Ανεβάζει τους τόνους ο Σταμάτης Πουλής, με αφορμή πρόσφατη ανάρτησή του για τον Παύλο Πολάκη, και σε συνέντευξή του στο «Μανιφέστο» μιλά για τις δικαστικές εξελίξεις, τις δικογραφίες που έχουν σχηματιστεί, αλλά και για το φαινόμενο που ο ίδιος χαρακτηρίζει ως «πολακισμό».
Οπως τονίζει, «ο Πολάκης είναι καταδικασμένος συκοφάντης με απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης, εδώ και έξι μήνες», ενώ επισημαίνει ότι έχουν σχηματιστεί δικογραφίες «για αθέμιτη επιρροή σε δικαστικούς λειτουργούς οι οποίες, και προφανώς λόγω της βουλευτικής του ιδιότητας, θα διαβιβαστούν στη Βουλή».
Παράλληλα, σημειώνει πως η συμπεριφορά του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ «είναι απαράδεκτη, έξω από κάθε όριο και γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να μπει στο περιθώριο από όλους τους πολιτικούς χώρους». Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν τον ενδιαφέρει προσωπικά ο κ. Πολάκης, αλλά «ο πολακισμός και ό,τι πρεσβεύει, δηλαδή η ηθική, κοινωνική και πολιτική παρακμή που φέρνει με τη συμπεριφορά του και με τους μιμητές του».
Στην ανάρτησή σας τον χαρακτηρίζετε «καταδικασμένο συκοφάντη» και τονίζετε ότι ελέγχεται για αθέμιτη επιρροή στη Δικαιοσύνη. Τι ακριβώς γνωρίζετε για τις δικογραφίες που έχουν σχηματιστεί και σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαδικασία;
Ο Πολάκης είναι καταδικασμένος συκοφάντης με απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης, εδώ και έξι μήνες, για όσα εν γνώσει του ψευδή και συκοφαντικά είχε πει εναντίον μου όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Μετά από οκτώ χρόνια η ελληνική Δικαιοσύνη όχι μόνο αθώωσε πανηγυρικά τους συναδέλφους μου και εμένα αλλά πλέον έκρινε ότι όσα έλεγε ο Πολάκης ήταν συκοφαντίες με στόχο να κυνηγήσει αυτούς που δεν τον βοηθούσαν στις κομματικές του επιδιώξεις.
Στην προσπάθειά του αυτή, ο Πολάκης χρησιμοποίησε κάθε αθέμιτο μέσο όπως το να πιέζει δικαστές και εισαγγελείς να αποφασίζουν σύμφωνα με τα θέλω του, να τους υπαγορεύει ακόμα και δημόσια τις αποφάσεις που αυτός θεωρούσε ότι έπρεπε να πάρουν και να βρίζει χυδαία τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης. Σκοπός του ήταν να μην αποφασίζουν σύμφωνα με τον νόμο, αλλά σύμφωνα με ό,τι βόλευε τον ίδιο τον Πολάκη.
Γι’ αυτή του τη συμπεριφορά πλέον έχουν σχηματιστεί δικογραφίες από τη Δικαιοσύνη για αθέμιτη επιρροή σε δικαστικούς λειτουργούς οι οποίες, και προφανώς λόγω της βουλευτικής του ιδιότητας, θα διαβιβαστούν στη Βουλή.
Υποστηρίζετε ότι πλησιάζει η ώρα που ο κ. Πολάκης θα λογοδοτήσει για δημόσια πίεση και απειλές προς δικαστικούς λειτουργούς. Θεωρείτε ότι τέτοιες πρακτικές συνιστούν μεμονωμένο φαινόμενο ή βλέπετε μια ευρύτερη κουλτούρα αμφισβήτησης των θεσμών από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους;
Είναι σαφές ότι ιδιαίτερα το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει αναπτυχθεί μια κουλτούρα αμφισβήτησης των θεσμών από πολιτικούς χώρους που θέλουν να επενδύσουν στη λεγόμενη αντισυστημικότητα. Ακόμα όμως και με τα μέτρα και τις συμπεριφορές αυτών των πολιτικών χώρων, η συμπεριφορά του Πολάκη είναι κάτι που εκφεύγει από τα όρια και πλέον συνιστά απειλή για την ομαλή λειτουργία της πολιτείας μας.
Είναι άλλο το να κάνεις κριτική και άλλο το να απειλείς, να εκβιάζεις και να θέλεις να ποδηγετήσεις και να υπαγορεύσεις μια απόφαση. Επομένως, η συμπεριφορά του Πολάκη είναι απαράδεκτη, έξω από κάθε όριο και γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να μπει στο περιθώριο απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους.
