Ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Ν.Δ. Κώστας Καραμανλής μίλησε σε εκδήλωση για την Άννα Ψαρούδα Μπενάκη και επεσήμανε ότι η αμφισβήτηση των θεσμών από την κοινωνία διευρύνεται και ότι αν υποτιμηθεί θα εξελιχθεί σε μείζονα πολιτική κρίση. Όντως, μόνο που το θέμα είναι ποιος απαξιώνει τους θεσμους και γιατί. Κυρίως όμως ποιος επενδύει σε μια τέτοια κρίση.

Μήπως είναι όσοι δηλώνουν ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, μήπως τα κόμματα της αντιπολίτευσης που επιδιώκουν να υποβαθμίσουν το Κοινοβούλιο και να ποινικοποιήσουν την πολιτική σκηνή; Μήπως όλοι όσοι εργαλειοποιούν την τραγωδία των Τεμπών και τώρα επιχειρούν να μετατρέψουν το διαχρονικό σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ σε σκάνδαλο της κυβερνώσας παράταξης τη στιγμή που στην εξεταστική επιτροπή αποκαλύπτεται πως οι καταγγέλλοντες δεν είναι άμοιροι ευθυνών;

Οι διαρκείς επιθέσεις στη Δικαιοσύνη και η επιχείρηση παρεμπόδισης της απόδοσης ευθυνών δεν είναι τίποτα άλλο από μια επιχείρηση δημιουργίας συνθηκών αποσταθεροποίησης της πολιτικής ζωής του τόπου. Ο Κώστας Καραμανλής έχει ζήσει ως πρωθυπουργός την μπαχαλοποίηση και το χάος το 2008 όταν καιγόταν η Αθήνα από όσους ζητούσαν δικαιοσύνη για τον θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αλλά επί της ουσίας ζητούσαν να την αποδώσουν οι ίδιοι.

Όταν επιδιώκεται να στηθούν λαϊκά δικαστήρια και η αμφισβήτηση των θεσμών έχει πολιτική ομπρέλα αλλά και στασίδια στα τηλεοπτικά πάνελ,  όταν στοχοποιούνται δικαστικοί λειτουργοί που κάνουν τη δουλειά τους και δεν μπορούν να αντιδράσουν, όταν απειλείται η σταθερότητα με ευθείες βολές από πολιτικά στελέχη και αρχηγούς κομμάτων, τότε, ναι, οι θεσμοί απαξιώνονται.

Αν μη τι άλλο, αυτή η κατάσταση ούτε την κυβέρνηση εξυπηρετεί ούτε τους πολίτες που ζητούν σταθερότητα και ασφάλεια. Αντιθέτως, εξυπηρετεί όλους όσοι αναζητούν πολιτικά σωσίβια σε καταστάσεις χάους και όλους όσοι δηλώνουν ευθαρσώς ότι η σταθερότητα δεν εξυπηρετεί την Αριστερά.

Ναι, η αποκατάσταση του σεβασμού στους θεσμούς απαιτεί εργώδη και τιτάνια προσπάθεια, όπως είπε. Το θέμα είναι όμως ότι σε αυτήν πρέπει να συμβάλλουν όλοι, κυρίως τα κόμματα της αντιπολίτευσης και οι επικεφαλής τους, αλλά και όλοι αυτοί που θεωρούν ότι πριονίζοντας το κλαδί στο οποίο κάθονται, δεν θα πέσουν.

Οπότε καλές οι θεωρίες περί μηνυμάτων προς την κυβέρνηση που βολεύει τους πολέμιούς της, μόνο που μάλλον δεν κοιτούν καν το δέντρο και χάνουν το δάσος. Κοιτούν το δάχτυλο...