Μπορεί στις 24 Ιανουαρίου να πραγματοποιείται η πρώτη ψηφοφορία στην μεγάλη αίθουσα Βουλής και Γερουσίας με συνολικά 1008+1 βουλευτές και γερουσιαστές, κανείς όμως δεν είναι βέβαιος ότι στο τέλος του μήνα ο νέος πρόεδρος της ιταλικής Δημοκρατίας θα έχει εκλεγεί.
Τα δεδομένα της αριθμητικής σύμφωνα με τον κανονισμό και το Σύνταγμα δεν δείχνουν κάτι τέτοιο αφού καθημερινά οι διαδικασίες και οι μυστικές συμφωνίες δεν εγγυώνται για το όνομα που θα βάλουν στη κοινή λίστα ψηφοφορίας των υποψηφίων 505 εκλεκτοί.
Σε άλλες εποχές ίσως τα προγνωστικά να έδειχναν ότι “οι συμφωνίες τηρούνται και ο λόγος ήταν τιμής που ο καθένας κόμιζε στην πολιτική του καριέρα.”
Αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Πολύπλοκα. Πιο φανατισμένα. Με μεγαλύτερα συμφέροντα και “μεγάλα” κεφάλια να τα παίζουν όλα για όλα προκειμένου να κερδίσει ο Άνθρωπος τους!
Πόσο μάλλον όταν αυτός ακούει στο όνομα Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ο εφτάψυχος!
Κατάφερε να επιβιώσει ύστερα από έναν ανελέητο πόλεμο που κρατά μία εικοσαετία.
Ενενήντα δικαστικές προσαγωγές για κατηγορίες που ο νους του απλού ανθρώπου δεν το βάζει…
Με αφορμή κυρίως τις επιχειρήσεις του, τις όποιες σήμερα διαχειρίζονται ο αδελφός του και η κόρη του, στα Μέσα Ενημέρωσης όλων των ειδών. Υπήρξε πάντα παρέμβαση της δικαιοσύνης μετά από καταγγελίες όπως αποδείχθηκε στις περισσότερες περιπτώσεις κυβερνητικών παρεμβάσεων. Φοροδιαφυγή. Αθέμιτος ανταγωνισμός. Αγοραπωλησίες με κενά στα συμβόλαια. Πλουτισμός χωρίς τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Κατηγορίες για την προσωπική του ζωή. Τα ατελείωτα πάρτι στην βίλλα του στην Σαρδηνία. Κοπέλες ποικίλης προέλευσης και άγνωστης ταυτότητας. Κυρίως όμως μικρής ηλικίας. Τα ξενύχτια δεν είχαν ωράρια. Και η περίφημη αναφορά στα Μπούγκα Μπούγκα δεν ήταν άλλο παρά τα σεξ πάρτι και οι παραβάσεις στον έλεγχο των στοιχείων ταυτότητας ανήλικων κοριτσιών.
Χωρίς πολιτική ταυτότητα μέχρι τις εφέσεις στις πρωτόδικες καταδίκες, στην 90η τον λόγο ανέλαβε το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.
Προτού φθάσει η απόφαση στην 91η έφεση του Καβαλιέρε με τη στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, το δικαστήριο δικαίωσε τον Μπερλουσκόνι.
Το ιδιωτικό αεροσκάφος του ήταν έτοιμο. Πήγε στο Στρασβούργο για να ανακοινώσει την αθώωση του στους ηγέτες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος: του ΡΡΕ ότι “ήταν ακόμα ζωντανός και στην ζωή και στη πολιτική!”
Για όσους γνωρίζουν αυτό που ακολούθησε στην αίθουσα συνεδριάσεων του ΕΛΚ δεν προξένησε έκπληξη. Στον Σίλβιο το χέρι και η αγκαλιά ήταν της Άνγκελα Μέρκελ! Της φίλης του και συμμάχου.
Η μοναδική εκείνη στιγμή άνοιγε τον δρόμο της επιστροφής στην πολιτική σκηνή και σήμερα στην διεκδίκηση της προεδρίας της ιταλικής δημοκρατίας!
Η πλειοψηφία της Ενωμένης κεντροδεξιάς σε ρόλο πρωταγωνιστή
Μετά από τριάντα χρόνια εκλογής προέδρου από την αριστερά και το κομμουνιστικό κόμμα, η δεξιά διεκδικεί ενωμένη τον θώκο του Προέδρου αντί του Ματαρέλα που ολοκλήρωσε την θητεία των επτά χρόνων την πρώτη εβδομάδα του 2022!
