συναίνεση (η) 1. η απαίτηση ενός κόμματος να συμφωνήσουν με τις προτάσεις του όλα τα υπόλοιπα «ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε πως η συναίνεση ικανοποιείται μόνο αν στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας εκλεγεί ομοφώνως η Λούκα Κατσέλη» 2. είδος καραμέλας «σταμάτα να πιπιλάς τη συναίνεση, θα χαλάσεις τα δόντια σου»
Η «συναίνεση» είναι άλλη μια από αυτές τις ωραίες λέξεις-καραμέλες τις οποίες όλοι πιπιλούν, αλλά ο καθένας βάζει το περιεχόμενο που εξυπηρετεί τις επιδιώξεις του. Έτσι, ακούμε συνεχώς για «συναίνεση στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας», η οποία για κάθε κόμμα σημαίνει την αποδοχή της δικής του πρότασης στο όνομα κάποιας «παράδοσης».
Φυσικά «παράδοση συναίνεσης» ποτέ δεν υπήρξε στην εκλογή του Προέδρου. Το μόνο που υπήρχε ήταν η επιθυμία των κυβερνήσεων να μην πέσουν (η εκλογή χρειαζόταν μίνιμουμ 180 ψήφους) η οποία οδηγούσε πάντα σε κάποια πρόταση που το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης δεν μπορούσε να αρνηθεί.
Αλλά ακόμα και τότε η «παράδοση» να προτείνεται Πρόεδρος από διαφορετική παράταξη δεν τηρείτο πάντα. Τρανό παράδειγμα η πρόταση του μπροέδρου Τσίπρα για τον Πάκη τον Παυλόπουλο, ο οποίος μπορεί να προερχόταν από διαφορετικό κόμμα αλλά φανερά ανήκε στην ίδια παράταξη με τα στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Κατανοητό
Έχει απόλυτο δίκιο να αποκλείει οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ ο Στέφανος με τα κολλητά ρούχα. Ακόμα κι αυτός καταλαβαίνει ότι μια τέτοια συνεργασία είναι πρακτικά αδύνατη για όποιον βρίσκεται εκτός Βουλής.
Προσοχή, αριστερά είναι ο... τοίχος
Για το ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου Τσουκαλά, προοδευτικός είναι όποιος βρίσκεται πιο αριστερά του κέντρου. Πράγμα που σημαίνει ότι ο κραταιός Νικόλας μπορεί να προτείνει για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας τη συντρόφισσα Δέσποινα Κουτσούμπα ή τον σύντροφο Λαφαζάνη και να ενώσει τον προοδευτικό κόσμο της χώρας, με τον ίδιο τρόπο που το έκανε όταν πρότεινε τον Χάρη τον Δούκα με τα γνωστά για την Αθήνα αποτελέσματα.
Έτσι εξηγείται
Άκουσα τον παλιό πρύτανη, Μαρκάτο, να επιχειρηματολογεί υπέρ των αιωνίων φοιτητών λέγοντας «δεν αποτελούν πρόβλημα, κατά τον ίδιο τρόπο που όλα τα αρχεία, χρήσιμα ή άχρηστα, στον κομπιούτερ σας δεν πειράξανε ποτέ κανένα» και απόρησα που δεν γνωρίζει ότι οι σκληροί δίσκοι έχουν ορισμένο μέγεθος και τα άχρηστα αρχεία πρέπει να πετιούνται. Μετά θυμήθηκα ότι ανήκει στον προοδευτικό κόσμο της χώρας και σταμάτησα να απορώ.
