Στις διεργασίες που συντελούνται στο χώρο της κεντροαριστεράς παρεμβαίνει με άρθρο του στο “Βήμα της Κυριακής” ο Νίκος Παπανδρέου. Ο τίτλος του άρθρου- παρέμβαση, “Επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ”, είναι ενδεικτικός του περιεχομένου. Το άρθρο αναλυτικά έχει ως εξής: “Ο πρόεδρος εκλέγεται άμεσα από τα μέλη και τους φίλους του Κινήματος κάθε τέσσερα χρόνια”. Αυτό αναφέρει κατά το γράμμα το άρθρο 41 στο καταστατικό του ΠΑΣΟΚ. Όσοι προσπαθούν να αποσιωπήσουν τούτο το δεδομένο ή να βρουν διαδικαστικά τερτίπια για να αποφύγουν ανοικτές εκλογές, μόνο κακό στο κόμμα κάνουν. Αλλοιώνουν τη γνήσια δημοκρατική παράδοση της παράταξης. Και φυσικά, καταστρατηγείται το ίδιο το καταστατικό και καθιστά την όποια άλλη οδό ως μη νόμιμη. Μπορεί, δηλαδή, οποιοδήποτε μέλος να προσφύγει στη Δικαιοσύνη σε περίπτωση αλλοίωσης του καταστατικού και φυσικά να δικαιωθεί πανηγυρικά.
Η εκλογή προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τη βάση εφαρμόστηκε από το 2004 και μετά. Ήταν μια καινοτομία στο ελληνικό πολιτικό σύστημα μια διαδικασία που έφερε νέα πνοή στο πολιτικό σύστημα. Αν θέλετε, άλλαξε τον ρου της Ιστορίας, εφόσον στη συνέχεια υιοθετήθηκε και από τη Νέα Δημοκρατία. Έφερε έτσι τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο προσκήνιο και τελικά τον έκανε και σημερινό πρωθυπουργό. Τούτο το δημοκρατικό εγχείρημα απορρίφθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ο αρχηγός του δικαιολόγησε τη θέση αυτή λέγοντας ότι “δεν αισθάνομαι ότι χρειάζομαι εκλογή για να αποκτήσω κύρος ηγεσίας”.
Το να θέλουν ορισμένοι να αποφύγουμε τις εκλογές του ΠΑΣΟΚ από τη βάση είναι ένα βήμα προς τα πίσω, μια οπισθοδρόμηση από τις πραγματικές μας αξίες. Αν δεν γίνουν εκλογές, όπως ορίζει το καταστατικό, το κόμμα θα μπει σε μια ανώφελη και επικίνδυνη εσωστρέφεια που θα συρρικνώσει και άλλο την όποια απήχηση έχει ακόμη στον κόσμο.
Για να ανοίξει τα “φτερά” του το ΠΑΣΟΚ πρέπει -και αυτό είναι το μάθημα της Δημοκρατίας αλλά και του Ανδρέα- να έρθει και πάλι κοντά στον λαό. “Μαγειρέματα” πίσω από κλειστές πόρτες με επιχειρήματα που προσβάλλουν τη νοημοσύνη των προοδευτικών πολιτών θυμίζουν τακτικές κλειστών και αυταρχικών κομμάτων παλιότερης εποχής. Άρα, κατόπιν συνεδρίου, εκλογές. Έτσι θα αποκτήσουμε τον σωστό “αέρα” για την πορεία προς τα εμπρός.
Ο υποψήφιος/υποψήφια πρόεδρος έχει ένα θέμα να απαντήσει σε αυτές τις εκλογές: θα συνεχίζει το ΠΑΣΟΚ να υφίσταται ως κόμμα ή όχι; Φυσικά όποιος κατέβει για αρχηγός πρέπει να πιστεύει στο ΠΑΣΟΚ! Η προσπάθεια “αποπασοκοποίησης¨έγινε με μια σειρά αποτυχημένων εγχειρημάτων όπως η Ελιά, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και εν τέλει και το Κίνημα Αλλαγής. Αυτό το μήνυμα αποκόμισα από τα ταξίδια μου ανά την Ελλάδα ως υποψήφιος ευρωβουλευτής. Και όχι μόνο εγώ: το ίδιο μήνυμα αποκόμισαν όλοι οι υποψήφιοι στις ευρωεκλογές, αλλά και στις εθνικές εκλογές. Είδαν ότι ο κόσμος συγκινείται, συσπειρώνεται και συμμετέχει μόνο με αναφορές στο ΠΑΣΟΚ και στον ιδρυτή του.
Είδα επίσης διάφορους υποψηφίους που μέχρι πριν από λίγο καιρό απέφευγαν να κάνουν οποιαδήποτε αναφορά στο ΠΑΣΟΚ, να σηκώνουν τη σημαία του (!), να θυμούνται ξαφνικά ότι η μεγάλη παράδοση της δημοκρατικής παράταξης συνεχίζεται ως ΠΑΣΟΚ, να μεταλλάσσονται μπροστά στα έντονα αιτήματα του κόσμου να ανακαλύπτουν τη δύναμη του λαού στο ΠΑΣΟΚ (οι ίδιοι που μιλούσαν για το τέλος του). Δεν γίνεται να πετάμε στον κάδο της ιστορίας τα σύμβολά του, επειδή κάποιοι έχουν ενοχικό σύνδρομο για τα όποια λάθη του παρελθόντος. Το μήνυμα στις προηγούμενες εκλογές το έδωσε ο ίδιος ο λαός, και το ακούσαμε όλοι μας: ΠΑΣΟΚ και μόνο ΠΑΣΟΚ.
Το επικείμενο συνέδριο του κόμματος τον Δεκέμβριο έχει μόνο ένα θέμα να αναδείξει: Το αίτημα για το “όλον ΠΑΣΟΚ”. ΚΙΝΑΛ, ΚΙΔΗΣΟ, απομεινάρια του ΔΗΜΑΡ και λοιπές κινήσεις και τάσεις, όταν έρθει η στιγμή, να ενταχθούν όλα στο ΠΑΣΟΚ.
Άλλωστε, το Συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής τον Μάρτιο δεν πέτυχε τον σκοπό του, δηλαδή την ομογενοποίηση των κομμάτων. Τα κόμματα κάτω από την “ομπρέλα” του ΚΙΝΑΛ υπάρχουν ακόμη, και βγάζουν μάλιστα και τις δικές τους ανακοινώσεις. Παράλογο αλλά αληθινό μεν, ότι άτομα που είχαν πρωτοστατήσει στην αλλαγή του φορέα και εκείνοι εμμέσως αποδέχονται ότι ήταν λάθος και ζητούν επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ…
Η παράταξη με τη μεγάλη δημοκρατική παράδοση πρέπει και οφείλει στον κόσμο της να αναγεννηθεί. Εάν ξαναγίνουμε ΠΑΣΟΚ, τότε η απήχησή μας και ο ρόλος μας στα πολιτικά δρώμενα της χώρας είναι δεδομένα. Αυτό πρέπει να είναι το διακύβευμα στο επερχόμενο συνέδριο αλλά και για τις ανοικτές εκλογές για ανάδειξη αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Τι ζητάμε; Όχι επιστροφή στο παρελθόν, αλλά επιστροφή στις πραγματικές αξίες του ΠΑΣΟΚ, εκείνες του Σοσιαλισμού. Με ανοικτές διαδικασίες!
