Στο μηχανουργείο όπου εργάζονται οι μηχανικοί της νεοφυούς επιχείρησης «Agroverse», στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, ένα καινοτόμο ρομπότ έχει αρχίσει τις τελευταίες ημέρες να λαμβάνει μορφή.
Προς το παρόν είναι ατελές και αδρανές, ανάμεσα σε τόρνους, δράπανα και μηχανήματα κατεργασίας CNC, αλλά στόχος είναι σύντομα να διανύει στρέμματα γης με αμπέλια, ελιές, μηλιές, ροδακινιές και κηπευτικά, παρέχοντας στους αγρότες μια πρωτοποριακή υπηρεσία, που θα επιτρέπει τη φροντίδα των καλλιεργειών τους, χωρίς οι ίδιοι να χρειάζεται να αγοράσουν το ρομπότ ή να είναι παρόντες την ώρα της εργασίας του.
Με πολύ απλά λόγια, όπως κάποιος συνδέεται σε μια εφαρμογή τύπου «Uber» και «παραγγέλνει» ένα αυτοκίνητο, για να τον πάει στον προορισμό του, χωρίς να χρειάζεται να έχει ο ίδιος ΙΧ, οι αγρότες θα μπορούν να καλούν όχι έναν οδηγό, αλλά ένα ηλεκτρικό ρομπότ ιδιοκτησίας της Agroverse, που θα μεταβαίνει αυτόνομα στο χωράφι, θα αναλαμβάνει τον ψεκασμό και τη λίπανση, θα ελέγχει τη συγκομιδή, θα τραβά φωτογραφίες και θα συλλέγει περιβαλλοντικά δεδομένα, ενόσω οι ίδιοι ξεκουράζονται.
Η ιδέα της παροχής ρομπότ ως υπηρεσία στον πρωτογενή τομέα, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, «γεννήθηκε» από τον ιδρυτή και CEO της «Agroverse», ηλεκτρολόγο μηχανικό Δημήτρη Κούτρα, μη επαγγελματία αγρότη, με εμπειρία στη ρομποτική, την Τεχνητή Νοημοσύνη και τα Drones, ενώ στην ομάδα προσχώρησαν γρήγορα άλλοι δύο νεαροί επιστήμονες: ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Γιώργος Μπόντζιος, υπεύθυνος για την εμπορευματοποίηση του «Αgroverse Robot» και ο Νίκος Δαγκαλάκης, επικεφαλής μηχανολόγος μηχανικός. Ως σύμβουλός τους σε θέματα γεωργίας μετέχει στην ομάδα ο γεωπόνος Κωνσταντίνος Ζουκίδης, αναπληρωτής καθηγητής στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή- Perrotis College.
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Μπόντζιος, εντός του Μαρτίου, το πρώτο ρομπότ, που ο μεταλλικός σκελετός του σχεδιάστηκε και συναρμολογείται στη Σίνδο και λειτουργεί με λογισμικό και το οποίο δημιουργήθηκε 100% από τους μηχανικούς της Agroverse, θα ξεκινήσει πιλοτικά το «ταξίδι» του στις καλλιέργειες δύο παραγωγών στην Κεντρική Μακεδονία. Στόχος είναι όμως να φτάσει πολύ μακρύτερα και συγκεκριμένα «σε κάθε χωριό όπου υπάρχει καφενείο», όπως χαρακτηριστικά λέει, σημειώνοντας ότι για την επόμενη διετία σχεδιάζεται η κάλυψη καλλιεργειών σε Κεντρική Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία- Θράκη και Θεσσαλία και κατόπιν σε όλη την Ελλάδα, αλλά και σε ξένες αγορές.
Μηχανικός εργάτης, φωτογράφος και συλλέκτης δεδομένων
Ο αγρότης και ο/η γεωπόνος δεν χρειάζεται να βρίσκονται στο χωράφι, όταν το ρομπότ καταφθάνει. Η πλατφόρμα της Agroverse, λαμβάνοντας υπόψη το πλάνο φυτοπροστασίας που θα έχει καταχωρήσει ο/η παραγωγός ή ο/η γεωπόνος και αξιολογώντας παράλληλα με Τεχνητή Νοημοσύνη τα διαθέσιμα δεδομένα (πχ, υγρασία εδάφους ή ενδεχόμενη προσβολή από παράσιτα), θα δίνει τη σχετική εντολή κι ο μηχανικός «εργάτης» θα μεταβαίνει αυτόματα στην καλλιέργεια.
