Δύο γεγονότα της εβδομάδας που διανύσαμε φανερώνουν τις υπόγειες διεργασίες στον ΣΥΡΙΖΑ της νέας εποχής και ένα βουβό κύμα εσωστρέφειας και εσωτερικής αντιπαράθεσης όπου φαίνεται να κυριαρχεί στην Κουμουνδούρου – όπως λένε οι γνωρίζοντες. Αρχικά η ιστορία με την Εφη Αχτσιόγλου και τις συντάξεις – μαμούθ που αποκάλυψε ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης πως είχαν δοθεί επί ημερών της.
Το γεγονός ας πούμε πως εκ μέρους της Κουμουνδούρου δεν υπήρξε ακριβώς κεντρική υποστήριξη της πρώην υπουργού αλλά υποχρεώθηκε η ίδια να αντικρούσει τις «κατηγορίες» εκλήφθη ως άδειασμα από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Κάτι που έχει σχέση με τις διεργασίες στο κόμμα αυτό το διάστημα, αφού η Εφη Αχτσιόγλου εγγράφεται στο κάδρο των νέων κυρίαρχων προσώπων της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με ισορροπία με όλες τις τάσεις, αλλά και στο κέντρο μιας αντιπαράθεσης για τη νέα εποχή του κόμματος.
Η λεγόμενη και «Πολακειάδα» επίσης της εβδομάδας που πέρασε – δηλαδή η όλη συζήτηση για την άρση της ασυλίας του πρώην αναπληρωτή υπουργού Υγείας – μπορεί να έδωσε την εικόνα της συνολικής στοίχισης του κόμματος πίσω από τον Παύλο Πολάκη, δεν ήταν όμως λίγα τα στελέχη που εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για το ύφος του.
ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ
Πολύ περισσότερο επειδή αντιλαμβάνονται πως συζητήσεις τέτοιου κλίματος δεν κάνουν καλό στα βήματα που επιχειρεί να οργανώσει η Κουμουνδούρου στη νέα φάση, δυναμιτίζουν τις διεργασίες για το νέο κόμμα, διαμορφώνουν την εικόνα πως ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς αναλίσκεται στο να επινοεί γραμμές άμυνας και υπεράσπισης για θέματα του παρελθόντος και δεν δρομολογεί σε θετικό φόντο της εικόνα του ως αξιωματική αντιπολίτευση του 31,5%.
Αλλιώς φανταζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ τις πρώτες μέρες του στον νέο του ρόλο και αλλιώς είναι – λέει με νόημα πολιτικός αντίπαλος του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά και η ίδια η συζήτηση για τα χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ της νέας εποχής δεν γίνεται με οργανωμένους ακόμη όρους αλλά στο φόντο αθόρυβων μα υπαρκτών αντιπαραθέσεων.
Η συζήτηση εξάλλου δεν είναι σχηματικά «αριστερός ΣΥΡΙΖΑ» ή «νέο ΠΑΣΟΚ» αλλά πιο περίπλοκη, με συμμαχίες και αντιπαραθέσεις που έχουν ενδιαφέρον.
Στο κέντρο των όλων διεργασιών είναι η Προοδευτική Συμμαχία, η τάση των 53 και η ομάδα γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ μια ακόμη τάση που έχει διαμορφωθεί – γύρω από τις συναντήσεις στο ξενοδοχείο Κάραβελ – φαίνεται πως έχει διαύλους με τους υπόλοιπους στην κατεύθυνση να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε μαζικό προοδευτικό πόλο.
Η ΕΚΛΟΓΗ
Προς το παρόν δεν φαίνεται να κερδίζει έδαφος η άποψη που θέλει τον νέο πρόεδρο του κόμματος να εκλέγεται από τη βάση – αφού προϋποθέτει και καταστατικές αλλαγές.
Το βέβαιο είναι πως μπορεί το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ να φαντάζει μακριά, να έχουμε Αύγουστο, μα οι τάσεις ακονίζουν τα «μαχαίρια» τους για τη νέα εποχή που για κάποιους αναγκαστικά περνάει από ένα ευρύ άνοιγμα στην Κεντροαριστερά και για κάποιους άλλους από τη «διαφύλαξη» της αριστερής ψυχής του ΣΥΡΙΖΑ και των ταυτοτικών του χαρακτηριστικών.
Μπορεί το επόμενο διάστημα λόγω μπαράζ νομοθετημάτων οι όλες προσεισμικές δονήσεις εντός ΣΥΡΙΖΑ να μην είναι μεγάλες, λόγω της αναγκαιότητας να δοθεί η εικόνα μιας ενιαίας απάντησης στον Κυριάκο Μητσοτάκη και στην κυβερνητική πολιτική, είναι όμως καθαρό πως τώρα ξεκινάει μια μακρά διαδικασία που – σύμφωνα με μια άποψη – θα έχει τον κίνδυνο να πριμοδοτεί τη βαθιά εσωστρέφεια με ορίζοντα τον εντελώς νέο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
πηγή: Τα Νέα