Ήδη από χθες Δευτέρα ξεκίνησε και επίσημα η μάχη των κομμάτων συνασπισμού για την συγκομιδή ψήφων.
Τα έξι κόμματα της κεντροδεξιάς υπερτερούν κατά 54 ψήφους της ενωμένης αριστεράς των έξι κομμάτων Βουλής και Γερουσίας.
Μέχρι σήμερα μόνο ο Μπερλουσκόνι έχει επιλεγεί από το μπλοκ να διεκδικήσει την προεδρία. Η αναποφασιστικότητα του Μάριο Ντράγκι να δηλώσει την πρόθεση του Προεδρία η Πρωθυπουργία έχει μπλοκάρει την κεντροαριστερά. Κυρίως τους Σοσιαλδημοκράτες του Ενρίκο Λέττα.
Πολύπλοκο παρασκήνιο και μηδέν συνοχή για κοινή επιλογή προέδρου.
Τα 220 δισεκατομμύρια ευρώ του Ταμείου ανάκαμψης είναι το μήλο της έριδος.
Ο Ντράγκι πρέπει να μείνει διαχειριστής των προγραμμάτων που ήδη έχει προωθήσει στις Βρυξέλλες χάρη και του επιτρόπου πρώην πρωθυπουργού Πάολο Τζεντιλόνι.
Με τον Μπερλουσκόνι πρόεδρο οι διεθνείς σχέσεις με Μόσχα και Ουάσιγκτον θα αποτελούσε εγγύηση σε πολλά μέτωπα. Στο δε οικονομικό ο πρώην πρόεδρος τής Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σούπερ Μάριο αποτελεί μοχλό απόλυτης εμπιστοσύνης των θεσμών στις Βρυξέλλες.
Τα ΜΜΕ στο μεταξύ παίζουν τα ρέστα τους. Ο Σίλβιο πούλησε προς από χρόνια τις μετοχές του της Κορριέρρε Ντέ΄λα Σέρρα στην οικογένεια Ανιέλι.
Ο τελευταίος αγόρασε και την Ρεπούμπλικα η οποία στηρίζει την κεντροαριστερά μαζί με το Εσπρέσο άλλοτε Κάρλο Ντε Μπενεντεττι.
Στο βάθος λέγεται ότι οι Ανιέλι στηρίζουν τον αντίπαλο του Σίλβιο γιατί η κυβέρνηση συνασπισμού τους έδωσε με διαγωνισμό την παραγωγή μασκών για τον κορωνοϊό… δισεκατομμυρίων.
Στο βάθος των εξελίξεων τα ΜΜΕ θέλουν αριστερά.
Όμως οι αριθμοί δίνουν προβάδισμα καθαρό στην κεντροδεξιά.
Ένας απρόσμενος σύμμαχος ίσως αποβεί ο Ματέο Ρέντσι. Πρώην πρωθυπουργός του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος που οδηγεί καλυμμένα τις 34 έδρες του στην… δεξιά. Με κόστος. Ένας αριθμός που θα έδινε την προεδρία στον Μπερλουσκόνι με την τέταρτη ψηφοφορία σύμφωνα με τον κανονισμό!
Και ενώ η ενωμένη κεντροαριστερά είναι στην αναζήτηση αντιπάλου του Σίλβιο ρίχνοντας στο τραπέζι και όνομα γυναίκας, δύο τα πιθανά σενάρια και οι καταλήξεις.
Ισχυρή κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ντράγκι. Πρόεδρο τον Μπερλουσκόνι που συμφωνεί στην λύση Μάριο Ντράγκι. Πρωθυπουργό έως το 2023.
Η με πλειοψηφία κεντροδεξιάς με εκλογές και χωρίς μέχρι τότε πρόεδρο δημοκρατίας.
Τέλος, το παιγνίδι ρυθμίζουν 1008+1 γερουσιαστές και βουλευτές με 58 εκπροσώπους των περιφερειών από τους οποίους οι 33 προέρχονται από την κεντροδεξιά και οι 25 από την ενωμένη αριστερά.
Η μπάλα του άλλοτε προέδρου της Μίλαν βρίσκεται στα πόδια του Μπερλουσκόνι του Σαλβίνι με τη Μελόνι μπαλαντέρ. Και επόπτες τον περιφερειάρχη της Λιγουρία Τότι και τον Χριστιανοδημοκράτη Τσέζα, εκπρόσωπο ουσιαστικά του Βατικανού!
Ο Μανώλης Μαυρομμάτης είναι πρώην ευρωβουλευτής της Ν. Δ και ειδικός σύμβουλος στην Κομισιόν με Επίτροπο την Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα.
