Τα κροκοδείλια δάκρυα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για τις ποινές που επιβλήθηκαν σε όσους κρίθηκαν ένοχοι δείχνουν και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν όλα τα θέματα. Καιροσκοπικά και υποκριτικά. Πολύ περισσότερο τη στιγμή κατά την οποία ο ποινικός κώδικας που ψήφισαν ως κυβέρνηση είναι αυτός που προβλέπει ποινές-χάδια για σειρά αδικημάτων. Και δυστυχώς η ισχύς ευνοϊκότερου νόμου πριν από την εκδίκαση μιας υπόθεση μεγαλύτερη στο νομικό μας σύστημα.
Το κόμμα που κρέμασε πανό για την τραγωδία στα Τέμπη, εργαλειοποιώντας με ακραίες μεθόδους τον πόνο των συγγενών και τη θλίψη των πολιτών είναι αυτό που μείωσε ποινές για αρκετά αδικήματα. Η περίπτωση της δίκης για το Μάτι είναι η πιο πρόσφατη, αλλά κυρίως αυτή που έχει προκαλέσει τις μεγαλύτερες αντιδράσεις.
Χρειάστηκαν 6 ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρωθεί η δίκη. Η αργοπορία ήταν τεράστια. Και όμως ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του βγήκαν να ζητωκραυγάσουν και να πανηγυρίσουν απέναντι στους συγγενείς των θυμάτων. Άλλωστε τα 104 θύματα της τραγωδίας στο Μάτι δεν αποτέλεσαν ποτέ αντικείμενο για το σημερινό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τότε κυβέρνηση.
Τότε που ο Αλέξης Τσίπρας και οι συναρμόδιοι υπουργοί έδιναν μια κορυφαία παράσταση σε μια σύσκεψη που έγινε αφού η πυρκαγιά είχε ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο και είχε φτάσει στη θάλασσα, με τον τότε πρωθυπουργό να ρωτά πότε θα πετάξουν τα πυροσβεστικά αεροσκάφη για να τη… σβήσουν.
Κανένα πανό δεν αναρτήθηκε στην Κουμουνδούρου, κανένας δεν εκλήθη να μιλήσει εντός και εκτός Ελλάδας. Και όχι μόνο αυτό. Όταν κάποιος συγγενής θέλησε να συμμετάσχει σε μια από τις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη βρέθηκε απέναντι σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που φρόντισαν να τον εκδιώξουν κακήν κακώς διότι το πλακάτ έγραφε για το Μάτι και όχι για τα Τέμπη.
Δεν υπάρχει θέμα συμψηφισμού. Δεν συμψηφίζονται οι νεκροί. Είναι ασέβεια. Καταγράφονται όμως πράξεις και παραλείψεις. Καταγράφεται η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός. Καταγράφεται η εργαλειοποίηση των νεκρών και η ακραία εκμετάλλευση των συγγενών ο πόνος των οποίων είναι ανείπωτος.
Υποκρισία, καιροσκοπισμός και ακραίος λαϊκισμός στον δρόμο για τις εκλογές. Για μια χούφτα ψήφους. Για την πολιτική επιβίωση ενός συστήμος.
«Ουαί υμίν, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί», μέρες που είναι...
