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Με κοινωνική ιδιοκτησία και επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό. Δηλαδή με τον σοσιαλιστικό τρόπο παραγωγής.
Μόνο έτσι μπορεί να μπει τέλος στην αιτία που γεννά πόλεμο, φτώχεια, πείνα και δυστυχία.
Η Διαμάντω Μανωλάκου είναι βουλευτής και μέλος της ΚΕ ΚΚΕ
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
