«Mε τον ήλιο τα μπάζει, με τον ήλιο τα βγάζει, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;» λέει η λαϊκή παροιμία που ταιριάζει γάντι με την κατάσταση που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ.
Τον περασμένο Νοέμβριο, το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη χτύπαγε 20άρια στις δημοσκοπήσεις, ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν αναβαπτισμένος στην ηγεσία και μάλιστα με ισχυρή εντολή και κατέγραφε υψηλά ποσοστά δημοφιλίας.
Πλέον, ο μέχρι πρότινος στόχος του Νίκου Ανδρουλάκη «να νικήσει τη ΝΔ» έχει γίνει «και η δεύτερη θέση επιτυχία θα είναι», όπως ομολόγησε πρόσφατα ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Τσουκαλάς, θέση την οποία εκ των υστέρων αναγκάστηκε να ανασκευάσει λόγω των σφοδρότατων εσωκομματικών αντιδράσεων που μιλούσαν για ηττοπαθή στάση. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ούτε η δεύτερη θέση δείχνει πλέον εξασφαλισμένη, καθώς φαίνεται ότι τη διεκδικεί η... μονοπρόσωπη Πλεύση της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη φαίνεται να πληρώνει έως τώρα την έλλειψη καθαρής ιδεολογικής πυξίδας και πειστικών θέσεων κυβερνησιμότητας, την τοξικότητα στην αντιπολιτευτική γραμμή, τη θολή πολιτική σε διάφορα κρίσιμα θέματα, την απουσία του κόμματος από την καθημερινότητα του πολίτη και τελικά τη συνολική αποκοπή από την κοινωνία ενός κόμματος που ανέκαθεν το ισχυρό του χαρτί ήταν η άμεση σύνδεση με τους ψηφοφόρους.
Δώρον… άδωρον
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει αποτύχει μέχρι σήμερα να εξαργυρώσει πολιτικά ένα από τα καλύτερα δώρα που έλαβε ανέλπιστα από τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν οι αποχωρήσεις βουλευτών από την Κουμουνδούρου οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ από σπόντα στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όλα αυτά μέσα σε λίγους μήνες εξανεμίστηκαν, όπως καταδεικνύουν όλες οι δημοσκοπήσεις.
Η θεσμική φωνή του ΠΑΣΟΚ χάνεται μέσα στην οχλαγωγία που προκαλούν οι αιχμηρές τοποθετήσεις της… φίλης του προέδρου, Ζωής Κωνσταντοπούλου. Ταυτόχρονα, μέσα στον γενικότερο πολιτικό παροξυσμό του Φεβρουαρίου και του Μαρτίου, το ΠΑΣΟΚ παρήγε συνεχώς αρνητικές ειδήσεις και οι προγραμματικές πρωτοβουλίες του είτε χανόντουσαν είτε «σκεπάζονταν» από την… αντισυστημική Πλεύση.
Όμως οι όποιες κινήσεις του κόμματος και του αρχηγού του επισκιάζονται διαρκώς και από δηλώσεις στελεχών που στάζουν… φαρμάκι για την ηγεσία, ενώ συχνά οι κομματικές συσκέψεις δημιουργούν νέες εστίες έντασης οι οποίες μονοπωλούν τα δελτία ειδήσεων.
Το νέος έτος ξεκίνησε για το ΠΑΣΟΚ με το μεγάλο «αγκάθι» της ονοματολογίας γύρω από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Οι τότε πληροφορίες ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενδεχομένως θα πρότεινε τον Ευάγγελο Βενιζέλο εγκλώβισαν τη Χαριλάου Τρικούπη, με τον Νίκο Ανδρουλάκη να αναμένει στο… ακουστικό του την απόφαση του πρωθυπουργού, έχοντας «δεμένα τα χέρια», και ενώ τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης είχαν γνωστοποιήσει το πρόσωπο που θα στήριζαν για τη θέση.
Τελικά, την πάτησε
Αν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρότεινε το οποιοδήποτε πρόσωπο και ο Κ. Μητσοτάκης επέλεγε στο τέλος της ημέρας τον πρώην αρχηγό του κόμματος, ο Ανδρουλάκης γνώριζε ότι θα ήταν βαθύτατα εκτεθειμένος. Γνώριζε, ταυτόχρονα, ότι τυχόν σύμπλευση με τη ΝΔ για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα θα ενίσχυε το αφήγημα των κομμάτων της Αριστεράς για ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με τη Δεξιά.
Γι’ αυτό και έσπευσε προκαταβολικά να κλείσει κάθε σενάριο για συγκυβέρνηση με τη ΝΔ και ανοίγοντας τη συζήτηση για… προοδευτικές συμμαχίες να κάνει τελικά γκάφα ολκής, οδηγώντας στελέχη, όπως ο Παύλος Γερουλάνος, να μιλήσουν για την προοπτική της συνεργασίας ακόμα και με τα κόμματα της Ζ. Κωνσταντοπούλου ή του Γ. Βαρουφάκη. Αν και ο Νίκος Ανδρουλάκης προσπάθησε αργότερα να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, κάνοντας λόγο για «άστοχες δηλώσεις και αυτόνομη πορεία του κόμματος», η γκάφα ήταν γκάφα και ακόμα πληρώνεται…
Στη συνέχεια, με αφορμή τις μαζικές συγκεντρώσεις για την τραγωδία των Τεμπών, ο Νίκος Ανδρουλάκης ζητώντας τη συνεργασία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, τοποθέτησε την πρώην πρόεδρο της Βουλής στο κάδρο των... προοδευτικών δυνάμεων, ανάγοντάς τη τελικά σε πρωταγωνίστρια των εξελίξεων.
Στο… καλάθι των άστοχων κινήσεων Ανδρουλάκη εντάσσεται και η παραπομπή της Κατερίνας Μπατζελή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ για δηλώσεις που στέφονταν προσωπικά εναντίον του. Αν και το προεδρικό περιβάλλον είχε υπόψη του και πιο αιχμηρές δηλώσεις που είχαν γίνει το προηγούμενο διάστημα από επιφανή στελέχη, καθώς και για παρασκηνιακές κινήσεις με στόχο την εκ νέου αμφισβήτησή της ηγεσίας Ανδρουλάκη, αποφάσισε να μην τραβήξει το σκοινί δείχνοντας ανοχή, την οποία δεν έδειξε τελικά απέναντι στην κ. Μπατζελή.
Δεν κρατιούνται
Κάπως έτσι όλο αυτό το διάστημα, ο κ. Ανδρουλάκης έχασε χρόνο και πολύτιμο έδαφος, ενώ με την επιλογή να κάνει επίδειξη δύναμης και να στείλει αυστηρό μήνυμα στους εσωκομματικούς του αμφισβητίες με την τιμωρία ενός προσώπου χαμηλό πολιτικού προφίλ, επέδειξε αδυναμία.
Τέλος, στελέχη της πρώτης γραμμής, όπως ο Χάρης Δούκας και η Άννα Διαμαντοπούλου, έχουν σηκώσει δημόσια τον πήχη πολύ ψηλά, τονίζοντας ότι μόνο η πρώτη θέση στις εκλογές θα είναι επιτυχία για το ΠΑΣΟΚ, κάτι που στην ουσία προδιαγράφει το πολιτικό μέλλον του Νίκου Ανδρουλάκη.
