Επειδή ορισμένοι μπορεί να μην καταλαβαίνουν “τι θέλει να πει ο ποιητής” (βλ. Θ. Καρτερός) με τα “οργισμένα” και “χολερικά” άρθρα που γράφει για την κυβέρνηση της ΝΔ, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και για όσους δεν “υμνούν” τον “ηγέτη” και “άχαστο” Τσίπρα, ας διαβάσουν μερικά σχόλια και κείμενα που έχει γράψει κατά καιρούς ο “Ριζοσπάστης” για τον αρθρογράφο της κομματικής “Αυγής”.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Θανάσης Καρτερός μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1991 πήγε, μαζί με τα στελέχη της λεγόμενης ανανεωτικής ομάδας, στον Συνασπισμό. Εργάστηκε για αρκετά χρόνια στο συγκρότημα του Γιάννη Αλαφούζου (στην αρχή ως σχολιαστής και στη συνέχεια ως διευθυντής του ραδιοφώνου του “ΣΚΑΪ”), στην εφημερίδα “Εξουσία” του Μιχάλη Ανδρουλιδάκη και στο κομματικό ραδιόφωνο “Κόκκινο” του ΣΥΡΙΖΑ. Τα τελευταία χρόνια δίνει, μέσα από τις σελίδες της «Αυγής», λυσσαλέες μάχες κατά της κυβέρνησης και στα… ρεπό του δίνει γραμμή στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Διαβάστε παρακάτω ορισμένα κείμενα που δημοσιεύτηκαν στον “Ριζοσπάστη για τον Θ. Καρτερό
Τρίτη 21 Οχτώβρη 2014
Εργολάβος…
Ο Θ. Καρτερός της «Αυγής» έχει πάρει εργολαβία από τον ΣΥΡΙΖΑ την αντιΚΚΕ λάσπη. Κάτι είναι κι αυτό στους καταμερισμούς τους αλλά φαίνεται ότι το ‘χει πάθει σαν «το γαρ πολύ της θλίψεως»… Εγραψε λοιπόν στην «Αυγή», 19/10/2014, έναν ακόμα λίβελο με αφορμή την τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα, προέδρου της ΚΟ του ΚΚΕ, στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης για ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Αυτό που κάνει ο Καρτερός είναι ουσιαστικά να αναπαράγει το γνωστό επιχείρημα ότι το «ΚΚΕ βάζει πλάτη στη ΝΔ», ζηλεύοντας προφανώς τα περί «δεκανικιού της δεξιάς» του αυριανισμού και του αλήστου μνήμης Γιαννόπουλου ή τα περί «αριστερού ψάλτη» του Γ. Α. Παπανδρέου. Για να το αποδείξει αυτό, μάλιστα, επικαλείται ότι Νεοδημοκράτες βουλευτές χειροκρότησαν την κριτική που άσκησε η Αλ. Παπαρήγα στον ΣΥΡΙΖΑ. Στο διά ταύτα το ζήτημα από τον Καρτερό μπαίνει ως εξής: `Η είσαι με τον ΣΥΡΙΖΑ ή είσαι με τη ΝΔ. Φαίνεται ότι θα κουραστούμε να τα ακούμε αυτά μπροστά στις εκλογές και το ενδεχόμενο ανάληψης της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα κουραστούμε, λοιπόν, και εμείς να επαναλαμβάνουμε και να ξεσκεπάζουμε αυτές τις χυδαιότητες: Η ουσία είναι, κ. Καρτερέ, ότι μοιράζεστε μαζί με τους «χειροκροτητές» το ίδιο «κρεβάτι» και απλώς τσακώνεστε για το «πάπλωμα» και όσο θα προχωράνε οι πιέσεις για «εθνική συνεννόηση» τόσο θα ψάχνετε για άλλοθι στα αντιΚΚΕ επιχειρήματα. Και κάτι τελευταίο: Η φιλοδοξία να διαγωνιστείς σε «αντιΚΚΕδισμό» Γιαννόπουλους, Κακαουνάκηδες, Κυριάκους Διακογιάννηδες και όλο το βόρβορο της «Αυριανής», είναι και αυτό ένας στόχος ζωής…
Πέμπτη 15 Γενάρη 2015
Τελικά δεν έχουν τσίπα…
Οταν καταφεύγεις σε λαθροχειρίες για να τεκμηριώσεις τη θέση σου σημαίνει πως έχεις «λερωμένη τη φωλιά σου». Ο λόγος για τον Θ. Καρτερό και το άρθρο του στη χτεσινή «Αυγή», που προσπαθεί να μας πείσει ότι σήμερα το ΚΚΕ ξεστρατίζει από τις πολιτικές του παραδόσεις – με αναφορά μάλιστα στον Χαρίλαο Φλωράκη -, ότι ποτέ το ΚΚΕ δεν έβαζε προϋποθέσεις συμφωνίας σε κρίσιμα ζητήματα, όπως η θέση για την ΕΕ ή το ΝΑΤΟ, προκειμένου να προχωρήσει σε συνεργασίες.
Προφανώς ο κ. Καρτερός θέλει να ξεχνά ότι το ΚΚΕ πάντα – όχι μόνο σήμερα – έκρινε τη στάση των πολιτικών δυνάμεων όχι με βάση τον αυτοχαρακτηρισμό τους αλλά με βάση την απάντηση στο δίλημμα «με τα μονοπώλια ή με το λαό». Με βάση αυτό το κριτήριο το ΚΚΕ άσκησε αντιπολίτευση και στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που είχαν έρθει με αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα, που ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε τολμά να διατυπώσει. Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πείσει ότι η στήριξη των μονοπωλίων, του κεφαλαίου, όπως προβλέπει το λεγόμενο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», είναι προϋπόθεση για τη σωτηρία του λαού. Οσον αφορά τις «εγγυήσεις» αυτής της σωτηρίας δεν υπάρχει τίποτα άλλο έξω από ορισμένες υποσχέσεις για ψίχουλα που είναι σταγόνα στον αντιλαϊκό – αντεργατικό ωκεανό. Αυτά είναι τα «ελάχιστα» στα οποία υποτίθεται θα πρέπει να συμφωνήσει το ΚΚΕ στηρίζοντας ή δίνοντας ανοχή σε μια κυβέρνηση, που βεβαίως θα ασχοληθεί με τα πάντα, με όλη την ατζέντα της οικονομικής διαχείρισης αλλά και της εξωτερικής πολιτικής και όχι με 2 – 3 ζητήματα.
