Καθώς η Χερσώνα κοντεύει να φτάσει ένα μήνα υπό ρωσική κατοχή, οι κάτοικοι συνεχίζουν να διαμαρτύρονται και να αντιστέκονται. Όμως, καθώς άνθρωποι συνεχίζουν να εξαφανίζονται, οι Ρώσοι ανοίγουν πυρ εναντίον διαδηλωτών και τα φάρμακα εξαντλούνται, δύο γυναίκες δημοσιογράφοι αναφέρουν ότι οι κάτοικοι της Χερσώνας πιέζονται ασφυκτικά.
Δευτέρα 21 Μαρτίου
«21η, νύχτα, Δευτέρα…» Αυτή είναι η πρώτη φράση του ποιήματος της Άννας Αχμάτοβα. Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά τη ρωσική λογοτεχνία. Τώρα όμως δεν μπορούμε να το θαυμάσουμε. Η ακύρωση της ρωσικής κουλτούρας δεν είναι απλώς μια τάση, αλλά ένα ειλικρινές συναίσθημα απόρριψης κάθε τι ρωσικού.
Το πρωί έχουμε καλή διάθεση, καλωσορίζουμε επιτέλους την άνοιξη. Στο συλλαλητήριο βρίσκονται περίπου 100 άτομα. Συζητάμε με φίλους, παραδεχόμενοι ότι δεν θέλουμε πραγματικά να φύγουμε όταν είμστε έτσι, μαζί, ανάμεσα σε γενναίους πολίτες… Μας λένε ότι μπορούμε να αγοράσουμε κρασί εκεί κοντά. Ακριβώς πέντε λεπτά μετά, αρχίζουν οι πυροβολισμοί και οι εκρήξεις, η σειρήνα ηχεί… Ξέρουμε ότι πρέπει να τρέξουμε κατευθείαν στο μουσείο – το πιο κοντινό μέρος για να κρυφτείς.
Οι κατακτητές έριξαν χειροβομβίδες κρότου – λάμψης και δακρυγόνα στον κόσμο και άρχισαν να πυροβολούν. Ένας ηλικιωμένος τραυματίστηκε στα πόδια, αιμορραγώντας βαριά. Οι υπόλοιποι ξυλοκοπήθηκαν με γκλοπ και κλοτσιές και τρεις διαδηλωτές συνελήφθησαν. Φοβόμαστε πολύ, αλλά δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να τα παρατήσουμε τόσο εύκολα.
Ο δημοσιογράφος Όλεγκ Μπατούριν είναι ξανά μαζί μας. Και πάλι γράφει τολμηρές κριτικές αναρτήσεις στα social media. Υποσχόμαστε να συναντηθούμε μετά τον πόλεμο.
Είπε ότι πέρασε περισσότερο από μια εβδομάδα υπό ρωσική αιχμαλωσία. Παρόλο που παρέλειψε τις πιο τρομακτικές λεπτομέρειες, ήταν τρομακτικό. Είναι καλό που είχε ένα χοντρό, ζεστό σακάκι που άμβλυνε τα χτυπήματα. Τους ενδιέφερε ποιος οργάνωσε τα συλλαλητήρια στη Χερσώνα.
Η τύχη πολλών από τους απαχθέντες είναι ακόμη άγνωστη. Πολλοί κοινοτάρχες και δήμαρχοι μικρών πόλεων που αρνήθηκαν να συνεργαστούν με τους κατακτητές συνελήφθησαν. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο, καθώς υποβάλλονται σε βάναυσους ξυλοδαρμούς. Οι Ρώσοι λένε ότι δεν θα γλιτώσει κανείς.
Τη νύχτα, για έβδομη φορά, ο στρατός μας χτύπησε ρωσικές δυνάμεις στην Τσερνομπάεφκα. Όλος ο κόσμος γελάει – με πόση επιμονή φτάνουν εκεί οι Ρώσοι και ση συνέχεια χάνουν τα πάντα.
Τρίτη 22 Μαρτίου
Σφίγγοντας τα δόντια μας πήγαμε να διαμαρτυρηθούμε. Δυστυχώς ξεχάσαμε νερό. Σταθήκαμε κυριολεκτικά για 10 λεπτά όταν άρχισαν οι πυροβολισμοί και έφτασαν πάνω μας τα δακρυγόνα. Το κασκόλ δεν βοήθησε, πνιγήκαμε από τον καπνό, δάκρυα κύλησαν.
