Προετοιμασμένος για έναν μακρόχρονο πόλεμο στην Ουκρανία φαίνεται πως είναι ο Βλάντιμιρ Πούτιν, ο οποίος αφενός δεν πτοείται από τις δυσκολίες στα μέτωπα και την αντίδραση της Δύσης που συνεχίζει να βοηθάει το Κίεβο. Αφετέρου ο τρόπος με τον οποίο κινείται στο εσωτερικό της χώρας του καταδεικνύει πως ο Ρώσος πρόεδρος φροντίζει ακόμη και την παραμικρή λεπτομέρεια για να εξασφαλίσει ότι η πολιτική και η στρατηγική του δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν οτιδήποτε κι αν συμβεί – ακόμη και το μοιραίο για τον ίδιο.

Γράφει η Έρση Παπαδάκη

Αυτό δείχνει για πολλούς το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα προωθεί στην ιεραρχία του Κρεμλίνου είτε συγγενείς του είτε ανθρώπους του στενού περιβάλλοντός του, με τους αναλυτές να εκτιμούν ότι αυτό που θέλει να κάνει είναι πράγματι να εξασφαλίσει τη μακροβιότητα του καθεστώτος του. Όπως για παράδειγμα τον διορισμό της Άννα Τσιβίλεβα στη θέση της αναπληρώτριας υπουργού Άμυνας, καθώς είναι πρώτη του εξαδέλφη και ο διορισμός αποτελεί την τελευταία και πιο χαρακτηριστική κίνηση μιας σειράς διορισμών «παιδιών» και άλλων στενών συγγενών του Πούτιν σε θέσεις υψηλόβαθμων κρατικών αξιωματούχων.

Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα ο Ρώσος πρόεδρος ανανέωσε τη θητεία του στο Κρεμλίνο έως το 2030 μέσα από μία εκλογική διαδικασία που ευλόγως αμφισβητήθηκε, καθώς στην πραγματικότητα δεν υπήρχε αντιπολίτευση. Ο ίδιος εξάλλου είναι ήδη 71 ετών, ενώ στο υπουργείο Άμυνας όπου διορίστηκε η Τσιβίλεβα πριν από μόλις έναν μήνα είχε τοποθετηθεί στη θέση του επικεφαλής ο Αντρέι Μπελούσοφ, πρώην οικονομικός αξιωματούχος που τοποθετήθηκε εκεί από τον Πούτιν για να παρακολουθεί τις δαπάνες για την ασφάλεια. Σχεδόν ταυτόχρονα αναβαθμίστηκε ο Ντμίτρι Πατρούσεφ, ο οποίος είναι γιος του Νικολάι Πατρούσεφ, ενός εκ των διαχρονικών και πιο στενών συνεργατών του Ρώσου προέδρου, ο οποίος διετέλεσε επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας για χρόνια. Επίσης, ο Μπόρις Κοβάλτσουκ, γιος δισεκατομμυριούχου και ιδιοκτήτη αρκετών ΜΜΕ, ήτοι του Γιούρι Κοβάλτσουκ, ο οποίος επίσης θεωρείται στενός φίλος του Πούτιν. Ακόμη και ο έτερος αναπληρωτής υπουργός Άμυνας, ο Πάβελ Φραντκόφ, ο οποίος διορίστηκε μαζί με την Τσιβίλεβα, είναι γιος του Μιχαήλ Φραντκόφ, ο οποίος με τη σειρά του διετέλεσε πρωθυπουργός του Πούτιν και επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Ρωσίας στο εξωτερικό, ενώ ο μεγαλύτερος αδελφός του χρηματοδοτεί μέσω της τράπεζας που διοικεί τη ρωσική αμυντική βιομηχανία!

Αναλυτές υποστηρίζουν συνεπώς ότι ο Πούτιν απλώς… ξεπληρώνει γραμμάτια στους ανθρώπους που του άνοιξαν τον δρόμο για το Κρεμλίνο, ωστόσο στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει ξεκάθαρα την παραμονή στην εξουσία και τη διαιώνιση του καθεστώτος του, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Στην Ευρώπη –και στις ΗΠΑ– αρκετοί υποστηρίζουν ότι δεν θα σταματήσει μάλιστα στην Ουκρανία και μπορεί ακόμη και να επεκτείνει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στις χώρες της Βαλτικής ή την Πολωνία, βάζοντας ολόκληρη την Ευρώπη σε περιπέτειες και σε έναν γενικευμένο πόλεμο για πρώτη φορά μετά τις θηριωδίες των ναζιστικών στρατευμάτων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η συνάντηση του Πούτιν άλλωστε την περασμένη εβδομάδα με τον Κιμ Γιονγκ Ουν στη Βόρεια Κορέα δείχνει ξεκάθαρα ότι ο Ρώσος πρόεδρος έχει αποδεχθεί την απομόνωσή του από τη Δύση και γι’ αυτόν τον λόγο ακολουθεί ξεκάθαρα μια τακτική αντίθεσης με αυτήν. Αναζητεί δηλαδή τους πιο μισητούς για τη Δύση συμμάχους την ώρα που ακόμη και παραδοσιακοί σύμμαχοί του, όπως η Κίνα και η Τουρκία, αρχίζουν να παίρνουν αποστάσεις από την πολιτική του. Η συνάντηση των δύο άλλωστε και η συμμαχία Πούτιν-Κιμ όχι απλώς ξύπνησε μνήμες από τον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά είναι γεγονός ότι προκαλεί πονοκεφάλους στη Δύση με την έννοια ότι συμπράττουν δύο ισχυρές πυρηνικές δυνάμεις και ο Πούτιν απειλεί όλο και πιο έντονα ότι δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εάν η Δύση συνεχίσει να βοηθά και να εξοπλίζει το Κίεβο.

Η αδιαλλαξία της Ρωσίας φάνηκε άλλωστε και από την πρόσφατη διεθνή διάσκεψη στην Ελβετία, όπου η Μόσχα όχι απλώς αρνήθηκε να καθίσει έστω και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αλλά διεμήνυσε ότι… τα θέλει όλα για να κάνει οποιαδήποτε συζήτηση. Δήλωσε δηλαδή ότι δεσμεύεται να διασφαλίσει την απρόσκοπτη αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από τα εδάφη που έχει η ίδια η Μόσχα καταλάβει, εφόσον το Κίεβο συμφωνήσει σε αυτό! Επίσης, ότι εάν η πρόταση αυτή απορριφθεί, οι μελλοντικές απαιτήσεις της θα είναι διαφορετικές…