Την τελευταία του πνοή άφησε ο σπουδαίος αγωνιστής της Αριστεράς, ήρωας της εθνικής αντίστασης και συγγραφέας, Μανώλης Γλέζος.
Ο Μανώλης Γλέζος πέθανε στα 98 του χρόνια, μετά από αρκετό διάστημα νοσηλείας, και, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο θάνατός του οφείλεται σε καρδιακή ανεπάρκεια.
Δημοσία δαπάνη η κηδεία του
Με Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Εσωτερικών κ. Τάκη Θεοδωρικάκου και Οικονομικών κ. Χρ. Σταϊκούρα, ύστερα από πρόταση του Προέδρου της Βουλής κ. Κώστα Τασούλα, η κηδεία του Μανώλη Γλέζου θα γίνει δημοσία δαπάνη.
Είχε γεννηθεί στη Νάξο το 1922 και έγινε σύμβολο της ελληνικής ιστορίας όταν, μαζί με τον Λάκη Σάντα, κατέβασαν από το βράχο της Ακρόπολης τη ναζιστική γερμανική σημαία, τη νύχτα της 30ής προς 31ης Μαΐου 1941.
Μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως δημοσιογράφος, αναλαμβάνοντας αρχισυντάκτης της εφημερίδας Ριζοσπάστης, ενώ αργότερα υπήρξε διευθυντής και της εφημερίδας Αυγής. Ωστόσο, γρήγορα συνελήφθη για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, φτάνοντας μάλιστα να καταδικαστεί σε θάνατο τρεις φορές. Οι συνεχείς δικαστικές του περιπέτειες μέχρι την οριστική του απαλλαγή με τη γενική αμνηστία του 1971 προκάλεσαν συχνά την αντίδραση της Ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης.
Ο Γλέζος ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική. Υπήρξε βουλευτής και πρόεδρος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) και αργότερα Bουλευτής και ευρωβουλευτής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ), Bουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας (ΣΥΝ) και του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ). Από το 2014 έως το 2015 διετέλεσε Eυρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ερχόμενος, μάλιστα, πρώτος σε ψήφους στη χώρα στις Ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014. Ήταν επίσης επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΛΑ.Ε στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί.
Ο Μανώλης Γλέζος βραβεύτηκε το 1962 από την ΕΣΣΔ με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Λένιν. Ο Σαρλ ντε Γκωλ, την περίοδο των πρώτων δικαστικών του περιπετειών, τον χαρακτήρισε ως τον «πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης».
