Σε επικοινωνιακό και κοινοβουλευτικό επίπεδο η Χαριλάου Τρικούπη χάνει λάδια και ο κίνδυνος να γίνει ουρά της Κουμουνδούρου είναι ορατός.

 

Γράφει ο Λεωνίδας Δεληγιώργης

 

Ο κίνδυνος να μεταβληθεί το ΠΑΣΟΚ σε πολιτικό υποκατάστημα του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την υπόθεση της νόμιμης παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ αρχίζει να απασχολεί το εσωτερικό του κόμματος, καθώς σε επικοινωνιακό και κοινοβουλευτικό επίπεδο η Χαριλάου Τρικούπη χάνει τα πρωτεία της αντιπολιτευτικής δράσης από την Κουμουνδούρου.

Με τον Αλέξη Τσίπρα να επιχειρεί συστηματικά να καπελώσει στο θέμα αυτό τον Ν. Ανδρουλάκη και την Κουμουνδούρου να διαμορφώνει κλίμα οικειοποίησης του σάλου που έχει προκληθεί, στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν κρύβουν την ανησυχία τους μήπως στο τέλος η όλη ιστορία εξελιχθεί σε Βατερλό για το κόμμα. Αφενός γιατί ο Ν. Ανδρουλάκης δεν είναι σε θέση να δώσει τη μάχη σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών εντός του Κοινοβουλίου, αφού δεν είναι βουλευτής, αφετέρου ο ΣΥΡΙΖΑ έναντι του ΠΑΣΟΚ διαθέτει «επικοινωνιακή υπεροπλία» ώστε να φέρνει την αντιπαράθεση στα μέτρα του «δικομματισμού», που υποτίθεται δεν «αναγνωρίζει» η Χαριλάου Τρικούπη στο επίσημο αφήγημά της.

 

Οι ψύχραιμοι

Η διχογνωμία στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ με αφορμή την τροπή που πήρε η συγκεκριμένη υπόθεση αποτυπώθηκε περίτρανα στο «διά ταύτα» της. Ουκ ολίγα κορυφαία στελέχη του κόμματος και βουλευτές, όπως οι Α. Λοβέρδος, Ν. Γιαννακοπούλου, Χ. Κεφαλίδου κ.ά., απέφυγαν να παρασυρθούν από την «επικοινωνιακή πλειοδοσία» που επιχείρησε ο ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό δεν αξιολόγησαν την υπόθεση ως «αιτία» για να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές ή παραίτηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το σκεπτικό της ψύχραιμης στάσης των προαναφερθέντων στελεχών αλλά και άλλων ακόμη ήταν πως το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να δώσει την εντύπωση πως για να «χτυπήσουμε» τον Κ. Μητσοτάκη θα «αναστήσουμε» τον Αλ. Τσίπρα, προσφέροντάς του για δώρο την «ταύτιση» μαζί του. Δηλαδή να γίνει το ΠΑΣΟΚ το «τέλειο άλλοθι» στην επικοινωνιακή φαρέτρα της Κουμουνδούρου, ώστε ο Αλ. Τσίπρας να μπορεί με άνεση να «ρεφάρει» με την ελπίδα πως θα καλύψει τις «θεσμικές» εκτροπές που συντελέστηκαν επί των ημερών του με τις ωμές παρεμβάσεις στον χώρο της Δικαιοσύνης, των ΜΜΕ κ.ά.

 

Οι σκληροπυρηνικοί

Στον αντίποδα, ο σκληρός πυρήνας του επιτελείου του Ν. Ανδρουλάκη, ακολουθώντας μια «κοντόφθαλμη» τακτική, δείχνει να κοιτάζει ευκαιριακά μόνο το δέντρο και χάνει το δάσος. Δηλαδή την τελική εικόνα που θα διαμορφωθεί στην κοινή γνώμη από την υπόθεση αυτήν, δεδομένου πως ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο σε σχέση με τους λόγους που οδήγησαν στην εμπλοκή του Ν. Ανδρουλάκη σε μια διαδικασία παρακολούθησης του κινητού του τηλεφώνου.

Το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μέχρι τώρα αρνείται να ζητήσει ενημέρωση για τους λόγους που οδηγήθηκε σε καθεστώς παρακολούθησης αποτελεί επίσης ένα «αδιευκρίνιστο» σημείο στο εσωτερικό του κόμματος, που γεννά υποψίες σε πολλούς μήπως η αποκάλυψη μιας «άλλης αλήθειας» από «κατήγορο» με απρόσκλητο συνήγορο τον Αλ. Τσίπρα τον φέρει στη θέση του «απολογούμενου» και του υπόχρεου να δώσει εξηγήσεις.

 

Οι ισαποστάκηδες

Η παραπάνω εκδοχή συνιστά μια επιμέρους προσθήκη στον γενικότερο προβληματισμό που υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα ο Ν. Ανδρουλάκης και το στενό περιβάλλον του να βιώνουν το δράμα των εσωκομματικών ισαποστάκηδων. Των στελεχών εκείνων που αντιμετωπίζουν με επιφύλαξη την όλη ιστορία, λαμβάνοντας σοβαρά υπ’ όψιν και την επίσημη θέση της κυβέρνησης, αλλά και τη δοκιμασία του Ν. Ανδρουλάκη. Ομως διατηρούν και επιφυλάξεις όσο βλέπουν ότι η υπόθεση αυτή μετατρέπεται σε ένα μεγάλο παιχνίδι συμφερόντων στη σκακιέρα της διακυβέρνησης της χώρας.