Ολοι θυμούνται τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραμμένο από το βήμα της Βουλής σε εκείνον τον συγκινητικό λόγο (που κάποια στιγμή μάλιστα δάκρυσε) όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον ενέπλεξε στο σκάνδαλο Novartis. Σίγουρα τον θυμούνται και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πώς άλλωστε μπορούσαν να τον ξεχάσουν;
Στη διάρκεια της διακυβέρνησής τους, όταν οι κατηγορίες για τη Novartis εκτοξεύονταν κατά πολιτικών αντιπάλων, όταν στήνονταν κάλπες για παραπομπή 10 πολιτικών σε Ειδικό Δικαστήριο, όταν ο πρώην πρόεδρος του Συμβουλίου Επικράτειας, ένας εξαίρετος νομικός και για λίγες εβδομάδες υπηρεσιακός πρωθυπουργός περνούσε, όπως έλεγε, τις πιο δύσκολες ώρες της ζωής του, υπήρξαν στελέχη του κυβερνώντος κόμματος που του έδειχναν, έστω και σιωπηρός ή μέσω μηνυμάτων, σήματα συμπαράστασης.
Ηταν ο Γιώργος Χουλιαράκης, ακόμα και ο Νίκος Φίλης και ορισμένοι άλλοι, πρόσωπα που διαφωνούσαν τότε με την πολιτική της κυβέρνησής τους στο δήθεν μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Και όμως, δύο φορές ο κ. Πικραμμένος ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μητσοτάκη βρέθηκε πρόσωπο με πρόσωπο με Συριζαίους, πλην όμως ουδείς απ’ αυτούς είχε την τόλμη να του ζητήσει έστω μια συγγνώμη.
Καμία συγγνώμη στα τετ ατετ
Η πρώτη ήταν όταν ανέβηκε στον 8ο όροφο της οδού Ζαλοκώστα για να παραλάβει την αντιπροεδρία της κυβερνήσεως από τον Γιάννη Δραγασάκη. Ο τότε πανίσχυρος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τσίπρα κάθισε στον καναπέ, είπε δυο τυπικές κουβέντες σε σχέση με το γραφείο αντιπροέδρου και έφυγε. Για τη Novartis και για κάποιες συγγνώμες ούτε λόγος. Ισως αυτό να ενόχλησε τον κ. Πικραμμένο, πλην όμως δεν το έδειξε.
Η δεύτερη φορά ήταν όταν συναντήθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο, στο επίσημο δείπνο που παρέθεσε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Ουδείς γνωρίζει πώς έτυχε στο πρωτόκολλο και ο κ. Πικραμμένος κάθισε απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος εκείνη την ώρα απολάμβανε τα πιάτα… γεμάτα Ελλάδα (και με κιμά γαρίδας) του Λευτέρη Λαζάρου. Στο δείπνο αυτό όχι μόνο δεν έγινε καμιά κουβέντα για τη Novartis, αν και όλοι γνώριζαν τους «πύρινους» λόγους στη Βουλή του κ. Τσίπρα κατά της διαφθοράς των πολιτικών, αλλά ο κ. Πικραμμένος, για να μην κάθεται μόνος του ο κ. Τσίπρας, τον έβαλε στη συζήτηση με τον διάδοχο του βρετανικού θρόνου πρίγκιπα Κάρολο. Και ωσάν να μην έφτανε μόνο αυτό, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης παρακάλεσε τη γαλλίδα υπουργό Αμυνας Φλοράνς Παρλί να ομιλούν στα αγγλικά για να καταλαβαίνει και ο κ. Τσίπρας που δεν είχε ιδέα από γαλλικά. Αλλά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε, σαν να μην είχαν προηγηθεί όλα όσα συνέβησαν με τη Novartis, να συζητεί με την κυρία Παρλί και τον διάδοχο του βρετανικού θρόνου και με τον κ. Πικραμμένο περί παγκόσμιας οικονομίας και πράσινης ανάπτυξης. Και να λέει στον αντιπρόεδρο ότι άρχισε να γυμνάζεται και ότι προσέχει πολύ τη διατροφή του.
