Σε εξέλιξη βρίσκονται οι συνομιλίες στην Αίγυπτο μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ ενώ αύριο θα λάβουν χώρα και οι διαπραγματεύσεις με τον ειδικό απεσταλμένο του Τραμπ.
Το σχέδιο που πρότεινε ο Ντόναλντ Τραμπ περιλαμβάνει την απελευθέρωση 250 Παλαιστινίων κρατουμένων με αντάλλαγμα 47 Ισραηλινούς ομήρους που κρατούνται στη Γάζα, μεταξύ των οποίων και τα πτώματα 25 Ισραηλινών.
Πρώτος στη λίστα των σημαντικών προσωπικοτήτων που η Χαμάς επιμένει να απελευθερωθούν είναι ο ο Μαρουάν Μπαργκούτι, ένας ανώτερος ηγέτης της Φατάχ που θεωρείται από πολλούς Παλαιστινίους ως πιθανός μελλοντικός πρόεδρος.
Ο Μπαργκούτι, όπως αναφέρει η ertnews.gr, ξεκίνησε την πολιτική του δραστηριότητα σε ηλικία 15 ετών στο κίνημα της Φατάχ του Γιάσερ Αραφάτ και εξελέγη μέλος του Παλαιστινιακού Νομοθετικού Συμβουλίου το 1996. Συνελήφθη το 2002 κατά τη διάρκεια της ισραηλινής «Επιχείρησης Αμυντικό Ασπίδα» και εκτίει πέντε ποινές ισόβιας κάθειρξης και 40 ετών για επιθέσεις που προκάλεσαν το θάνατο Ισραηλινών.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει δηλώσει δημοσίως ότι «τα σύμβολα της τρομοκρατίας, με επικεφαλής τον Μπαργκούτι», δεν θα συμπεριληφθούν σε κανένα στάδιο της συμφωνίας ανταλλαγής κρατουμένων.
Οι έξι που πιέζει η Χαμάς να απελευθερωθούν
Αμπντουλάχ Μπαργκούτι
«Ο μηχανικός της Χαμάς» κατά κόσμον Αμπντουλάχ Μπαργκούτι είναι ειδικός στα εκρηκτικά, καταδικάστηκε για την οργάνωση πολλαπλών βομβιστικών επιθέσεων στο Ισραήλ και εκτίει 67 ποινές ισόβιας κάθειρξης – την μακρύτερη ποινή φυλάκισης που έχει επιβληθεί ποτέ από ισραηλινό δικαστήριο.
Ξάδελφος του Μαρουάν Μπαργκούτι, ο Αμπντουλάχ κατηγορείται για την οργάνωση αρκετών επιθέσεων υψηλού προφίλ, όπως η βομβιστική επίθεση στο εστιατόριο Sbarro στην Ιερουσαλήμ το 2001, η έκρηξη στο Cafe Moment το 2002 και η βομβιστική επίθεση στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, οι οποίες συνολικά στοίχισαν τη ζωή σε 66 Ισραηλινούς, μεταξύ των οποίων και πέντε Αμερικανούς.
Τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης τον περιγράφουν ως τον κορυφαίο κατασκευαστή βομβών της Χαμάς μετά τον Γιαχιά Αγιάς, ο οποίος δολοφονήθηκε το 1996.
Ιμπραήμ Χαμέντ
Το Ισραήλ θεωρεί τον Ιμπραήμ Χαμέντ έναν από τους πιο επικίνδυνους κρατούμενους του. Ήταν ηγέτης του στρατιωτικού σκέλους της Χαμάς στη Δυτική Όχθη κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Ιντιφάντα και συνελήφθη το 2006 μετά από χρόνια παρανομίας. Καταδικάστηκε για την οργάνωση επιθέσεων που στοίχισαν τη ζωή σε 46 Ισραηλινούς και εκτίει 54 ποινές ισόβιας κάθειρξης.
Ο Χαμέντ είναι κάτοχος πτυχίου πολιτικών επιστημών και μεταπτυχιακού διπλώματος διεθνών σχέσεων από το Πανεπιστήμιο Μπιρζέιτ. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, έχει συγγράψει μελέτες για την ιστορία του παλαιστινιακού αγώνα και έχει περάσει οκτώ χρόνια σε απομόνωση, εκ των οποίων τα επτά συνεχόμενα.
Αχμάντ Σαάντατ
Ένα άλλο όνομα που αναφέρεται συχνά στις διαπραγματεύσεις είναι αυτό του Αχμάντ Σαάντατ, Γενικού Γραμματέα του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP).
Συνελήφθη το 2006 μετά την πολιορκία του Ισραήλ στην έδρα της Παλαιστινιακής Αρχής στη Ραμάλα και καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκισης για την ηγεσία της οργάνωσης που ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία του Ισραηλινού Υπουργού Τουρισμού Ρεχάβαμ Ζέεβι το 2001.
Ο Σαάντατ, που σήμερα είναι 70 ετών, έχει φυλακιστεί πολλές φορές από το 1976 και έχει περάσει μεγάλα διαστήματα σε απομόνωση. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο «Η ηχώ των αλυσίδων», στο οποίο περιγράφει λεπτομερώς την πολιτική του Ισραήλ για την απομόνωση των κρατουμένων. Είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών και παππούς τεσσάρων εγγονών.
Αμπάς αλ-Σαΐντ και Χασάν Σαλάμε
Στον κατάλογο περιλαμβάνονται επίσης ο Αμπάς αλ-Σαΐντ, ο οποίος καταδικάστηκε για τη βομβιστική επίθεση στο Park Hotel της Νετάνια το 2002, μία από τις πιο θανατηφόρες επιθέσεις της Δεύτερης Ιντιφάντα, και ο Χασάν Σαλάμε, ανώτερος διοικητής του ένοπλου τμήματος της Χαμάς, ο οποίος εκτίει 46 ποινές ισόβιας κάθειρξης.
Αυτοί οι έξι άνδρες – πολιτικά είδωλα και στρατιωτικοί ηγέτες για τη Χαμάς – έχουν γίνει επαναλαμβανόμενα αιτήματα κάθε φορά που το θέμα της ανταλλαγής κρατουμένων επανέρχεται στις ισραηλινο-παλαιστινιακές διαπραγματεύσεις.
Για τη Χαμάς, η απελευθέρωσή τους θα σήμαινε μια συμβολική και στρατηγική νίκη.
Για το Ισραήλ, ωστόσο, αντιπροσωπεύουν «κόκκινες γραμμές» – πρόσωπα που θεωρούνται πολύ σημαντικά για την ασφάλειά του και δεν μπορούν να απελευθερωθούν.
Καθώς οι συνομιλίες συνεχίζονται στην Αίγυπτο, η τύχη αυτών των κρατουμένων μπορεί να καθορίσει αν η μακροχρόνια καθυστερημένη συμφωνία θα προχωρήσει – ή θα καταρρεύσει για άλλη μια φορά υπό το βάρος της ιστορίας και της πολιτικής.
