Δύσκολες ώρες για τον Άκη Σκέρτσο ο οποίος έχασε τον αγαπημένο του θείο Γαβριήλ. Ο σύζυγος της αδελφής της μητέρας του έφυγε πλήρης ημερών και ο υφυπουργός με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον αποχαιρέτησε με ένα κείμενο γεμάτο εικόνες και συγκίνηση.
«Καθώς βαδίζουμε πλέον στην πέμπτη δεκαετία της ζωής μας, ένας ένας φεύγουν οι άνθρωποι που μας μεγάλωσαν και μας διαμόρφωσαν με τον τρόπο που το έκαναν παλιότερα οι διευρυμένες οικογένειες, δηλαδή κάπως από κοινού μαζί με τους γονείς μας.
Σήμερα αποχαιρετίσαμε τον θείο μου τον Γαβριήλ. Ένας ωραίος άνθρωπος, γλυκός, έντιμος και έλλογος. Εγγράμματος -αν και χωρίς σπουδαία τυπικά ακαδημαϊκά εφόδια-, νοικοκύρης και αδιαπραγμάτευτα προοδευτικός σε όλη του τη ζωή.
Θυμάμαι τους ομηρικούς καυγάδες τους για την πολιτική τη δεκαετία του ‘80 στο σαλόνι του σπιτιού μας με τον -πιο συντηρητικών απόψεων- μπατζανάκη του, τον πατέρα μου. Σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο ζούσαμε τη δική μας εκδοχή των «μπλε» και «πράσινων» καφενείων. Μου προκαλούσε τρομερή εντύπωση, όπως τους άκουγα να φωνάζουν ο ένας στον άλλον, πώς αυτοί οι δυο άνθρωποι μετά από τέτοιας έντασης διαφωνίες μπορούσαν μετά να συνεχίσουν να μιλάνε μεταξύ τους. Κι όμως…Την επόμενη μέρα αρκούσε ένα τηλεφώνημα ή ένα οικογενειακό πρόβλημα για να τρέξει αμέσως ο ένας να βοηθήσει τον άλλον.
Ο τρόπος που άπλωνε στοργικά -ως μεγαλύτερος του- κάθε τόσο το χέρι του στην πλάτη του πατέρα μου, είναι από τις εικόνες που κρατάω ζωντανές μέσα μου.
Μαζί του έμαθα να κολυμπάω στα πρώτα μου καλοκαίρια στην Λεπτοκαρυά και μετά στο Παλιούρι στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής. Μπροστά του γρατζούνισα τις πρώτες νότες στην κιθάρα στα χριστουγεννιάτικα οικογενειακά τραπέζια. Αυτός ως επαγγελματίας οδηγός ταξί μου έμαθε να οδηγώ, μια και ο πατέρας μου δεν οδηγούσε. Αυτός με υποδέχθηκε στο αεροδρόμιο και στάθηκε δίπλα μου όταν χάσαμε τον αδερφό μου και στη συνέχεια τον πατέρα μου.
Έφυγε πλήρης ημερών, ζώντας μια μετρημένη, συντροφική και καλή ζωή με τη θεία μου τη Νίτσα, τον «σουλτάνο» όπως την αποκαλούσε χαϊδευτικά πειράζοντας την επί 58 χρόνια. Την άφησε πίσω του μαζί με δυο καλά παιδιά, τα ξαδέρφια μου, και πέντε εγγόνια. Εδώ μαζί οι δυο τους στα τελευταία τους κοινά Χριστούγεννα, στην καθημερινή ιεροτελεστία του απογευματινού τους καφέ στις 5μμ.
Αντίο θείε Γαβριήλ. Θα σε θυμάμαι με αγάπη και τρυφερότητα» έγραψε ο Άκης Σκέρτσος.
