Οι χθεσινές διαδηλώσεις για την Πρωτομαγιά – με ένα σωρό προσυγκεντρώσεις και συνωστισμούς – απέδειξαν πως για άλλη μια φορά στην Ελλάδα συνέβη αυτό που δεν συνέβη σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα: Κοινοβουλευτικά κόμματα με τους αρχηγούς και τους βουλευτές τους τέθηκαν επικεφαλής των συνωστισμών εν μέσω πανδημίας.
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη*
Και όχι μόνο αυτό. Η πρωτομαγιά φέτος συνέπεσε με το Μεγάλο Σάββατο. Μεταφέρθηκε από την κυβέρνηση για τις 4 Μαΐου. Αλλά όχι, δεν έγινε τίποτε. Η μέρα βαφτίστηκε… απεργία και… ξαναμεταφέρθηκε για τις 6 Μαΐου!
Προφανώς, εδώ έχουμε την πιο μαχητική αριστερά και τον πιο μαχητικό συνδικαλισμό, τους πιο ατρόμητους που αψηφούν τον κορωνοϊό. Όλοι οι άλλοι είναι του γλυκού νερού. Δεν είναι καλοί αριστεροί, δεν είναι καλοί κομμουνιστές, δεν είναι καλοί συνδικαλιστές.
Μόνο ο Τσίπρας και ο Ιγκλέσιας ανταποκρίνονται στις επαναστατικές υποχρεώσεις τους! Δεν τους βγήκαν, βέβαια, σε καλό των Podemos και λοιπών οι πρωτομαγιάτικες τσάρκες τους στους δρόμους της Μαδρίτης. Λίγες μέρες αργότερα τους περίμενε μια ταπεινωτική ήττα, με τον σύντροφο Πάμπλο να δηλώνει ότι αποχωρεί από την πολιτική.
Ούτε από αυτό διδάχθηκε τίποτε ο κ. Τσίπρας! Ούτε από τη στάση των Πράσινων στη Γερμανία, που νιώθουν αέρα στα πανιά τους, αλλά δεν δημαγωγούν.
Αλλά και στην Ισπανία, όπου η εργατική πρωτομαγιά γιορτάστηκε σε 70 πόλεις, υπήρχε ανώτατο όριο συμμετοχής ανά εκδήλωση των 1.000 ατόμων.
Στην (προεκλογική) Μαδρίτη, δόθηκαν άδειες για οκτώ συγκεντρώσεις, εκδήλωση οργάνωσε και το ακροδεξιό VOX, το παρών έδωσαν επτά υπουργοί της κυβέρνησης Σάντσεθ – Ιγκλέσιας – ανάμεσά τους και η υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντιάζ – εκεί και ο Σοσιαλιστής υποψήφιος, που επίσης καταποντίστηκε, ανακατεύτηκαν τα κόκκινα, τα άσπρα και τα μαύρα λάβαρα.
Και εδώ – στην Ελλάδα και στην Ισπανία, δηλαδή – τελειώνουν οι συμμετοχές κοινοβουλευτικών κομμάτων και πολιτικών, εξαιρουμένων των αρνητών και των ακραίων.
Αυστρία: Ματαίωσαν το συλλαλητήριο με το βλέμμα στα νοσοκομεία!
Στην Αυστρία, οι Σοσιαλδημοκράτες ματαίωσαν για δεύτερη χρονιά το μεγάλο συλλαλητήριο για την εργατική πρωτομαγιά, που παραδοσιακά το κόμμα διοργανώνει τα τελευταία 130 χρόνια – με εξαίρεση την εφιαλτική περίοδο του ναζισμού, όταν η μέρα μετονομάστηκε σε «Ημέρα της γερμανικής εργασίας».
Προσέξτε! Στην Αυστρία τα μέτρα έληξαν στις 3 Μαΐου. Θα μπορούσαν επομένως οι Σοσιαλδημοκράτες να μεταφέρουν την εκδήλωση για τις 5 ή τις 6 Μαΐου. Αλλά δεν το έκαναν. Ο Σοσιαλδημοκράτης δήμαρχος και κυβερνήτης της Βιέννης Μίκαελ Λούντβιχ επέμεινε στην ματαίωση, λέγοντας πως ήταν μια δύσκολη απόφαση που ελήφθη με το βλέμμα στην κατάσταση στα νοσοκομεία.
Το κόμμα γιόρτασε διαδικτυακά, με ένα ντοκιμαντέρ υπό τον τίτλο «Η ενότητα φέρνει δύναμη», ενώ στην Πλατεία του Δημαρχείου βρέθηκαν για λίγο μικρές αντιπροσωπείες των κομματικών οργανώσεων από τα 23 διαμερίσματα της αυστριακής πρωτεύουσας.
