Aνδρες του στρατού επιχειρούν, ήδη από την Πέμπτη, μαζί με τη συνοριοφυλακή για την «αναχαίτιση» μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών και διακινητών στον Εβρο, στο πλαίσιο του κυβερνητικού σχεδιασμού για «σφράγισμα» των συνόρων στην ελληνοτουρκική μεθόριο, στη Θράκη.

Στο ίδιο πλαίσιο, με τροπολογία που κατατέθηκε σε νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και ψηφίστηκε την Παρασκευή, θεσμοθετείται Ενιαίος Φορέας Επιτήρησης Συνόρων (ΕΝΦΕΣ) ο οποίος υπάγεται απευθείας στον εθνικό συντονιστή. Αποστολή του; Η άσκηση συντονισμένου ελέγχου και η επιτήρηση των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων της ελληνικής επικράτειας.

«Μπήκε δυνατά και ο στρατός στις περιπολίες με προσωπικό των ΕΠΟΠ (επαγγελματίες οπλίτες), οχήματα και θερμικές κάμερες· πρόκειται για μεγάλη ενίσχυση στο υπάρχον προσωπικό», τόνισε χαρακτηριστικά στην «Καθημερινή» τοπική αστυνομική πηγή. Οι «δυνάμεις αποτροπής» στον Εβρο αναμένεται να ενισχυθούν με επιπλέον 400 συνοριοφύλακες, η διαδικασία πρόσληψης των οποίων έχει αρχίσει και σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης κατά την τελευταία επίσκεψή του στην Αλεξανδρούπολη, θα αναπτυχθούν στην παρόχθια περιοχή τον Μάρτιο.

Σύμφωνα με την “Καθημερινή”, μια δεύτερη ζώνη έχει ενεργοποιηθεί ήδη στα μετόπισθεν, και συγκεκριμένα στην Εγνατία Οδό, στην οποία δυνάμεις της αστυνομίας θα περιπολούν νυχθημερόν για τον εντοπισμό και τη σύλληψη όσων καταφέρουν να περάσουν από τον Εβρο και κατευθύνονται προς τη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα, τέσσερα υπό διαμόρφωση κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα, τρία στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη και ένα στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, θα δέχονται όσους συλλαμβάνονται ενώ η κυβέρνηση εξετάζει και την επέκταση του συρμάτινου αγκαθωτού φράχτη της Ορεστιάδας σε σημεία της όχθης του ποταμού που η μορφολογία του εδάφους δεν θα το καθιστά ευάλωτο στις πλημμύρες.

Η κυβέρνηση σπεύδει να θωρακίσει, και ει δυνατόν «στεγανοποιήσει» τον Εβρο, εκτιμώντας ότι παρά την έλευση του χειμώνα και την αναμενόμενη άνοδο της στάθμης των υδάτων οι ροές δεν προβλέπεται ότι θα μειωθούν, ενώ και η πίεση από τις τοπικές κοινωνίες είναι μεγάλη. Ο δρόμος του Αιγαίου με τις φουρτουνιασμένες θάλασσες καθιστά ιδιαίτερα επικίνδυνη τη διέλευση, αλλά και όσοι καταφέρουν να αποβιβαστούν σε κάποιο νησί είναι σίγουρο ότι θα εγκλωβιστούν, ενώ εάν μπορέσουν να διαβούν –με υψηλό ρίσκο πάντα– τον Εβρο, ελπίζουν ότι θα παρακάμψουν τα μπλόκα και θα κινηθούν προς το εσωτερικό.