Αλλά όταν η επόμενη χειροβομβίδα έπεσε ακριβώς στα πόδια μου – γυρίζοντας κινηματογραφικά, έκανα ένα άλμα αντάξιο ενός παγκόσμιου πρωταθλητή στο άλμα εις ύψος. Προσγειώθηκα με επιτυχία δίπλα στην πόρτα ενός γραφείου και ένας δυνατός άντρας με τράβηξε μέσα. Συνήλθα, καθάρισα το λαιμό μου και αποφάσισα να ορμήσω ξανά έξω, αλλά τα μάτια μου έκαιγαν, έτσι άκουγα από απόσταση καθώς επέστρεφαν οι πιο τολμηροί και συνέχισα να διαολοστέλνω τους Ρώσους στην κόλαση.
Οι Ρώσοι ξυλοκόπησαν βάναυσα όσους αποχωρούσαν από τη συγκέντρωση, κρατώντας αρκετούς άνδρες. Ο κόσμος αποφάσισε να μην διαδηλώσει ανοιχτά στην κεντρική πλατεία.
Ο βουλευτής του περιφερειακού συμβουλίου της Χερσώνας, Σεργκέι Χλαν, έγραψε στον λογαριασμό του στο Facebook ότι οι εισβολείς σχεδιάζουν να θέσουν το νόμισμά τους, το ρούβλι, σε κυκλοφορία στο έδαφος της προσωρινά κατεχόμενης περιοχής Χερσώνας από τον Απρίλιο.
Οι Ρώσοι στρατιώτες συνεχίζουν να λεηλατούν. Λήστεψαν άλλο ένα κατάστημα στα περίχωρα της Χερσώνας τη νύχτα.
Τα παιδιά γεννιούνται. Όλη η πόλη έκανε δωρεά για να αγοράσει ένα καρότσι για έναν νεογέννητο πολίτη της Χερσώνας. Όμως, λόγω του αποκλεισμού, η πόλη στερείται παιδικών τροφών.
Τετάρτη 23 Μαρτίου
Σήμερα απήχθη ένας διευθυντής τοπικού θεάτρου, και πολιτικός της πόλης, ο Αλεξάντερ Κνίγγα. Σύμφωνα με την οικογένειά του, στις 7 το πρωί, εννέα αυτοκίνητα έφτασαν στο σπίτι τους και τον οδήγησαν σε άγνωστη τοποθεσία. Κοντά στις 10 το βράδυ, ο Αλεξάντερ επέστρεψε στο σπίτι. Είναι εντάξει. Είπε ότι του ζήτησαν να κατονομάσει τους διοργανωτές των συγκεντρώσεων. Οι Ρώσοι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι οι ίδιοι οι κάτοικοι της Χερσώνας, από μόνοι τους, πηγαίνουν στην Πλατεία Ελευθερίας για να εκφράσουν την επιθυμία τους να παραμείνουν Ουκρανοί.
Σήμερα μόνο περίπου 50 άτομα ήρθαν στο συλλαλητήριο. Η ρωσική φρουρά επιτέθηκε με γκλοπ στους διαδηλωτές.
Προσπαθούν να εφαρμόσουν έναν συνδυασμό μαστίγιου και καρότου. Στην Τσερνομπάεφκα, οι Ρώσοι προσπάθησαν να διανείμουν την ανθρωπιστική τους βοήθεια. Κανείς δεν μπήκε στον πειρασμό. Άφησαν τη βοήθεια στο χωριό. Οι ντόπιοι τα έκαψαν. Πανίσχυροι άνθρωποι!
Πέμπτη 24 Μαρτίου
Ακριβώς πριν από ένα μήνα, στις 5 το πρωί, ενημερωθήκαμε ότι ο πόλεμος είχε αρχίσει. Από την 1η Μαρτίου, η Χερσώνα έχει καταληφθεί και ο χρόνος έχει σταματήσει εδώ.
Μια νέα σημαία της Ουκρανίας αναρτήθηκε σήμερα στο Δημαρχείο της Χερσώνας. Η παλιά υπέφερε από τις μάχες – το καλώδιο με το οποίο ήταν δεμένη έσπασε και η σημαία κάηκε.