Κανένα σημάδι εκδίκησης
Σήμερα ο κ. Πικραμμένος σπανίως ομιλεί για το σκάνδαλο Novartis. Δεν έχει καμία ρεβανσιστική διάθεση απέναντι σε αυτούς που τον κατηγόρησαν. Αλλωστε το έδειξε εκείνο το απόγευμα σε μια αίθουσα στον πρώτο όροφο της Βουλής, όταν περίμενε μαζί με τον Γιάννη Στουρνάρα τη σειρά τους να μιλήσουν πριν στηθούν οι κάλπες της παραπομπής. Ουδέποτε έδειξε σημάδια εκδίκησης. Αλλά, όταν σήμερα ερωτάται για την υπόθεση αυτή, ξέρετε τι απαντά; «Φυσικά και θέλω να κάνει τη δουλειά της η Δικαιοσύνη. Να τιμωρήσει παραδειγματικά, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να μην μπορεί να επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα που αποτελούν κίνδυνο για τη λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος». Οσο για την επώδυνη ψυχολογικά περιπέτεια που έζησε, αναφέρει πως τον έκανε πιο προσεκτικό και να αισθανθεί ότι «όποιος και να είσαι, όποιο αξίωμα κι αν κατέχεις, μπορεί εκεί που δεν το περιμένεις να γίνεις αντικείμενο δίωξης και να κατηγορηθείς».
Οι συμβουλές και οι «αποστολές»
Δεν είναι λίγοι στην κυβέρνηση που πριν νομοθετήσουν ζητούν τη γνώμη του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. «Νομοσχέδια με νομικό περιεχόμενο χωρίς να ρωτηθεί ο κ. Πικραμμένος δεν γίνονται» εξηγούσε ένας από τους πλέον στενούς συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη, με τον οποίο ο αντιπρόεδρος έχει τουλάχιστον δύο φορές τον μήνα γεύμα μαζί του. Εκείνο όμως που ξεχωρίζει από τον κ. Πικραμμένο είναι οι διάφορες κυβερνητικές «αποστολές» που του αναθέτει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Η πρώτη του «αποστολή» μόλις ανέλαβε ήταν να τοποθετήσει διοικητή και υποδιοικητή στο Αγιον Ορος.
Υπήρξαν πολλές υποψηφιότητες προτού καταλήξει στον Αθανάσιο Μαρτίνο και στον Αρίστο Κασμίρογλου. Ακολούθησαν και άλλες, όπως η λειτουργία του Εβραϊκού Μουσείου στη Θεσσαλονίκη, που ανακοινώνεται μέσα στον Ιούνιο, καθώς και να βάλει μια τάξη στην «άναρχη» κατάσταση που επικρατεί στις Ανεξάρτητες Αρχές. Σκέφτεται να τις συμπτύξει ώστε να εξοικονομηθούν πόροι και αρμοδιότητες, να γίνουν πιο ευέλικτες λειτουργικά και βεβαίως να κινούνται στο πλαίσιο του νόμου.
Από τα θρανία της Νομικής στην ενθρόνιση Ναρουχίτο
Τι σημαίνει να είσαι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, από ένα γραφείο, το οποίο πρώτος έστησε ο Θεόδωρος Πάγκαλος και το «κληρονόμησε» ο Γιάννης Δραγασάκης; Η πρώτη του δημόσια στο εξωτερικό εμφάνιση ήταν ξεχωριστή για Ελληνα πολιτικό. Με ένα άψογο φράκο, ένα ένδυμα που έχει εξοβελιστεί από το dress code στην ελληνική πολιτική σκηνή εμφανίστηκε τον Οκτώβριο του 2019 στην ενθρόνιση του Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας Ναρουχίτο. Φορούσε και τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Τιμής που του είχε απονεμηθεί το 2012 και είναι από τις μεγαλύτερες τιμές που απονέμει η Ελληνική Δημοκρατία.
Ας πάμε όμως λίγα χρόνια πίσω, όταν ο τότε φοιτητής της Νομικής Παναγιώτης Πικραμμένος ουδέποτε φανταζόταν ότι θα γινόταν ανώτατος δικαστής, ότι θα δίκαζε επί των μνημονίων, ότι θα τον τιμούσε η πατρίδα με Μεγαλόσταυρο, ότι θα γινόταν υπηρεσιακός πρωθυπουργός και μετά αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ηταν τότε που έπαιζε τερματοφύλακας στην ομάδα με ένα παράξενο όνομα. «Λαμπόρα» την έλεγαν και είχε ως συμπαίκτες τον Γιώργο Σιδέρη, τον Σάββα Θεοδωρίδη, τον Νλασο Κατσίγιαννη. Επαιζαν σε μια τεράστια αυλή του Κτήματος Καρέλια στην Κηφισιά και ανάμεσα σε όλους αυτούς αναπτύχθηκε μια σταθερή και μακροχρόνια φιλία.
του Νίκου Χασαπόπουλου από το Βήμα της Κυριακής