Η αρχηγός του κόμματος Πάμελα Ρέντι-Βάγκνερ, διακεκριμένη επιδημιολόγος, έστειλε από το Twitter το εξάλεπτο μήνυμά της με τον τίτλο «Μια Αυστρία δίκαιη για όλους. Ζήτω η Πρωτομαγιά!». Φόρεσε στο πέτο ένα κόκκινο γαρύφαλλο, μίλησε για τις συνέπειες της πανδημίας σε όλους τους τομείς, έκανε μια ήπια κριτική στην κυβέρνηση και κατέληξε: «Μπροστά μας έχουμε ψηλά εμπόδια. Και όμως επιμένω: Η Πρωτομαγιά μας δίνει ελπίδα, θάρρος και αυτοπεποίθηση για όλα όσα θα βρούμε μπροστά μας». Μίλησε και για την ανάγκη επενδύσεων, ενώ δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει πως αν επιτευχθεί υψηλό επίπεδο εμβολιασμού, θα ανοίξει η πύλη προς την ελευθερία.
Στυρία: 150 εργαζόμενοι από χαρτόνι
Στην Αυστρία, η μόνη φυσική παρουσία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης οργανώθηκε στη Στυρία, μπροστά στο εργοστάσιο της ΜΑΝ, που απειλείται με λουκέτο και όλα τα κόμματα αγωνίζονται για την διάσωση 2.365 θέσεων εργασίας. Συμβολικά, ένα λεωφορείο της βιομηχανίας διέσχισε τις συνοικίες της πόλης, στέλνοντας το μήνυμα των εργαζομένων, ενώ στην κεντρική πλατεία της πόλης, επίσης συμβολικά, είχε τοποθετηθεί 150 ομοιώματα εργαζομένων από χαρτόνι.
Αλλά όχι. Εκεί οι σοσιαλιστές είναι γλυκανάλατοι, βαριούνται που ζούνε, στέλνουν τα… ομοιώματά τους, δεν είναι στιβαροί και αποφασιστικοί όπως οι δικοί μας.
Γαλλία: Μόνο Λεπέν και Μελανσόν
Στη Γαλλία, στις πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις έλαβαν μέρος μόνο η ακροδεξιά της Λεπέν και η ακροαριστερά του Ζαν Λυκ Μελανσόν. Ο τελευταίος μάλιστα είπε στο ακροατήριό του πως ελπίζει την Πρωτομαγιά του 2022 να τους απευθυνθεί ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Δεν έλειψαν τα επεισόδια, βέβαια, αφού σε όλους τους παραπάνω προστέθηκαν τα κίτρινα γιλέκα και οι αναρχικοί. Τριακόσιες πορείες σε όλη τη Γαλλία, πάνω από 100.000 συμμετοχές – 17.000 στο Παρίσι – αλλά μόνο η Λεπέν και ο Μελανσόν τέθηκαν επικεφαλής των συνωστισμών.
Αυτοί μάλιστα! Είναι ηγέτες! Τους βλέπεις και καταλαβαίνεις τι εστί πρωτομαγιά!
Γερμανία: Η Πράσινη Ανναλένα μπροστά σε 100 άτομα
Στη Γερμανία έγιναν τα γνωστά επεισόδια που προκαλούν οι ακροδεξιοί, οι ακροαριστεροί και οι αρνητές. Στο συλλαλητήριο του Βερολίνου έλαβαν μέρος 30.000 άτομα, διαδηλώσεις και στο Αμβούργο, την Φρανκφούρτη, τη Λειψία, πάνω από 350 συλλήψεις, πάνω από 100 τραυματίες αστυνομικοί.
Όλα τα κόμματα κατήγγειλαν την βία και τους συνωστισμούς. Ειδικά οι Σοσιαλδημοκράτες καταδίκασαν τις επιθέσεις στην αστυνομία. Όλοι αυτοί είναι εχθροί της Δημοκρατίας, είπαν, που δεν ενδιαφέρονται για την πανδημία, αλλά θέλουν να σπέρνουν το μίσος και τη βία.
Και η αρχηγός των Πράσινων που ανεβαίνουν από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση; Η Ανναλένα Μπέρμποκ, πραγματοποίησε την ομιλία της στο Πότσδαμ, μπροστά σε αυστηρά 100 άτομα, εφιστώντας την προσοχή όλων στην κατάσταση στα νοσοκομεία. Αμέσως μετά, στο ίδιο βήμα την διαδέχθηκε ο Σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος Όλαφ Σολτς.
Δεν μπορούσαν να πάνε στο Βερολίνο, όπου είχε προαναγγελθεί μεγάλο νταβαντούρι; Πώς και προτίμησαν την ησυχία του Πότσδαμ; Προφανώς, ούτε αυτοί είναι καλοί επαναστάτες, ούτε αυτοί ξέρουν να τιμούν την εργατική Πρωτομαγιά…
Βρετανία: Πρωτομαγιά στο διαδίκτυο
Στη Βρετανία, το Κομμουνιστικό Κόμμα μετέφερε στο διαδίκτυο την πρωτομαγιάτικη εκδήλωσή του, που είναι και η μεγαλύτερη του κόμματος.