Είναι λοιπόν ένα ερώτημα πώς είναι δυνατόν το ΚΚΕ, να στηρίξει μια κυβέρνηση με πρόγραμμα που βρίσκεται σε αντίθετη κατεύθυνση από το πρόγραμμά του. Πώς είναι, για παράδειγμα, δυνατόν το ΚΚΕ να στηρίξει μια κυβέρνηση που αντί να διαγράψει μονομερώς το χρέος θα διαπραγματευτεί τις δόσεις με τις οποίες ο λαός θα το πληρώσει; Μια κυβέρνηση που αντί να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και τα μνημόνια διαρκείας της δηλώνει ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της ΕΕ και της Ευρωζώνης, θα παλέψει για τη σωτηρία του ευρώ; Μια κυβέρνηση που αντί να ανακτήσει τις εργατικές – λαϊκές απώλειες, αντί να ξηλώσει το αντεργατικό – αντιλαϊκό πλαίσιο δεσμεύεται ότι θα στηρίξει την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, την επιχειρηματικότητα, το επενδυτικό περιβάλλον; Μια κυβέρνηση που αντί να έχει ως στόχο την ικανοποίηση των εργατικών – λαϊκών αναγκών υπόσχεται ορισμένα ψίχουλα σε όσους έχουν οικογενειακό εισόδημα κάτω από 800 ευρώ, δηλαδή μόνο όσους λιμοκτονούν;(!) Μια κυβέρνηση που αντί να κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια θα τα ενισχύσει;
Τελικά, όχι μόνο δεν έχουν τσίπα αλλά δεν κρύβονται κιόλας. Γιατί στην πραγματικότητα ο Θ. Καρτερός δεν απευθύνεται στο ΚΚΕ – γιατί ξέρει την απάντηση. Απευθύνεται σε όσους εργαζόμενους, νέους, ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων νιώθουν αριστεροί και ριζοσπάστες και τους λέει καθαρά: Ξέρουμε πως δεν μας εμπιστεύεστε, ξέρουμε ότι νιώθετε πως μπορεί να σας προδώσουμε, ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΡΦΙ, θα ψηφίσετε ΣΥΡΙΖΑ με το έτσι θέλω, γιατί αλλιώς θα έχετε ιστορικές ευθύνες, θα παίξετε το παιχνίδι της Δεξιάς, των μνημονιακών πολιτικών της Μέρκελ κ.λπ. Γι’ αυτό το σκοπό θα ήθελαν πολύ το ΚΚΕ να παίξει το ρόλο του άλλοθι, να αξιοποιήσουν την εμπιστοσύνη που έχει ο λαός στο ΚΚΕ για να προκαλέσουν σύγχυση. Δεν σφάξανε.
Σάββατο 25 Φλεβάρη 2017
Τα λόγια περιττεύουν
Απ’ όσους ανέλαβαν να απαντήσουν στη ρητορική Φίλη, υπερασπιζόμενοι τους ΑΝΕΛ ως τον πιο ιδανικό εταίρο του ΣΥΡΙΖΑ, ξεχωρίζει ο Θ. Καρτερός της «Αυγής», ο οποίος, αφού κάλεσε σε συνειδητοποίηση ότι «Μαξίμου θα έβλεπε ο Τσίπρας με το κιάλι χωρίς τον Καμμένο», έγραψε χαρακτηριστικά: «Πριν τον πυροβολήσουμε επαναστατικά (σ.σ. τον Καμμένο), δεν είναι κακό να σκεφτούμε και λίγο ΕΑΜίτικα…». Για όποιον δεν κατάλαβε, «ΕΑΜίτικη» είναι κατά τον αρθρογράφο η συνεργασία με τον Καμμένο! Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ως «επαναστατική κριτική» θεωρείται η άποψη για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ! Εδώ τα λόγια περιττεύουν…
Σάββατο 25 Απρίλη 2009
Προβλέψιμος
Ο Θ. Καρτερός και η «Αυγή» αποδείχτηκαν πολύ προβλέψιμοι στην απάντηση που επιχείρησε ο «συγγραφέας» της στήλης «ΤΗΣ ΩΡΑΣ», σε σχόλιο του «Ρ» για τον αντιΚΚΕ λίβελλό του. Προβλέψιμος, αφού επαναλήφθηκε (ο οπορτουνισμός ενίοτε προκαλεί και στέρηση επιχειρημάτων), επιβεβαιώνοντας πως, αν και πασχίζουν να γίνουν καλοί μαθητές της «σταλινολογίας» και της αντιΚΚΕ λαγνείας, αποδείχνονται κατώτεροι διδασκάλων. Τώρα, να τους πούμε και εις ανώτερα, μάλλον τσάμπα θα πάει… Αλλά δε βαρεθήκατε, ρε παιδιά, να πασχίζετε καθημερινά να αποδείξετε αυτό που είστε; Τόση ανασφάλεια στην εκπλήρωση του ρόλου σας;
Παρασκευή 12 Δεκέμβρη 2014
Σαλτιμπάγκοι…
«Αν θέλετε ο ΣΥΡΙΖΑ να υλοποιήσει το πρόγραμμά του, να διαπραγματευτεί με τους δανειστές τότε θα πρέπει να έχει αυτοδυναμία στις εκλογές, διαφορετικά δεν θα μπορέσει να διαπραγματευτεί και θα υποχρεωθεί να στρογγυλέψει την πολιτική του». Αυτό είναι το νόημα όσων γράφει ο Θ. Καρτερός στη χτεσινή «Αυγή». Είναι γεγονός ότι οι πολιτικές εξελίξεις ενισχύουν τα ψευτοδιλήμματα και τις προσπάθειες εκβιασμού των εργαζομένων, εδώ όμως η κοροϊδία δίνει ρεσιτάλ. Πρώτα απ’ όλα, ποιο είναι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, που ο λαός θα πρέπει να φροντίσει να του δώσει τέτοια δύναμη για να εφαρμοστεί; Ο κ. Καρτερός αυτά τα γράφει δύο μέρες μετά την ομιλία του Τσίπρα στους ξενοδόχους και το κεφάλαιο του Τουρισμού, όπου- και σε αυτούς- υποσχέθηκε συγκεκριμένα μέτρα στήριξης της κερδοφορίας τους την ίδια ώρα που στους εργαζόμενους τάζουν ψίχουλα. Δεύτερο, για ποιον θα διαπραγματευτεί ο Τσίπρας με την ΕΕ και το ΔΝΤ; Για τους εργαζόμενους ή μήπως για το ελληνικό κεφάλαιο, την ίδια στιγμή που τα στελέχη του δίνουν δεξιά και αριστερά διαβεβαιώσεις ζητώντας το χρίσμα από το κεφάλαιο ως οι καλύτεροι διαχειριστές; Τέλος, είναι ερώτημα πώς μπορεί να εμπιστευτούν οι εργαζόμενοι ένα κόμμα που λέει ότι «αν πάρω 27% θα αναγκαστώ να συνεχίσω τη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική, αλλά εάν πάρω 31% θα εφαρμόσω φιλολαϊκή»; Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι το δήθεν φιλολαϊκό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν το χωρίζει καμιά άβυσσος από τη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική, αφού υπηρετεί τους ίδιους στόχους. Ετσι, διαμορφώνουν από σήμερα προϋποθέσεις για τις υποχωρήσεις που θα κάνουν ούτως ή άλλως, ακόμα και από αυτές τις λίγες ψεύτικες ελπίδες που καλλιεργούν. Σαλτιμπάγκοι εκ φύσεως…
Τρίτη 5 Φλεβάρη 2013
Ποιος δίνει γραμμή σε ποιον;
Διαβάζοντας τον Θ. Καρτερό στην «Αυγή» της Κυριακής, δυσκολεύεται κανείς να καταλάβει αν ο Ψυχάρης δίνει γραμμή στην εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ή το αντίστροφο. Ο Καρτερός υιοθετεί πλήρως τα όσα έγραφε πριν από λίγες μέρες στο κύριο άρθρο του «Βήματος» ο εκδότης του, προσπαθώντας να παρουσιάσει (και να προβοκάρει) το ΚΚΕ σαν κόμμα του συστήματος, από το οποίο η κυβέρνηση (και η κάθε αστική κυβέρνηση) δεν έχει τίποτα να φοβάται. Αρα, δεν έχει και κανένα λόγο να σηκώνει τους τόνους απέναντί του. Γνωστή και ύπουλη η προσπάθεια των αστών να φέρουν το ΚΚΕ στα μέτρα της προπαγάνδας τους, παρουσιάζοντάς το άλλοτε στα όρια της (αστικής) συνταγματικής νομιμότητας και άλλοτε σαν παράγοντα σταθερότητας για το σύστημα. Ο στόχος τους είναι και στη μια και στην άλλη περίπτωση ίδιος: Να συκοφαντήσουν το Κόμμα στα μάτια του λαού, να το απαξιώσουν στα λαϊκά στρώματα, που είτε ριζοσπαστικοποιούνται και προσεγγίζουν το ΚΚΕ, είτε δεν συνειδητοποιούν ακόμα την ανάγκη για ριζικές αλλαγές, αλλά τρέφουν εκτίμηση για το Κόμμα και τους αγώνες του.