Μέχρι να ληφθεί η εντολή, το ρομπότ θα παραμένει σε έναν σταθμό φόρτισης, από όπου θα μπορεί να εξυπηρετεί καλλιέργειες σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων, σύμφωνα με τον Γιώργο Μπόντζιο. Πώς θα μεταβαίνει το ρομπότ στην καλλιέργεια; «Αρχικά θα υπάρχει συνοδός “safety pilot” (πιλότος ασφαλείας), που θα το μεταφέρει στην καλλιέργεια και θα παρακολουθεί μέσω monitor τη δουλειά του, αλλά στόχος είναι η πλήρης αυτονομία του ρομπότ, να πηγαίνει μόνο του στην καλλιέργεια από αγροτικούς δρόμους» εξηγεί ο Γιώργος και προσθέτει ότι η υπηρεσία θα χρεώνεται με βάση το στρέμμα και όχι «με την ώρα», απαλλάσσοντας τον παραγωγό από το άγχος του πόσο θα στοιχίσει η εργασία του ρομπότ, εάν αυτή «τραβήξει» σε χρόνο. Μάλιστα, όταν ολοκληρώνεται, π.χ. ο ψεκασμός, ο/η παραγωγός/γεωπόνος θα λαμβάνει αναλυτική έκθεση με φωτογραφίες και δεδομένα, ενώ το ρομπότ θα έχει ήδη επιστρέψει αυτόνομα στον σταθμό επαναφόρτισης.
Θα πειστούν όμως οι παραγωγοί να το χρησιμοποιήσουν; Με την ευκαιρία της διεθνούς αγροτικής έκθεσης «Agrotica», η ομάδα της Agroverse συνομίλησε με παραγωγούς και γεωπόνους και το ενδιαφέρον για το ρομπότ ήταν -σύμφωνα με τον Γιώργο- μεγάλο. Κι αυτό διότι οι παραγωγοί θέλουν να βρουν τρόπο να μειώσουν την καταπόνηση από τη σκληρή δουλειά στο χωράφι, σε μια περίοδο που αντιμετωπίζουν επιπλέον σημαντικό πρόβλημα έλλειψης εργατικών χεριών. Παράλληλα, οι καταναλωτές ζητούν πλέον πιο ποιοτικά, υγιεινά και βιώσιμα αγροτικά προϊόντα, κάτι που η χρήση έξυπνων ρομπότ στο χωράφι μπορεί να τους προσφέρει ευκολότερα. Σε μια εποχή που ο αγροτικός τομέας υπολογίζεται πως καταναλώνει το 50% του νερού στην Ευρώπη, μελέτες έχουν δείξει, σύμφωνα με τον Γιώργο, ότι η αξιοποίηση των ρομπότ θα μπορούσε να μειώσει τη χρήση του έως και κατά 90% στις εργασίες ψεκασμού.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα
Η ιδέα δημιουργίας της Agroverse γεννήθηκε στο μυαλό του Δημήτρη Κούτρα πολύ νωρίς. Ως μέλος αγροτικής οικογένειας, διαπίστωσε από παιδί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι καλλιεργητές της γης. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κάρυανη Καβάλας, όπου τόσο η οικογένειά μου όσο και άλλες οικογένειες ασχολούνται με βρώσιμες καλλιέργειες, ελιές και αμπέλια. Έζησα από πρώτο χέρι πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του αγρότη και συχνά ένιωθα ότι επενδύεται πάρα πολλή ενέργεια σε καθαρά μηχανικές εργασίες. Στη συνέχεια σπούδασα ηλεκτρολόγος μηχανικός στην Ξάνθη και μετά εργάστηκα στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) πάνω σε λογισμικό για αυτόνομα αυτοκίνητα. Αναρωτήθηκα ξανά -γιατί αναρωτιόμουν από μικρός- για ποιον λόγο δεν υπάρχουν περισσότερα ρομπότ στα χωράφια. Παρατήρησα επίσης πως όσα υπήρχαν, συχνά δεν κάλυπταν όλες τις ανάγκες, γιατί είχαν σε μεγάλο βαθμό σχεδιαστεί από ανθρώπους χωρίς επαφή με την καλλιέργεια της γης. Έτσι έλαβε πιο πρακτική υπόσταση η ιδέα για τη δημιουργία της Agroverse» διηγείται.
Στην ομάδα μπήκε πέρυσι ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Γεώργιος Μπόντζιος, που έχει και το «μικρόβιο» του επιχειρηματία. Μεταξύ άλλων, ήταν συνιδρυτής της εταιρείας «Fieldscale» στον χώρο των εφαρμογών προσομοίωσης, που «σήκωσε» κεφάλαια συνολικού ύψους 3 εκατ. ευρώ από τα Openfund, PJ Tech Catalyst, NBG Business Seeds και ιδιώτες επενδυτές, ενώ το 2015 ξεκίνησε συνεργασία με την Altair, παγκόσμιο προμηθευτή στον χώρο του engineering software. Επίσης, πέρυσι, μέλος της ομάδας έγινε και ο «μάγος του μηχανουργείου», ο φοιτητής Νίκος Δαγκαλάκης, που είχε εργαστεί πάνω σε φοιτητικά πρότζεκτ τύπου «Formula» του ΑΠΘ, με έμφαση στην ηλεκτροκίνηση. «Η οικογένειά μου έχει ελιές και αμπέλια, οπότε έχω μια μικρή επαφή με το αντικείμενο της καλλιέργειας. Μου άρεσε λοιπόν πολύ η ιδέα, θεωρώ ότι θα προσφέρει κάτι διαφορετικό στον αγροτικό τομέα», σημειώνει ο Νίκος Μπόντζιος, που συναρμολογεί τα περίπου 150 κομμάτια του ρομπότ.
