Αντιπολίτευση για τα μπάζα, επεισόδιο εξακοσιοστό τριακοστό πέμπτο. Το καινούργιο «κοσκινάκι» του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι ΜΕΘ, οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Που είναι λίγες – κατά τον ΣΥΡΙΖΑ – και εξ αυτού του λόγου χάνονται καθημερινά 50-60 άνθρωποι.
Ζητάει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ στοιχεία για το πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν λόγω Covid Εκτός ΜΕΘ. Και να οι δηλώσεις, και να οι τοποθετήσεις, και να οι αναλύσεις. Μέχρι και η κυρία Αχτσιόγλου έκανε σχετικός δηλώσεις, για να ακολουθήσει σε λίγο και ο σύντροφός της Τζανακόπουλος.
«Πόσοι άνθρωποι έχουν πεθάνει εκτός ΜΕΘ». Και στο καπάκι, να και οι εγκληματικός ευθύνες του κ. Μητσοτάκη προσωπικά, και της κυβέρνησής του δευτερευόντως. Μάλιστα. Εχει σχέση αυτό με την αντιμετώπιση της πανδημίας; Προάγει σε κάτι τον αγώνα που πρέπει όλοι να συνδράμουμε για να επιτευχθεί ο έλεγχός της; Οχι φυσικά. Το πρωτεύον είναι να κάνουμε μικροκομματική με πεθαμένους. Που είναι τόσοι και δεν είναι τόσοι. Που πέθαναν εκτός ΜΕΘ και όχι εντός ΜΕΘ. Που αν είχαμε 13.000 ΜΕΘ, ας πούμε, αντί των 1.300 που έχουμε σήμερα, θα πείθονταν οι αρνητές να εμβολιαστούν ή οι νοσούντες αρνητές να διασωληνωθούν.
Ή όταν είναι γνωστό ότι απ’ όσους μπαίνουν στις ΜΕΘ και λογικά διασωληνώνονται λόγω της σοβαρότητας της κατάστασής τους, ζήτημα αν γλιτώνει ένα 5%.
Συμπέρασμα, το θολό ποτάμι του αντιεμβολιαστικού κινήματος συγκινεί ψαράδες κάθε είδους. Κρίμα όμως είναι να διεκδικούν στις όχθες του μια θέση, με το καλάμι τους στο χέρι, νέοι άνθρωποι και νέοι πολιτικοί, όπως το προαναφερόμενο ζεύγος. Αλήθεια, απογοητευτικό…
του Γιώργου Παπαχρήστου από Τα Νέα