Σε κάθε περίπτωση, ο Καρτερός και η «Αυγή» αναμασάνε πρόθυμα την προπαγάνδα του Ψυχάρη, μιλώντας για «δράση σχεδόν υποδειγματική και επί της ουσίας μετριοπαθή για κομμουνιστικό κόμμα» και για «ενέργειες ακτιβισμού, χωρίς κατά το κοινώς λεγόμενο να ανοίξει μύτη». Υπενθυμίζουν, μάλιστα, τάχα αθώα, τα «όσα υμνητικά για τη μετριοπάθεια και την υπευθυνότητα του ΚΚΕ ακούστηκαν ακόμα και στη Βουλή από συντηρητικά στόματα πριν μόλις λίγο καιρό». Ολα αυτά για να καταλήξουν στο ότι η κυβέρνηση έστησε την επίθεση στο ΠΑΜΕ για τον εξής – μεταξύ άλλων – λόγο: «(…) γιατί υπολογίζουν, σε συνδυασμό με την προπαγάνδα τους περί δεξιάς στροφής του ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα μπορέσουν να προκαλέσουν απώλειές του από τα αριστερά (…) Αυτό είναι το σχέδιο». Τα ίδια έγραφε η «Αυγή» την επομένη της κατασταλτικής επίθεσης στο υπουργείο Εργασίας, τα ίδια αναμασούσε το σύνολο του αστικού Τύπου από την ανάποδη. Οτι, δηλαδή, το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ (σκόπιμη η προσπάθεια να δημιουργήσουν ταύτιση που δεν υπάρχει) επιδίωξαν τη σύγκρουση για να ανέβει η εκλογική επιρροή του Κόμματος, σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Πού καταλήγει ο Καρτερός στην «Αυγή»; Οτι με την επίθεση στο ΠΑΜΕ, η κυβέρνηση «επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τις διαφορές, την έλλειψη στοιχειώδους συντονισμού, την αντιπαλότητα στην αριστερά» και άρα «έχει τεράστια σημασία ότι, εξαπολύοντας τη βία και τις συκοφαντίες συλλήβδην εναντίον των κομμάτων της (σ.σ. της “αριστεράς”), φέρνει τον κόσμο τους και την ιδέα της συνεργασίας τους πιο κοντά». Ξεμπροστιάστηκε άτσαλα η «Αυγή». Κρίνοντας «εξ ιδίων τα αλλότρια», χρεώνει στο ΚΚΕ ότι χαράσσει στρατηγική με βάση την κάλπη, όταν αποδεδειγμένα είναι το μόνο κόμμα που δεν το κάνει και ταυτόχρονα παλεύει να διαλυθούν στο λαό αυταπάτες ότι μπορεί να βρει λύση στα προβλήματά του μέσα από κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Το ΚΚΕ παλεύει να οργανωθεί ο λαός από τα κάτω, με πυρήνα τους τόπους δουλειάς. Να «δέσει» η λαϊκή συμμαχία που θα βάλει φρένο στα χειρότερα που έρχονται και κάτω από προϋποθέσεις θα ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.
Με όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά σχέση, αφού λέει στο λαό ότι μπορεί να σωθεί ψηφίζοντας τον ίδιο για κυβέρνηση, προκειμένου να ασκήσει μια άλλη διαχείριση, στο πλαίσιο όμως του αστικού συστήματος που χρεοκοπεί το λαό για να σωθούν τα μονοπώλια. Οπως καμιά σχέση δεν είχε και δεν έχει το ΚΚΕ με τους ψευτοκαυγάδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ παλιότερα, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, που θέλουν να εγκλωβίσουν το λαό στη λογική της διαχείρισης και των αυταπατών ότι αλλάζοντας διαχειριστές, μπορεί να ευημερήσει. Οσο για την «ιδέα της συνεργασίας των κομμάτων της αριστεράς», ας αλλάξουν πλευρό ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή», που προσπαθούν να κοροϊδέψουν ωμά τον κόσμο. Ο λαός δεν έχει ανάγκη από συνεργασίες που θα τον κάνουν συνένοχο στο «σαπούνισμα» των Αμερικάνων και του ΔΝΤ, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή που θα τον κάνουν οσφυοκάμπτη στο ντόπιο κεφάλαιο, στον Σόιμπλε και τα άλλα κονκλάβια της ΕΕ, όπως επίσης κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να ανέβει τα σκαλοπάτια της αστικής διαχείρισης.
Πέμπτη 4 Απρίλη 2013
Η συνομοταξία Καρτερού
Η αλήθεια κάποιες φορές είναι πικρή. Αλλά δε γλυκαίνεται με εξυπνακισμούς, όπως αυτούς που διατυπώνει στο χτεσινό – δεύτερο στη σειρά για το ΚΚΕ – άρθρο του ο Θ. Καρτερός στην «Αυγή», ούτε ωφελεί να καμώνεσαι πως την αγνοείς. Αντιλαμβανόμαστε το λόγο για τον οποίο δεν του άρεσε αυτό που είπε η Αλ. Παπαρήγα. Οτι, δηλαδή: «Οι οπορτουνιστές δεν μπορεί να γίνουν επαναστάτες, με τίποτα. Οι επαναστάτες δυστυχώς γίνονται και οπορτουνιστές, το αντίθετο όμως δεν γίνεται».
«Ποιοι είναι οι οπορτουνιστές;» διερωτάται ο Θ. Καρτερός και συνεχίζει «Πώς τους αναγνωρίζουμε, αφού ασφαλώς δεν έχουν κέρατα; Με ποια κριτήρια κατατάσσουμε κάποιον στον ελεεινό και αμετανόητο στρατό τους;». Ας κάνουμε μια παραχώρηση να του απαντήσουμε, αν και γνωρίζει καλά την απάντηση, όντας ο ίδιος στην συνομοταξία των οπορτουνιστών που επιχείρησαν να διαλύσουν το ΚΚΕ. Είναι αυτός που τσαλαπατά αρχές και αξίες, ιδεολογία και στρατηγική και μάλιστα στο όνομα συνήθως της υπεράσπισής τους, είναι αυτός που ύπουλα προσπαθεί να καρφώσει τη σημαία ευκαιρίας που σηκώνει, στην προμετωπίδα του Κόμματος, είναι αυτός που θέλει να σύρει το Κόμμα με τη διαβρωτική του δουλειά στα «λασπόνερα» όπου κυλιέται. Δεν το ξέρει; Τέτοια δουλειά δεν έκανε τότε;
Και τελικά ο «τίτλος», ανεξάρτητα πώς τον πρωτοκατακτά κανείς επιβεβαιώνεται απ’ τη διαδρομή του και την κατάληξή του. Και ο Καρτερός και η παρέα του απέδειξαν ότι δικαίως τους απονεμήθηκε. Γιατί – κι αυτό είναι απόλυτο – επαναστάτης δεν είναι αυτός που κοιμάται και ξυπνάει με το ίδιο όνειρο, να βάλει στο χέρι τη διαχείριση του καπιταλισμού, από χέρι βαθιά αντιλαϊκή.
ΥΓ: «Κι η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες» ή «εκεί που κρέμαγαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα κρεμάν’ οι γύφτοι τα νταούλια». Ας μην πιάνουν στο στόμα τους τον Ζαχαριάδη και άλλους.
