Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος, ανέβηκε στο βήμα της Βουλής με στόχο να δείξει πυγμή απέναντι στον υπουργό Άμυνας, Νίκο Δένδια, αλλά το αποτέλεσμα ήταν μια τοποθέτηση χωρίς ουσία. Η εμμονή του να ζητά απαντήσεις σε όλα τα επίπεδα φανέρωσε περισσότερο αγωνία να φανεί «παρών» στην πολιτική σκηνή, παρά διάθεση να συνεισφέρει σοβαρά σε μια συζήτηση για τα κρίσιμα ζητήματα της Άμυνας και της εθνικής ασφάλειας.
Η αναφορά του στον απεργό πείνας, Πάνο Ρούτσι, αξιοποιήθηκε ως εργαλείο μικροπολιτικής εκμετάλλευσης, χωρίς καμία ευαισθησία για το βάρος και τη σοβαρότητα ενός τέτοιου θέματος. Αντί να αναγνωρίσει την υπεύθυνη στάση του υπουργού, ο κ. Φάμελλος επέλεξε να μιλήσει με καταγγελτικό ύφος, δείχνοντας ότι το ζητούμενο για εκείνον δεν είναι η λύση, αλλά η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση.
Στα ζητήματα της αμυντικής βιομηχανίας και των εξοπλισμών, η κριτική του ήταν ατεκμηρίωτη και αντιφατική. Χωρίς να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις, κατηγόρησε την κυβέρνηση για «αδράνεια», ξεχνώντας ότι επί ΣΥΡΙΖΑ η ελληνική αμυντική βιομηχανία βρέθηκε στο απόλυτο τέλμα. Η υποτιθέμενη πρόταση για 13ο και 14ο μισθό στις Ένοπλες Δυνάμεις, παρουσιάστηκε ως πανάκεια, ενώ στην πράξη αποτελεί μια κενή εξαγγελία χωρίς δημοσιονομικό αντίκρισμα.
Η κορύφωση ήρθε με την προσπάθεια να μετατρέψει την τοποθέτησή του σε «ψήφο δυσπιστίας» κατά του Νίκου Δένδια. Αν κάτι κατέδειξε, είναι η πολιτική αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να αρθρώσει σοβαρό λόγο απέναντι σε μια υπεύθυνη κυβέρνηση που χειρίζεται με σταθερότητα τα ζητήματα Άμυνας. Ο κ. Φάμελλος έδωσε μια ακόμη παράσταση ρητορικής υπερβολής, που περισσότερο εξέθεσε τον ίδιο και το κόμμα του, παρά την κυβέρνηση.
