Οι εκλογές πλησιάζουν και προσώρας η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να δυσκολεύεται στον ρόλο της. Πόσοι την ακούν; Πού είναι η επίδραση που απαιτείται ως αποτέλεσμα σε αυτόν τον ρόλο; Μερικοί έχουν ήδη πειστεί ότι δεν το έχει με την πολιτική.
Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΧΙΔΙΡΟΓΛΟΥ
Η Πόπη Τσαπανίδου αγάπησε την πολιτική. Η πολιτική όμως δεν την αγάπησε. Τουλάχιστον όχι ακόμα. Πλέον δεν κρίνεται δημοσιογραφικά. Διέβη τον Ρουβίκωνα και ως εκ τούτου η σχέση της με τους πολίτες αλλάζει. «Κάποιες αποφάσεις είναι πιο δύσκολες από άλλες. Σου αλλάζουν τη ζωή, σε φέρνουν αντιμέτωπο με πτυχές του εαυτού σου που ξαφνιάζουν και σένα τον ίδιο με τη δυναμικότητα που διεκδικούν να εμφανιστούν», είπε όταν ανακοινώθηκε.
Μάλλον δεν συγκίνησε πολλούς. Το αριστεριστικό κατεστημένο που φωλιάζει στην Κουμουνδούρου υπονομεύοντας κάθε προσπάθεια «σοσιαλδημοκρατικοποίησης» εν τη γενέσει της, δεν έκρυψε πάντως τον εκνευρισμό του για την «αξιοποίηση» της γνωστής δημοσιογράφου. Αρκετοί μάλιστα έδειχναν στους συνομιλητές τους να «ξεροκαταπίνουν». Πόσο παραπάνω να συμπιεστούν αυτές οι έρμες οι συνιστώσες ή ό,τι απέμεινε από δαύτες;
Η διαδρομή της Πόπης Τσαπανίδου στο λειτούργημα ήταν ευδιάκριτη και γι’ αυτήν την έκρινε μέχρι τα τέλη του 2022 το κοινό. Η σημερινή εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ πάλεψε στη δουλειά και αναδείχθηκε. Ως πρόσωπο της τηλεόρασης έκανε κάποιον κόσμο να αισθανθεί οικεία μαζί της.
Αυτό είναι διαχρονικά το κεφάλαιο των ανθρώπων των media. Η τηλεόραση έχει δυνατή επίδραση άλλωστε. Οσον αφορά την πολιτική, αν και δεν ξεκίνησε εκεί καλά η Πόπη Τσαπανίδου, ίσως κάποιοι είναι διατεθειμένοι να της δώσουν το όφελος της αμφιβολίας. Αλλά για πόσο;
«Στενό κοστούμι»
Οι εκλογές πλησιάζουν και προσώρας η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ είναι εγκλωβισμένη στα «αβαθή» και δείχνει να δυσκολεύεται στον ρόλο της. Πόσοι την ακούν; Πού είναι η επίδραση που απαιτείται ως αποτέλεσμα σε αυτόν τον ρόλο; Μερικοί έχουν ήδη πειστεί ότι δεν το έχει με την πολιτική.
Ναι, δεν ξεκίνησε καλά, αλλά μένει να δούμε αν όλο αυτό είναι απλώς μια «μεταβατική» κατάσταση και για εκείνη και για την Κουμουνδούρου. Σύντομα άλλωστε θα ανακοινωθούν τα ψηφοδέλτια, θα γίνουν οι εκλογές και το σκηνικό θα αναδιαταχθεί.
Δεν θα την αποκαλούσε κάποιος την Πόπη Τσαπανίδου πολιτικοποιημένη πριν από τον περασμένο Ιανουάριο. Η έλευσή της στον ΣΥΡΙΖΑ εξυπηρετεί από την πλευρά της ηγεσίας του συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Οι αριθμοί δεν έβγαιναν και η επικοινωνία χώλαινε (και χωλαίνει).
Κι έτσι, το ζητούμενο ήταν (και παραμένει) μια νέα «γνωριμία» της Κουμουνδούρου με το ευρύ κοινό, αλλά και ο καθησυχασμός των πολιτών με αστική καταβολή και παιδεία που αποστρέφονται στη χειρότερη περίπτωση για τον ΣΥΡΙΖΑ την αριστεριστική κουλτούρα ή, στην καλύτερη, απλώς δεν συγκινούνται απ’ αυτήν.
Τι έχουμε εδώ λοιπόν; Απόπειρα αστικοποίησης για την υφαρπαγή της ψήφου της μεσαίας τάξης που οι αριστεριστές διέλυσαν με φόρους (και όχι μόνο) την αλήστου μνήμης περίοδο 2015 – 2019; Πίσω ο Πολάκης και μπροστά η Πόπη; Και αν ναι, για πόσο;
Το όραμα του Αλέξη
Οταν ξεκινώντας λέει για τον Αλέξη Τσίπρα ότι «όσο τον μαθαίνω βλέπω έναν άνθρωπο που μπορεί να κάνει πράξη τις ιδέες που πρεσβεύει», ότι «έχει όραμα και μάλιστα το όραμα που χρειαζόμαστε. Ρεαλιστικό και σε χρήμα και σε χρόνο», αφήνει να φανούν τα ελλείμματα στην πολιτική της έκφραση.
Ισως πρέπει κάποιος να της θυμίσει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης για τις εκλογές του 2015 που ήταν «κοστολογημένο» και έγινε «παράλληλο» και να της πει ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε την ευκαιρία του: κυβέρνησε, έχει προϊστορία με «αυταπάτες» που μας κόστισαν ακριβά, δοκιμάστηκε και αποδοκιμάστηκε στην κάλπη από τον κόσμο τρις το 2019.
Ισως καλό θα ήταν να της πει κάποιος ότι ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δημιούργησε με τα έργα και τις ημέρες του ένα πανίσχυρο μέτωπο εναντίον του που εξακολουθεί να υφίσταται και πως η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν τον ακούει εδώ και πολύ καιρό. Καλό θα ήταν να αναρωτηθεί κι εκείνη αν την ακούν οι πολίτες.
«Safe» ανακοινώσεις
Στο Twitter η εκ βορείων προαστίων ορμώμενη Πόπη Τσαπανίδου δεν λέει πολλά. Αναπαράγει κυρίως δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα. Αναζητείται λοιπόν πρωτότυπο υλικό, αν όχι πρωτότυπη πολιτική σκέψη. Διότι εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος ανέλαβε και φυσικά την ευθύνη της επικοινωνίας του.
Δεν σκοπεύει να βγει μπροστά; Νομίζει η Πόπη Τσαπανίδου ότι αρκούν οι «safe» ανακοινώσεις; Φοβάται να ρισκάρει; Φοβάται μήπως βγει εκτός γραμμής και την εσωκομματική κριτική; Και άλλη μια απορία: αισθάνεται πραγματικά άνετα στην Κουμουνδούρου ή απλώς κάνει υπομονή; Είμαστε παρατηρητές της μετάβασής της στην πολιτική και δεν πρέπει να δίνουμε πολλή σημασία;
Σε όλα αυτά τα ερωτήματα εκείνη θα δώσει απάντηση με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο και φυσικά θα κριθεί. Για να είμαστε ακριβείς, θα κρίνεται συνεχώς αφού εισήλθε στην πολιτική, όπως άλλωστε όλοι όσοι μετέχουν.