Κυριακή 1 Ιούνη 2014
… και ο καημός του Καρτερού
Αξίζει, επίσης, να θυμηθούμε ότι από το 1992 μέχρι το 2012 ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ είχε ποσοστό 3% – 4% και πάλευε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Αραγε, η απότομη εκλογική του άνοδος, το 2012, ήρθε ως αποτέλεσμα των «δεσμών του με τις μάζες και την εργατική τάξη» ή ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ και της «επένδυσης» ενός τμήματος της αστικής τάξης μαζί με μέρος πρωτοκλασάτων στελεχών του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ για να παίξει ρόλο ως νέος πυλώνας της σοσιαλδημοκρατίας; Ρόλο για τον οποίο άλλωστε προετοιμαζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ για χρόνια. Αλλά, βέβαια, ο Καρτερός και οι «ΣΥΝ αυτώ», όταν πάλευαν μέσα στο ΚΚΕ για να το διαλύσουν, αυτό είχαν στο νου τους, να το μετατρέψουν σε ένα κόμμα – εφεδρεία του κεφαλαίου, για να παίξει ρόλο στην ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος όταν αυτό χρειαστεί. Ενα κόμμα με γραμμή που να υπηρετεί την ΕΕ, τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Που να το χαϊδεύουν ο ΣΕΒ, οι εφοπλιστές, οι ΗΠΑ, να δεσμεύεται στο «ανήκομεν εις την Δύσιν», το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Καθίστε, λοιπόν, στα σαλόνια και στα «γεύματα του ΣΕΒ», κύριε Καρτερέ , και αφήστε τους «δεσμούς με την εργατική τάξη». Αυτά άλλωστε σας πάνε γάντι…
Παρασκευή 6 Δεκέμβρη 2013
Καρτερός: Οσο μιλάει εκτίθεται
Παρεξηγήθηκε ο Θανάσης Καρτερός της «Αυγής» από την αναφορά του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε «απολειφάδια του οπορτουνισμού και του ρεφορμισμού, της προδοσίας στην αστική τάξη και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα», απέναντι στα οποία, όπως είπε ο Δ. Κουτσούμπας, «το Κόμμα τότε (σ.σ. το 1968 και το 1991), ύψωσε το ανάστημά του, η πλειοψηφία των μελών και στελεχών του απάντησαν παστρικά, παλικαρίσια, “σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει”». Ο …θιγόμενος Θ. Καρτερός ανέλαβε να νουθετήσει το ΚΚΕ και να αποκαταστήσει τη χαμένη τιμή όσων πρωτοστάτησαν για τη διάλυση του ΚΚΕ από θέσεις όπως αυτή που είχε ο Καρτερός και εγκατέλειψαν αυτόν το δρόμο, φτύνοντας στα χνάρια που βάδιζαν, για να ακολουθήσουν το δρόμο της «ταξικής ειρήνης» και του «ανθρώπινου καπιταλισμού», συνειδητά και όχι γιατί δεν άντεξαν το δύσκολο δρόμο της ταξικής πάλης. Εκτός κι αν κάτι άλλο έχει στο μυαλό του ο Καρτερός και διστάζει να το πει δημοσίως ή, όπως λέει ο λαός μας, «όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται»…
Ο λαός μας λέει «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Ο τίτλος του κομμουνιστή, αλλά και του αγωνιστή δεν είναι εισιτήριο διαρκείας. Επιβεβαιώνεται καθημερινά με την πάλη, τη δράση και τη στάση ζωής σε όποιες συνθήκες κι αν βρίσκονται. Και είναι κριτήριο διαχρονικό αυτό που διακρίνει το ΚΚΕ, ότι δήλωση μετανοίας δεν έκανε ούτε κάνει. Πάει πολύ το θράσος αυτού που εγκατέλειψε αυτό το κριτήριο, αυτά τα ιδανικά και τις αξίες.
Πάει πολύ να κουνούν το δάχτυλο στο ΚΚΕ και στους κομμουνιστές αυτοί που επέλεξαν συνειδητά να εγκαταλείψουν την πάλη υπέρ των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, για να υπηρετήσουν την «υγιή επιχειρηματικότητα» και την ανάπτυξη υπέρ της πλουτοκρατίας. Πάει πολύ να μιλούν οι υμνητές του καπιταλισμού και της ΕΕ, όσοι έχουν επανειλημμένα μηδενίσει κάθε επίτευγμα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα, κάθε μικρή και μεγάλη μάχη των κομμουνιστών που δοκίμασαν και δοκιμάζουν το μαστίγιο της αστικής τάξης, κάθε νεκρό και σακατεμένο που δε λύγισε, δε λυγίζει και σηκώνει ακόμα ψηλά τη σημαία με το σφυροδρέπανο, πιστός στα ίδια ιδανικά. Γιατί τα όνειρα δεν πήραν ακόμα εκδίκηση. Και η σημαία δεν υποστέλλεται από τους κομμουνιστές, σε πείσμα όσων προσπαθούν ακόμα να την ξεσκίσουν ή να τη μετατρέψουν σε μουσειακό είδος, όπως ο Καρτερός.
Πέμπτη 6 Φλεβάρη 2014
Ο Καρτερός … και η ιστορία
Ξεσπάθωσε χτες ο Καρτερός από την «Αυγή», για «κουτσομπολιά», «διασυρμούς» κ.λπ. σε σχέση με τα όσα ανέφερε ο Δ. Κουτσούμπας στη συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» για τα στελέχη της «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ…
Επειδή τα πολλά λόγια όμως είναι φτώχεια, παραθέτουμε αυτούσια αποσπάσματα από την Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ τον Ιούνη του 1990 που συζητούσε σε συνθήκες κρίσης και έντονης ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης για το ΚΚΕ το Προσχέδιο Θέσεων μπροστά στο 13ο Συνέδριο του Κόμματος, το οποίο πραγματοποιήθηκε το Φλεβάρη του 1991. Κρίση που θυμίζουμε ότι κορυφώθηκε τον Ιούλη του 1991.
Παραθέτουμε αποσπάσματα απ’ όσα είπε εκεί ο Π. Λαφαζάνης και ως μέλος της επιτροπής που συνέταξε τις Θέσεις:
«Θέλω να εκφράσω τη συμφωνία μου με τις βασικές κατευθύνσεις που αναπτύσσει το προσχέδιο των Θέσεων. Κι αυτό δεν το κάνω από μια τυπική υποχρέωση σαν μέλος της επιτροπής που το συνέταξε. Αλλά γιατί από τις μέχρι τώρα συζητήσεις μας σε όλα τα επίπεδα, μάλλον πείστηκα περισσότερο για την ορθότητα των βασικών επιλογών και των καινοτομιών του».
(«Ριζοσπάστης», Κυριακή 17 Ιούνη 1990).
Και αποσπάσματα από την ομιλία του Χ. Φλωράκη:
«Ποια είναι η δική μου εκτίμηση για το προσχέδιο, σύντροφοι; Κατά τη γνώμη μου το προσχέδιο αυτό εκφράζει μια άλλη θα έλεγα φιλοσοφία. Ιδιαίτερα στα βασικά χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν ένα κομμουνιστικό κόμμα. Η φιλοσοφία επαναλαμβάνω είναι διαφορετική από τα κύρια χαρακτηριστικά που πρέπει να σημαδεύουν, να θεμελιώνουν ένα κομμουνιστικό κόμμα. Και όπως καταλαβαίνετε, είναι φυσικό να μη συμφωνώ με αυτήν τη φιλοσοφία του προσχεδίου» (…)
«Σ’ ένα διάλειμμα χτες με ρώτησε ένας σύντροφος, δε θυμάμαι από ποια οργάνωση. Λέει, σύντροφε, υπάρχει σήμερα επιστημονικός οπορτουνισμός; Λέω υπάρχει. Νομίζω ότι στην κατηγορία αυτή υπάγεται και το κείμενο. Γιατί ένα από τα χαρακτηριστικά του οπορτουνισμού είναι να μη λέμε καθαρά τι θέλουμε να πούμε».