Όλη η χώρα μοιράζεται αναμνήσεις από την πρώτη μέρα του πολέμου. Έχω μια προσωπική ιστορία: την πρώτη μέρα του πολέμου, ο γιος μου, γιατρός, επέστρεψε συντετριμμένος από το νοσοκομείο, όπου προσπάθησαν να σώσουν τις ζωές των στρατιωτών μας που έπεσαν από ρωσικά πυρά. «Μαμά, είναι κομματιασμένοι, φώναζαν τόσο δυνατά…» Δεν μπορείς να συνηθίσεις τη φρίκη του πολέμου.
Ο κόσμος φεύγει από τα χωριά που λεηλατούνται ολοσχερώς. Πριν φύγουν, απελευθερώνουν αγελάδες και κατσίκες για να μην πεθάνουν. Στο σπίτι, οι αγρότες αφήνουν βάζα με μαρμελάδα και μια σημείωση στα ρωσικά για τους εισβολείς: «Μαντέψτε πού είναι το δηλητήριο;».
Στις 5 μ.μ. περπατάω αργά προς το σπίτι και βλέπω ένα ρωσικό όχημα με ακολουθεί. Επιβραδύνω ακόμα περισσότερο – όπως και αυτό. Έχει φιμέ τζάμια, οπότε δεν βλέπω ποιος διασκεδάζει, αλλά αυτό το παιχνίδι νεύρων πυροδοτεί την αδρεναλίνη και κινούμαστε με αυτόν τον ρυθμό για άλλα πέντε λεπτά μέχρι να στρίψω στη γωνία… Θα μπορούσαν να με απαγάγουν εύκολα.
Παρασκευή 25 Μαρτίου
Έφυγα από το σπίτι και αμέσως συνάντησα τη ρωσική φρουρά. Περπάτησα προς την αντίθετη κατεύθυνση, νιώθοντας το βλέμμα τους στην πλάτη μου.
Ακούγαμε τα νέα στο ραδιόφωνο και ξαφνικά οι ουκρανικές εκπομπές εξαφανίστηκαν και αντικαταστάθηκαν από ρωσικές.
Από τον Απρίλιο θέλουν να αρχίσουν να διδάσκουν ρωσικά στα σχολεία. Θα αφαιρέσουν την ουκρανική μυθοπλασία και ιστορική λογοτεχνία από τις βιβλιοθήκες. Ας δούμε πώς θα τελειώσει αυτό το πείραμα.
Τελικά, έγινε σαφές πώς οι άνθρωποι καταφέρνουν να βγουν από την πολιορκία. Είναι απλά θέμα χρημάτων. Η τιμή είναι 800 έως 1.500 δολάρια. Υπάρχει ένας λογαριασμός στο Telegram όπου οι άνθρωποι συζητούν τις λεπτομέρειες της συμφωνίας, μοιράζονται ιστορίες για τα σημεία ελέγχου, ξεσκεπάζουν απατεώνες που παίρνουν χρήματα και εξαφανίζονται. Υπάρχουν μυστικά μονοπάτια και οδηγοί.
Όσοι αποφασίζουν να φύγουν μόνοι τους διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο. Είναι σαν ρουλέτα. Μία φίλη τόλμησε να φύγει. Η διαδρομή της ήταν Χερσώνα-Στανισλάβ-Αλεξάντροβκα-Μικολάιβ-Οδησσός-Μολδαβία (Κισινάου).
Η ανθρωπιστική καταστροφή συνεχίζεται. Σύμφωνα με εθελοντές, έχουμε περισσότερους θανάτους από έλλειψη φαρμάκων παρά από σφαίρες.
Σάββατο 26 Μαρτίου
Οι κάτοικοι της Χερσώνας των οποίων τα σπίτια επλήγησαν από βομβαρδισμούς θα εφοδιαστούν με νέα παράθυρα με κόστος των τοπικών αρχών.
Ο ΟΗΕ υπόσχεται για το άνοιγμα ενός ανθρωπιστικού διαδρόμου προς τη Χερσώνα στις 26 Μαρτίου για να φέρει φάρμακα και τρόφιμα.
Το βράδυ 26 προς 27 Μαρτίου, η Ουκρανία αλλάζει τα ρολόγια στη θερινή ώρα. Αρχίζουμε την αντίστροφη μέτρηση για τη νίκη μας.
Πηγή: Guardian
