Η -με ιδιαίτερους συμβολισμούς- επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουκρανίακαι η συνάντησή του με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι ενόχλησε. Και ενόχλησε εντός των τειχών συγκεκριμένους. Πρώτα από όλα τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως προκύπτει από τα συριζοτρόλ που ξεσπάθωσαν στο Διαδίκτυο. Αμέσως μετά τους ρωσόφιλους που ξεσπαθώνουν υπέρ της Μόσχας με κάθε ευκαιρία. Τον καθέναν για διαφορετικούς λόγους, ίσως και για τους… ίδιους.
Η κίνηση Μητσοτάκη λίγο προτού βρεθεί στο Βουκουρέστι για τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος έδειξε τη στήριξη που υπάρχει στον ουκρανικό λαό και τον αγώνα του κατά της ρωσικής εισβολής που συνεχίζει επί δύο χρόνια στους ίδιους ρυθμούς. Στο πλαίσιο αυτό εξέφρασε τη στήριξη προς την Ουκρανία τόσο στο πλαίσιο της ΕΕ όσο και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Η επίσκεψη στην Οδησσό αποτελεί και μήνυμα προς το ελληνικό στοιχείο, δεδομένου ότι πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της ελληνικής παιδείας της Διασποράς και έδρα της Φιλικής Εταιρείας, σύμβολο των ιστορικών και πολιτιστικών δεσμών.
Μόνο που ενόχλησε. Ενόχλησε όλους όσοι για λόγους συγκεκριμένους στηρίζουν τη Μόσχα και την επεκτατική πολιτική του Πούτιν. Και όσους από την πλευρά της Αριστεράς λειτουργούν με δύο μέτρα και δύο σταθμά δηλώνοντας πως είναι με τον άνθρωπο. Ενόχλησε όμως γιατί δείχνει τη δυναμική του Έλληνα πρωθυπουργού εντός αλλά και εκτός ΕΕ, όπως και τον αναβαθμισμένο ρόλο της χώρας. Αυτό -δυστυχώς για τους ίδιους- δεν μπορούν να το καταπιούν εύκολα.
Τα όσα γράφτηκαν από τα γνωστά συριζοτρόλ το επιβεβαιώνουν. Έφτασαν στο σημείο να κάνουν πλάκα και για την επίθεση που έγινε στην Οδησσό με ρωσικό πύραυλο και η οποία στοίχισε τη ζωή πέντε ανθρώπων που προστέθηκαν στα θύματα της ρωσικής εισβολής. Όπως και αυτά που σκοτώθηκαν κατά την πυραυλική επίθεση της Τρίτης. Έφτασαν στο σημείο να στήνουν σενάρια συνωμοσίας -και βλακείας- για δήθεν στημένο σκηνικό.
Ξεπέρασαν μια ακόμη φορά τον εαυτό τους δείχνοντας πως το βαρέλι της λάσπης δεν έχει πάτο. Δεν ξεμένουν ποτέ. Δεν έλειψαν φυσικά και εκείνοι που έγραψαν σε επώνυμα σάιτ θεωρίες του στιλ ότι πήγε να εκπροσωπήσει συμφέροντα είτε των ΗΠΑ είτε ελληνικά. Ότι πήγε να συναντήσει έναν «τυραννικό» και «διεφθαρμένο» πολιτικό. Και άλλα πολλά. Προκαλούν ερωτήματα δεδομένου ότι κάποια σχόλια ξεφεύγουν μιας ας πούμε καλοπροαίρετης κριτικής ή έστω και σκληρής αλλά με στοιχεία και δεδομένα.
Πόνεσαν για λόγους που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει. Ή μάλλον όλοι καταλαβαίνουν, αλλά ίσως δεν το πιστεύουν ακόμη και σήμερα. Σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει κανείς να ξεχνά τον ρόλο της Μόσχας και τον τρόπο που επιδιώκει να παρέμβει στις πολιτικές εξελίξεις στην ΕΕ. Με τη στήριξη ακραίων -ανεξαρτήτως από πού προέρχονται- και άλλων συστημάτων προκειμένου να πλήξουν τη συνοχή και το συνολικό οικοδόμημα της Ευρώπης.