(«Ριζοσπάστης», Τρίτη 19 Ιούνη 1990).
Αυτά, κ. Καρτερέ , δεν είναι κουτσομπολιά … είναι ιστορία…
Τετάρτη 15 Οχτώβρη 2014
… ούτε όμως και ο Καρτερός
Και αυτό μας θύμισε τον Καρτερό της «Αυγής», που θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός κάθε φορά που γράφει για το ΚΚΕ. Αν τον τρυπήσει η πένα του, θα δηλητηριαστεί απ’ το δηλητήριο που «ξερνάει» αντί για μελάνι. «Ο κύριος Στάλιν τρώγεται;», διερωτήθηκε χτες και άπλωσε κάτω απ’ τον τίτλο αυτό μια ιστορία, που σε αδρές γραμμές θέλει ένα παιδάκι λιπόθυμο από πείνα, έναν καλό και συμπονετικό ΣΥΡΙΖαίο να το περιθάλπει και την ώρα που είναι έτοιμος να το ταΐσει, να μπουκάρει η κομμουνίστρια, να αρπάζει το φαΐ και να ωρύεται ότι πρώτα πρέπει το παιδάκι να μάθει ποια τάξη φταίει για την πείνα του. Να του ευχηθούμε και σ’ ανώτερα. Με τέτοιες διαστρεβλώσεις προσπαθεί ο Καρτερός να κρύψει την πραγματικότητα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε θέλει να χορτάσει ψωμί ο λαός, αλλά να εξαγοράσει με λίγα ψίχουλα τη στήριξή του στην πολιτική του που θα διαιωνίζει την πείνα του. Και απέναντι σε αυτήν την πολιτική, που καθορίζεται από το «ρεαλισμό» και τα «όρια της οικονομίας», τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και τα κέρδη των μεγαλοεπιχειρηματιών, το ΚΚΕ καλεί το λαό να μη δείξει καμιά ανοχή και καμιά αναμονή, να μη συμβιβαστεί με τη μιζέρια και το μοίρασμα της φτώχειας είτε του το υπόσχεται η συγκυβέρνηση είτε ο ΣΥΡΙΖΑ…
Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014
«ΑΥΓΗ» και Καρτερός: Μετρ της παλαιοΠΑΣΟΚικής προβοκάτσιας
Δεν είναι η πρώτη φορά και φυσικά δε θα είναι ούτε η τελευταία… Κάθε φορά που το ΚΚΕ αποκαλύπτει τα αντιλαϊκά παιχνίδια, που παίζονται στο αστικό πολιτικό σύστημα και στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει «με τα μπούνια», τη βρώμικη δουλειά της προβοκάτσιας σε βάρος του ΚΚΕ αναλαμβάνουν η ΑΥΓΗ και ο Καρτερός .
Τελευταίο κρούσμα, το άρθρο του Καρτερού στη χτεσινή ΑΥΓΗ και η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ στην ξεκάθαρη δήλωση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που εξέφρασε αυτό που λίγο – πολύ αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία του ελληνικού λαού:
Οτι με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ) εξελίσσεται ένα αλισβερίσι μεταξύ των κομμάτων της συγκυβέρνησης, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ και άλλων κομμάτων και βουλευτών με μοναδικό στόχο ποιος από τους δύο πόλους θα βρεθεί στο τιμόνι της διακυβέρνησης, για να συνεχίσει την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, την οποία με τον έναν ή άλλον τρόπο αποδέχονται και οι μεν και οι δε.
Οτι αυτή η σεναριολογία εμποδίζει την αναγκαία σήμερα οργάνωση της λαϊκής πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης, καλλιεργώντας κλίμα αναμονής για λύσεις που δήθεν θα προέλθουν από την έκβαση των διαφόρων πολιτικών παιχνιδιών.
Οτι το ΚΚΕ δεν ψηφίζει κανέναν υποψήφιο για ΠτΔ και δεν παίρνει μέρος σε πολιτικά παιχνίδια και αλισβερίσια συνάθροισης για τους 121.
***
Ο Καρτερός πολεμάει και διαστρεβλώνει αυτήν την ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ, επειδή πολύ απλά δεν τον συμφέρει. Διότι αποκαλύπτει τον τυχοδιωκτισμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλήθεια, οι λογικές συνάθροισης και «μετώπου των 121», που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ και που επικαλείται και ο Καρτερός , συμπεριλαμβάνουν και τη Χρυσή Αυγή και τους ΑΝΕΛ, από τη στιγμή που και αυτοί συμβάλλουν στη συγκέντρωση των 121 για να μην εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να προκηρυχθούν εξ αυτού εκλογές;
‘Η μήπως τα φλερτ με τη ΔΗΜΑΡ – μνημονιακή αριστερά την αποκαλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ – αλλά και με βουλευτές προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ, που έχουν βάλει την υπογραφή τους στα αντιλαϊκά μέτρα, ώστε να μην ψηφίσουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν αποτελούν ομολογία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται πλυντήριο αυτών των στελεχών, αναδεικνύοντας και τις επιδιωκόμενες συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη;
***
Ας μην κάνουν, λοιπόν, πως δεν καταλαβαίνουν. Είναι άλλο «η ανάγκη να φύγουν από την κυβέρνηση όσοι δημιούργησαν τόσα δεινά για το λαό», όπως αναφέρεται και στη δήλωση του Δ. Κουτσούμπα, και είναι άλλο «τα παιχνίδια, με στοιχεία παζαριού, τόσο της κυβέρνησης όσο και του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων, που ρίχνουν στάχτη στα μάτια του λαού και εμποδίζουν την οργάνωση της λαϊκής πάλης έτσι ώστε να ξεσηκωθεί ο λαός ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ του κεφαλαίου, που υπηρετούν με τον έναν ή άλλον τρόπο και οι μεν και οι δε».
Αλήθεια, γιατί αποκρύπτει ο Καρτερός αυτό το μέρος της δήλωσης; Ο νοών νοείτω…
Τετάρτη 3 Απρίλη 2013
Προς τον κ. Καρτερό και την (τότε και νυν) παρέα του
Οι ίδιοι που τότε (1989 – 1991) όντας στο ΚΚΕ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το διαλύσουν (πάντα με τη συμπαράσταση και τη λυσσαλέα επίθεση των αστικών μηχανισμών – Τύπου, τηλεοράσεων, ραδιοφώνων κ.ά.), κόπτονται (ακόμα μια φορά) για τη δημοκρατία στο ΚΚΕ! Διαμαρτύρονται, επειδή «μέλη της καθοδήγησης του ΚΚΕ γράφουν στον «Ριζοσπάστη» προνομιακά, εκτός των στηλών του προσυνεδριακού διαλόγου (…) στιγματίζοντας πρόσωπα με πλούσια ιστορία και προσφορά»! Ετσι έγραψε ο Θ. Καρτερός στην εφημερίδα «Η Αυγή» (2 Απρίλη 2013). Παλιά τους τέχνη κόσκινο…
Ποιοι είναι αυτοί οι ίδιοι, που τόσος πόνος τους έπιασε και πάλι για το ΚΚΕ; Είναι αυτοί που όλα αυτά τα χρόνια δεν εγκατέλειψαν τον τότε στόχο τους να διαλυθεί το ΚΚΕ ή να μεταλλαχθεί (πράγμα που είναι επί της ουσίας το ίδιο) σε ένα κόμμα της αστικής διαχείρισης τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αυτοί που μοίραζαν «χαρτάκια» στους δημοσιογράφους των αστικών ΜΜΕ, για να «ενημερώνουν» το τηλεοπτικό κοινό, ότι στις εκλογές του 2012 το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είχε χωριστεί στα δυο, με τα μισά μέλη του να τάσσονται υπέρ της λεγόμενης κυβέρνησης της αριστεράς! Είναι αυτοί που στις ίδιες εκλογές γύριζαν στις γειτονιές με τους ΠΑΣΟΚτζήδες του Κοτσακά, του Ραφτόπουλου της ΓΣΕΕ και άλλων εργατοπατέρων και εμφανίζονταν ως μέλη του ΚΚΕ που έχουν απογοητευτεί από την άρνηση της ηγεσίας του να συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ! Είναι οι ίδιοι που έχουν αντιγράψει όλα τα κόλπα του ΠΑΣΟΚ εναντίον του ΚΚΕ, στο πλαίσιο του δικομματισμού «ΠΑΣΟΚ ή Δεξιά» και τώρα «Μνημονιακή κυβέρνηση ή ΣΥΡΙΖΑ»! Την υπονόμευση έχει ως στόχο και η επίθεση στην εσωκομματική δημοκρατία του ΚΚΕ.