Μπα, ούτε αυτοί είναι καλοί κομμουνιστές! Να έλθουν εδώ να δούνε τι εστί επαναστατική κορωνοπάλη.
Για τους Εργατικούς δεν το συζητάμε. Από την αρχή ο αρχηγός τους, ο Κιρ Στάρμερ, γιος μιας νοσοκόμας και ενός κατασκευαστή εργαλείων, φανατικών υποστηρικτών του κόμματος που έδωσαν στον γιο τους το όνομα του πρώτου κοινοβουλευτικού ηγέτη των Εργατικών Κιρ Χάρντι, έχει κρατήσει σταθερή στάση: Πρώτα η υγεία, τα άλλα έπονται.
«Ο σκοπός μας είναι κοινός: Να σώσουμε ζωές»!
Ο Στάρμερ είχε και την ατυχία να εκλεγεί στην ηγεσία του κόμματός στις 4 Απριλίου 2020, δηλαδή μέσα στην πανδημία. Έπρεπε να κάνει τις επιλογές του. Και τις έκανε. Στην παρθενική του ομιλία ξεκαθάρισε ότι με την κυβέρνηση έχει έναν κοινό σκοπό. «Όχι αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση», είχε πει. «Όχι υπερβολικές απαιτήσεις, όχι πόντοι για το κόμμα. Αλλά με το θάρρος να υποστηρίζουμε όπου απαιτείται. Ανάβοντας παράλληλα έναν φακό πάνω από τα λάθη. Ο σκοπός μας είναι κοινός: Να σώσουμε ζωές και να προστατέψουμε τη χώρα μας».
Αλλά τι είναι οι Βρετανοί Εργατικοί μπροστά στον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα;
Στο Βέλγιο οι πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις είχαν απαγορευτεί και διαλύθηκαν με δακρυγόνα και κανόνια νερού, ενώ στην Ιταλία υπήρξαν μικρές συγκεντρώσεις στις πλατείες με τις καθιερωμένες συγκρούσεις στο Τορίνο και με τους αναρχικούς να στήνουν στην κεντρική πλατεία της πόλης μια γκιλοτίνα με τον πρωθυπουργό Ντράγκι.
Ιταλία: Σύγκρουση Σαλβίνι – Λέττα
Ο μόνος που εμφανίστηκε σε εκδήλωση ήταν ο Σαλβίνι, με σύνθημα «δεν υπάρχει γιορτή χωρίς εργασία» – υπονοώντας ότι πρέπει να ανοίξουν όλα και προκαλώντας ενδοκυβερνητικούς κραδασμούς.
Ο νέος γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος, Ενρίκο Λέττα, αντέδρασε δηλώνοντας: «Αν ακούσουμε τον Σαλβίνι, θα χάσουμε το καλοκαίρι».
Αλλά τι είναι το ιταλικό Δημοκρατικό Κόμμα μπροστά στον ΣΥΡΙΖΑ;
Πορτογαλία: Μόνο τα συνδικάτα και με μέτρα
Τέλος, ούτε στην αριστερή Πορτογαλία, εμφανίστηκαν στις εκδηλώσεις πολιτικοί. Τα συλλαλητήρια, με μικρή συμμετοχή και αποστάσεις – στο βήμα ανέβαιναν ένας ένας – οργανώθηκαν από τα συνδικάτα, που κατήγγειλαν την (αριστερή, εντάξει;) κυβέρνηση ότι μέσα στην πανδημική κρίση βοηθά αυτούς που δεν χρειάζονται βοήθεια και εγκαταλείπει αυτούς που την χρειάζονται. «Όχι απολύσεις, δεν είμαστε μιας χρήσης», ήταν το κεντρικό σύνθημα.
Υπενθυμίζω ότι στην Πορτογαλία σχηματίστηκε τον Νοέμβριο του 2019 κυβέρνηση μειοψηφίας από τους Σοσιαλιστές και το Μπλόκο της Αριστεράς, με ψήφο ανοχής από το Κομμουνιστικό Κόμμα.
Αλλά τι είναι όλοι αυτοί οι Πορτογάλοι σοσιαλιστές, αριστεροί και κομμουνιστές μπροστά τους δικούς μας φλογερούς επαναστάτες;
Και τελικά, τι είναι όλοι αυτοί οι φοβιτσιάρηδες μπροστά στους εγχώριους ατρόμητους που αψηφούν τον κορωνοϊό με όλη την φλόγα της επαναστατικής τους ορμής;
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, Ν.Δ., υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