Αναφέρετε ότι «όσο περισσότερο σκούζει δημόσια, τόσο επιβεβαιώνει ότι πιέζεται». Πιστεύετε ότι το κλίμα πολιτικής έντασης και προσωπικών επιθέσεων ωφελεί ή ζημιώνει τελικά τη δημοκρατική λειτουργία και την εμπιστοσύνη των πολιτών;
Όσοι διατυπώνουν δημόσιο λόγο οφείλουν να στέκονται απέναντι σε φαινόμενα τοξικότητας που δηλητηριάζουν τη δημόσια ζωή. Αυτό σημαίνει πολλές φορές ότι χρειάζεται να δώσεις μάχη προκειμένου να βάλεις στο περιθώριο όσους προσπαθούν να επιβιώσουν πολιτικά μέσω ύβρεων και αστήρικτων κατηγοριών μόνο και μόνο επειδή οι ίδιοι δεν έχουν να παρουσιάσουν κάποια θετική πρόταση και δεν μπορούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους αλλιώς. Συχνά, όσοι δεν θέλουν να συγκρουστούν με τέτοια φαινόμενα και θέλουν να παίζουν εκ του ασφαλούς προτάσσουν το δήθεν επιχείρημα της μετριοπάθειας, ενώ επί της ουσίας αποφεύγουν να δώσουν τη μάχη.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι αυτή η συμπεριφορά είναι ωφέλιμη για το σύνολο και για τον δημόσιο λόγο. Μπορεί να είναι ωφέλιμη για την προσωπική στρατηγική του καθενός, αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που βοηθά τόσο την κοινωνία όσο το να βάλεις στο περιθώριο πρόσωπα και συμπεριφορές όπως του Πολάκη.
Το πρόβλημά μου δεν είναι συγκεκριμένα ο Πολάκης και προσωπικά αδιαφορώ γι’ αυτόν. Το πρόβλημά μου είναι με τον πολακισμό και με ό,τι πρεσβεύει, δηλαδή με την ηθική, κοινωνική και πολιτική παρακμή που φέρνει με τη συμπεριφορά του και με τους μιμητές του. Επομένως, πιστεύω –και γι’ αυτό δίνω αυτή τη μάχη– ότι φαινόμενα τοξικότητας πρέπει να μπουν στο περιθώριο. Η υποκρισία και η μισαλλοδοξία που κρύβουν οι συμπεριφορές του Πολάκη πρέπει να αναδειχθούν, ώστε να ξανακερδίσει η δημόσια ζωή την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Κλείνετε την ανάρτησή σας αναφέροντας «Όλα στο φως για να λάμψει η αλήθεια!». Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στους πολίτες που παρακολουθούν την υπόθεση, αλλά και γενικότερα σε όσους αμφιβάλλουν για την ανεξαρτησία και το κύρος της Δικαιοσύνης;
Στην περίπτωση του Πολάκη και των σκευωριών που ο ίδιος μεθόδευσε, το ζήτημα δικαιοσύνης που τέθηκε δεν ήταν απλώς το ότι κάποιοι άνθρωποι κατηγορήθηκαν και αθωώθηκαν. Είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί κατηγορήθηκαν με ψέματα που ίδιος ο Πολάκης κατασκεύασε μόνο και μόνο επειδή δεν δέχτηκαν να μετατραπούν σε πειθήνια όργανά του, στην προσπάθειά του να καταστρέψει τον Αδωνι Γεωργιάδη και τους άλλους πολιτικούς του αντιπάλους. Αυτό αποτελεί κατάφωρη κατάχρηση εξουσίας.
Και γι’ αυτόν τον λόγο δεν πρέπει ποτέ ξανά οποιοσδήποτε που θα βρεθεί σε θέση εξουσίας να θεωρήσει ότι μπορεί να τη χρησιμοποιήσει τόσο αυθαίρετα εις βάρος των απλών πολιτών. Επομένως, η πλήρης δικαίωση και απόδοση δικαιοσύνης θα επέλθουν όταν όλα έρθουν στο φως και ο Πολάκης και όσοι τον συνέδραμαν στις παράνομες επιδιώξεις του λογοδοτήσουν για τις συμπεριφορές τους αυτές. «Ολα στο φως» σημαίνει διαφάνεια, λογοδοσία και εμπιστοσύνη στους θεσμούς, ώστε οι πολίτες να ξέρουν ότι η αλήθεια τελικά θα αποκαλύπτεται και θα προστατεύει το κύρος της Δημοκρατίας.