Ποιοι είναι αυτοί οι ίδιοι; Είναι εκείνοι που έχουν γράψει αμέτρητες σελίδες υποκρισίας. Είχαν αλλάξει απόψεις και είχαν κάθε δικαίωμα να το κάνουν. Είχαν κάθε δικαίωμα να επιλέξουν άλλο κόμμα. Αλλά δεν έκαναν αυτό τίμια και καθαρά. Επέμεναν ότι αυτοί θέλουν το ΚΚΕ, τη στιγμή που κάθε άλλο παρά το ήθελαν όπως αποδείχτηκε, αφού πήγαν στο ΣΥΝ. Εδώ βρίσκεται το ήθος καθενός.
Οντας τότε στο ΚΚΕ μιλούσαν σε όλους τους τόνους για «κυνήγι μαγισσών», εννοώντας με αυτό ότι οι κομμουνιστές που ήθελαν και υπεράσπιζαν το Κόμμα τους, κατασκεύαζαν εχθρούς για να διασώσουν τις δικές τους θέσεις (!) και το… δόγμα!
Οντας τότε στο ΚΚΕ μιλούσαν για τη «δημοκρατία των μελών», για «ανανέωση», για «ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα» και για πολλά άλλα ηχηρά για να κρύψουν επιμελώς την ταμπακέρα: Την οργανωμένη επίθεση για τη διάχυση του ΚΚΕ στον τότε Συνασπισμό. Για να κρύψουν τη φραξιονιστική επίθεση που έκαναν, αλλά που έσκιζαν τα ιμάτιά τους ότι δεν την έκαναν! Και κατηγορούσαν τους κομμουνιστές που υπεράσπιζαν το Κόμμα τους, ότι τους συκοφαντούν, ότι έχουν διαμορφώσει ένα «ανώμαλο εσωκομματικό καθεστώς», που διώκει την άλλη άποψη! Πάντα εκείνοι ήταν τα θύματα, που οι «δογματικοί» είχαν ρίξει στο πυρ το εξώτερον… Και έδειχναν τόσο σεβασμό στη συλλογικότητα (που την επαναλάμβαναν σε όλες τις κλίσεις), ώστε είχαν μετατρέψει τον «Ριζοσπάστη» (που ο Θ. Καρτερός ήταν διευθυντής του με απόφαση της ΚΕ) σε άντρο φραξιονιστικής δράσης ενάντια στην πλειοψηφία της ΚΕ, ενάντια στο ΚΚΕ… Την ίδια στιγμή έλεγαν ότι πρέπει να πάψει ο «Ριζοσπάστης» να είναι όργανο της ΚΕ. Δημοκρατία εννοούσαν το φραξιονισμό τους.
Ποιοι είναι αυτοί οι ίδιοι, που το ΚΚΕ τους έχει γίνει βραχνάς εδώ και 25 χρόνια; Είναι αυτοί που πέταξαν στα σκουπίδια κάθε προσφορά του σοσιαλιστικού συστήματος και όλη την ηρωική ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, αυτοί που εξεθείαζαν το λεγόμενο ευρωκομμουνισμό ως δικαιωμένο (!), ενώ ουκ ολίγοι έτρεξαν στη συνέχεια να χωθούν στις ζεστές και προσοδοφόρες θεσούλες σειράς αστικών μηχανισμών, του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ, των ΜΜΕ κλπ.
Δεν είναι σε θέση να κρίνουν αυτοί τη δημοκρατία στο ΚΚΕ. Δικαίωμα να γράφουν ή και να λένε τη γνώμη τους προφορικά, έχουν όλοι στο ΚΚΕ. Και όποιος διαφωνεί και όποιος βεβαίως συμφωνεί.
Αυτοί εννοούν ως δημοκρατία την ύπαρξη καπετανάτων, όπως στο ΣΥΡΙΖΑ. Η εσωκομματική δημοκρατία σε κάθε κόμμα είναι αντίστοιχη με τους πολιτικούς του σκοπούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει πρόγραμμα διαχείρισης του καπιταλισμού τέτοια εσωκομματική δημοκρατία έχει, ένα χυλό που αντιστρατεύεται τη συλλογικότητα, καταστρατηγεί την ουσία της δημοκρατίας και χλευάζει την πειθαρχία στις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Το ΚΚΕ που έχει πρόγραμμα επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού έχει άλλη δημοκρατία, ανώτερη, την πραγματική, της τάξης του.
ΟΘ. Καρτερός αναμασά στο άρθρο του τα περί «ηγετικής ομάδας» του ΚΚΕ! Δεν κάνει λόγο για καθοδηγητικό όργανο ή για την Κεντρική Επιτροπή, αλλά για «ηγετική ομάδα»! Δεν περίμενε βεβαίως κανείς να συμπεριφερθεί διαφορετικά. Αν το σημειώνουμε είναι για να φανεί άλλη μία φορά η συγχορδία τους και σε αυτό το σημείο με τον αστικό Τύπο, όπου διάφοροι ΚΚΕδολόγοι για «ηγετική ομάδα» κάνουν λόγο, με στόχο να εμφανίσουν τη στρατηγική του ΚΚΕ ως προϊόν επεξεργασίας, όχι των Συνεδρίων του όπως είναι, αλλά μιας μειοψηφίας στελεχών που μάλιστα δρα, ούτε λίγο ούτε πολύ, φραξιονιστικά!
Ας πληροφορηθούν λοιπόν ότι οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο έχουν υπερψηφιστεί από τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΚΚΕ. Και ας είναι βέβαιοι (παρά τις περί του αντιθέτου επιθυμίες τους) ότι και το 19ο Συνέδριο θα αποτελέσει έναν ακόμα σταθμό στη νεότερη ιστορία του ΚΚΕ. Το Κόμμα μας δεν πρόκειται να γίνει συνοδοιπόρος του Ομπάμα, του Ολάντ και του Καμμένου. Δεν πρόκειται να υπογράψει δήλωση μετανοίας.
Και να θυμούνται πάντα το κύριο: Επιχείρησαν να διαλύσουν το ΚΚΕ και το ίδιο επιχειρούν και σήμερα από άλλα «μετερίζια». Αυτό είναι το ισόβιο στίγμα τους.
Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ
Παρασκευή 1 Νοέμβρη 2013
Ο πρόθυμος της «Αυγής»
Το άρθρο της Σύνταξης του «Ρ» στο χτεσινό φύλλο από μόνο του όχι απλά απαντάει, αλλά βουλώνει τα στόματα πολλών που νομίζουν ότι βρήκαν την ευκαιρία να πιάσουν στο στόμα τους το ΚΚΕ. Ανάμεσα στους πρόθυμους και ο Καρτερός της «Αυγής», που αναπαράγει παλιά γνωστή αστική βρωμιά του τύπου: «Το ΚΚΕ τρώει τα παιδιά του…». Θα μπορούσαμε απλά να παραπέμψουμε τον Καρτερό στο άρθρο της Σύνταξης του «Ρ», και να ξεμπερδέψουμε, αλλά δεν φτάνει. Γιατί ο Καρτερός – ως πρώην διευθυντής του «Ρ», – ξέρει πολύ καλά αυτά που ένας δημοσιογράφος σε μια αστική εφημερίδα δυσκολεύεται να καταλάβει. Ξέρει καλά ότι ο «Ρ», είναι όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, καθημερινός σύντροφος καθοδηγητής, διαφωτιστής μελών και φίλων του Κόμματος, ευρύτερα των εργαζομένων στην πάλη τους. Ξέρει καλά πως η ενασχόληση στο «Ρ» δεν είναι επαγγελματική σχέση, αλλά κομματική δουλειά και χρέωση, όπως ξέρει πολύ καλά ότι στο ΚΚΕ υλοποιούμε τις αποφάσεις των Συνεδρίων που συλλογικά έχουμε πάρει. Οπως και μεις ξέρουμε καλά – και όσοι δεν ξέρουν να το μάθουν – πως ο Καρτερός της «Αυγής» δεν ήταν απλώς πρώην διευθυντής του «Ρ», αλλά απ’ αυτούς που πρωτοστάτησαν για να διαλύσουν το ΚΚΕ και την εφημερίδα του, και γι’ αυτό, επειδή δεν τα κατάφεραν, θα κουβαλούν πάντα την πίκρα που γίνεται χολή και μίσος. Ξέρει καλά πως το ΚΚΕ που παραμένει ΚΚΕ – κι αυτό δεν μπορεί ακόμα να το χωνέψει ο αρθρογράφος της «Αυγής» – όχι μόνο δεν τρώει τα παιδιά του αλλά έχει μια μοναδική δυνατότητα να χαλάει τα βρώμικα σχέδια του Καρτερού.
Σάββατο 9 Μάη 2009
Φωνάζει ο κλέφτης…
Οπως λέει και η παροιμία, υπενθυμίζουμε ότι με τις παροιμίες τα πάει πολύ καλά ο κ. Καρτερός της «Αυγής», ε, δεν μπορεί να «φωνάζει ο κλέφτης…». Δεν μπορεί δηλαδή να εγκαλεί το ΚΚΕ από τη στήλη του και να του σέρνει τα εξ αμάξης επειδή δόθηκε απάντηση στις φαιδρότητες που ένας εκ των ομοϊδεατών του εκστόμισε εναντίον του ΚΚΕ. Για να γίνουμε κατανοητοί, ο Γ. Μηλιός σε πρόσφατη ομιλία του είχε αποφανθεί περί της απώλειας της επαναστατικότητας του ΚΚΕ. Η εφημερίδα μας σχολίασε τη δήλωσή του αυτή. Ο σχολιασμός δεν άρεσε στον κ. Καρτερό και ανέλαβε χτες να υπερασπιστεί τον Μηλιό. Βεβαίως, δικαίωμά του να έχει άποψη και να την εκφράζει κι αν μπορεί – που δεν μπορεί – να τη στοιχειοθετεί κιόλας. Το ότι δεν μπορεί φαίνεται από τον τρόπο που επέλεξε να απαντήσει, κάνοντας λόγο για «ψυχωτικού τύπου επιθετικότητα για όποιον αμφισβητεί όσα οι ίδιοι δηλώνουν για τον εαυτό τους». Ισως κάτι παραπάνω να ξέρει για τέτοιου είδους επιθετικότητα και προφανώς κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Το ότι η «Αυγή» και ο Θ. Καρτερός έχουν ψύχωση με το ΚΚΕ, δεν είναι καινούργιο. Το ότι την εκφράζουν δεν είναι καινούργιο. Αλλωστε ένα μικρό απάνθισμα της αντιΚΚΕ ανθολογίας της στήλης της «Αυγής» που γράφει ο Θ. Καρτερός είναι αρκετό για να δείξει τι είναι: «…κουρελιάζουν το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα» (22/4), «…συκοφαντούν το προ Αλέκας ΚΚΕ που για εγκλήματα άνευ εισαγωγικών μιλούσε επί δεκαετίες στα ντοκουμέντα του» (22/4), «…νομίζει ότι ξεπλένει με τα εισαγωγικά του τα εγκλήματα, ότι τα σβήνει από την ιστορία…» (22/4), «Και τελικώς, με όλα αυτά, δεν θα πρέπει να ρίξει μια ματιά και στα δικά του (σ.σ. του ΚΚΕ) υπόγεια;»… Βέβαια, ο Καρτερός ενώ έχει γράψει ότι η αντιΠΑΣΟΚ πολιτική δεν είναι πολιτική είναι άχτι. Ισως σε λίγο να ανακαλύψει ότι η πολιτική του ΚΚΕ απέναντι στο ΠΑΣΟΚ είναι και αυτό έγκλημα. Ο Θ. Καρτερός , η ΑΥΓΗ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, παραληρούν ασυστόλως σε βάρος του ΚΚΕ. Τους αφήνουμε στο ψυχωτικό και αγχωμένο παραλήρημά τους. Αλλωστε το παραλήρημα είναι το μόνο που μπορούν να κάνουν. Γιατί από πολιτική δεν αντέχουν και προγραμματικά δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν…
Τετάρτη 29 Μάη 2013
Ε… όχι και μαθήματα για τον Χ. Φλωράκη από αντιΚΚΕδολόγο
Ημαρτον! Ο Καρτερός του ΣΥΡΙΖΑ και της «Αυγής», απ’ τους πιο γνωστούς αντιΚΚΕδολόγους, να καμώνεται τον υπερασπιστή του Χαρίλαου Φλωράκη… Απέναντι σε ποιον; Στο Κόμμα του, το ΚΚΕ! Θα τρίζουν τα κόκαλα του Χαρίλαου Φλωράκη.
Και μάλιστα με αφορμή μια δήλωση του Δ. Κουτσούμπα, με την οποία εξήρε την παρακαταθήκη των αγώνων των ηρωικών γενιών που πέρασαν, της γενιάς του Χαρίλαου Φλωράκη, της Αντίστασης, του ΔΣΕ, των μετέπειτα αγώνων του λαού. Με αφορμή αυτή τη δήλωση, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για σπέκουλα, πολύ περισσότερο που έγινε στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης που διοργάνωσε το ΚΚΕ, τιμής και μνήμης του Χαρίλαου Φλωράκη, ο Θ. Καρτερός ωρύεται ότι ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να πει μια λέξη για τον Χαρίλαο ως επαναστάτη πολιτικό», ότι δεν είπε «κουβέντα για την πολιτική του (…) για την τακτική του ΚΚΕ επί Φλωράκη», για το γεγονός ότι υπερασπίστηκε το Κόμμα απέναντι στον οπορτουνισμό και ακόμα ότι «δεν επιχείρησε να εξηγήσει γιατί και πώς όλα τα στοιχεία της στρατηγικής και τακτικής του ΚΚΕ την περίοδο του Φλωράκη θεωρήθηκαν λάθος, κατεδαφίστηκαν, και θεωρούνται σήμερα το άκρον άωτον του οπορτουνισμού». Να που χρησιμοποιεί και τον Χαρίλαο Φλωράκη ο Καρτερός για να βγάλει για άλλη μια φορά το αντιΚΚΕ μένος του. Ποιος, αυτός που βρέθηκε απέναντί του, πασχίζοντας μαζί με τους ομοίους του για τη διάλυση του ΚΚΕ. Και σπεύδει να ερμηνεύσει τα εκτρώματα της αντιΚΚΕ νοσηρότητάς του σαν «αποσιώπηση» από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ πάνω στον τάφο του Χαρίλαου Φλωράκη. Αν ζούσε ο καπετάνιος θα έδινε μια ξεγυρισμένη απάντηση σε όσους τολμούν να τον φέρνουν σε αντιπαράθεση με το Κόμμα του, στους όψιμους συνηγόρους του που πολέμησαν και πολεμούν το Κόμμα. Για να μην πολυλογούμε, όμως, το ΚΚΕ τιμά την Ιστορία του όπως πρέπει και πολύ σωστά δεν αρέσει σε εκείνους που την έφτυσαν κατάμουτρα, όπως τιμά και όσους με τον αγώνα τους την έγραψαν. Ετσι τιμά και τον Χαρίλαο Φλωράκη και όχι καταπώς θέλει ο κάθε Καρτερός .
Τρίτη 26 Νοέμβρη 2013
Αξιοι!..
«Πολλά φαντάσματα εισέβαλαν τις τελευταίες μέρες στη ζωή μας: Του Στάλιν, του Ζαχαριάδη, της σκοτεινής αριστερής ορθοδοξίας, των εγκλημάτων που βαραίνουν όλες ανεξαιρέτως τις αριστερές πλάτες»… γράφει ο Καρτερός στην «Αυγή της Κυριακής», 24/11/2013. Για τα εγκλήματα που μιλά ο Καρτερός , η «Αυγή», ο ΣΥΡΙΖΑ και κάθε ομογάλακτός τους μιλούν και οι αστοί, αναπαράγοντας τη θεωρία των άκρων. Με τους αστούς λοιπόν αντάμα κύριοι αριστεροί, κόντρα στο εργατικό κίνημα και στο λαό. Οσο για τα «φαντάσματα» που δεν «εισέβαλαν», θέλατε και τα βάλατε στη ζωή σας, δίνοντας εξετάσεις στο σύστημα, ότι με την αντιΚΚΕ μανία σας είστε στην εμπροσθοφυλακή της συντήρησής του. Αξιοι!..
Τρίτη 5 Μάη 2009
Παροιμίες
«Πού είσαι νιότη που ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος»! Η συνεισφορά μας στο «Αφιέρωμα στις παροιμίες» του Θ. Καρτερού στην κυριακάτικη «Αυγή», όπου ο εν λόγω κύριος κάνει επίδειξη γνώσεων με καμάρι στις λαϊκές ρήσεις που γνωρίζει. Στρέφοντας καμιά 20άδα από δαύτες εναντίον του ΚΚΕ, επειδή η Αλ. Παπαρήγα χρησιμοποίησε την παρομοίωση των ποντικιών που εγκαταλείπουν πρώτα το βυθιζόμενο καράβι, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για το 1991. Πειράχτηκε ο Θ. Καρτερός . «Δεν είναι και τιμητική η παρομοίωση» γράφει και είναι «άχαρο κι ανούσιο να τρέχει κανείς στο 1991». Γιατί όμως; Δεν είναι έτσι; ‘Η μήπως είναι ακόμα χειρότερα γιατί κάποια «ποντίκια» ήθελαν κατατρώγοντας το σκάφος να το βυθίσουν αύτανδρο; Δεν ξέρουμε τι τους πονάει περισσότερο. Η παρομοίωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ; ‘Η το ότι δεν το κατόρθωσαν και κάθε αναφορά τούς υπενθυμίζει την τότε αποτυχία; Μήπως πάλι τους πονάει ότι ακόμα προσπαθούν απέξω μ’ άλλα μέσα τώρα και επειδή δεν τους βγαίνει το ‘ριξαν στις παροιμίες; Αλλά τους το ‘χουμε ξαναπεί. Εχουν γίνει πολύ προβλέψιμοι. Στην έκφραση του πόνου τους. Και ο Καρτερός τα ίδια είναι. Προβλέψιμος και αυτή τη φορά. Ακόμα και όταν γράφει πως η αντιΠΑΣΟΚ τακτική είναι άχτι. Και πώς να μην είναι, αφού πάσχιζε να αφήσει πίσω του τη …σκουριά και τό’κανε… Προβλέψιμοι και στην αντιΚΚΕ τακτική και στην «ερωτοτροπία με το ΠΑΣΟΚ», οι αυτοαποκαλούμενοι ανανεωτικοί εκσυγχρονιστές «αριστεροί». Αλλά επειδή το τελευταίο δεν τους κάθεται, όπως αυτοί το θέλουν, κάπου χάνουν το μέτρο και την ψυχραιμία τους…
Τετάρτη 16 Απρίλη 2014
Οποιος έχει τη μύγα…
Ο Θ. Καρτερός , ως «γνωστός πρώην», αναλαμβάνει για πολλοστή φορά ρόλο στη συκοφάντηση του ΚΚΕ και προσωπικά του ΓΓ της ΚΕ, Δ. Κουτσούμπα. Αλλωστε, αυτός είναι ο ρόλος των «πρώην» γι’ αυτό είναι χρήσιμοι στο σύστημα. Η μέθοδος γνωστή, διαστρεβλώνεις αυτό που ειπώθηκε και το «τραβάς» εκεί που θέλεις. Ετσι αναφέρει: «Και μιλώντας (σ.σ. ο Δημήτρης Κουτσούμπας) στην αστική – πολύ αστική όμως – “Καθημερινή”, χαρακτήρισε τον Τσίπρα σκυλάκι».
Τι απάντησε όμως ο Δ. Κουτσούμπας στην εφημερίδα «Καθημερινή»: «Καιροσκοπισμός είναι να λες δεν θέλω την τρόικα και τα μνημόνια, αλλά θέλω την ΕΕ που είναι τα 2/3 της τρόικας και φέρνει μνημόνια διαρκείας. Είναι το να το παίζεις “λιοντάρι” στην Ελλάδα και όταν μιλάς στους Γερμανούς βουλευτές ή στις Βρυξέλλες να είσαι “σκυλάκι του καναπέ”». Συνεχίζει ο Καρτερός τραβώντας τη διαστρέβλωση με ένα ελεεινό ψέμα: «Ακόμα και τον Μιχαλολιάκο και τον Κασιδιάρη τους σεβάστηκαν και δεν τους αποκάλεσαν σε καμιά περίπτωση μαντρόσκυλα του καπιταλισμού». Είναι ανάξιο λόγου να απαριθμήσουμε πόσες φορές το ΚΚΕ χαρακτήρισε τους χρυσαυγίτες «μαντρόσκυλα του συστήματος» ή τα καλέσματα του ΚΚΕ για απομόνωση και τσάκισμα της φασιστικής Χρυσής Αυγής. Αλλοι είναι αυτοί που στελέχη τους για καιροσκοπικούς και ψηφοθηρικούς λόγους δεν διστάζουν να κλείνουν το μάτι στους χρυσαυγίτες.
Βεβαίως, ο Καρτερός (και οι άλλοι όμοιοι) έχει τη μύγα και μυγιάζεται γιατί μπορεί να πέρασε καιρός από τότε που σύχναζε σε αστικά σαλόνια και καναπέδες, όπως στον Αλαφούζο (ως διευθυντής του ΣΚΑΪ), αλλά και σε άλλα «αστικά μετερίζια», δεν σημαίνει όμως ότι έχουν ξεχαστεί αυτές οι διαδρομές.
