Οι Βολικούληδες είναι η άλλη εκδοχή των ισαποστάκηδων, που είναι συνήθως πιο εκτεθειμένοι στον παραλογισμό των αντιλήψεών τους. Ευέλικτοι οι βολικούληδες έχουν ως τακτική την γενίκευση που όλα τα χωράει κι έτσι δεν υπάρχει και παρεξήγηση. Για παράδειγμα η χθεσινή συναυλία περί Ειρήνης, που ακυρώνει το αυτονόητο: Ότι κανείς δεν είναι με τον Πόλεμο. Μόνο κάποιοι τρελαμένοι κάθε φορά κάνουν άνω κάτω την ανθρωπότητα.
του Όθωνα Καραγιάννη
Ποια ήταν η γενίκευση των φιλόμουσων βολικούληδων, που όπως κάθε παρόμοια επαμφοτερίζουσα στάση έχει από πίσω της τον ΣΥΡΙΖΑ; Αλληλεγγύη σε όλους. Αυτό το «σε όλους» μπορεί να ερμηνευθεί και ότι οι κλαμπατσινορχηστρούμενοι είναι και με τους Ουκρανούς και με τους Ρώσους και με τον Παναθηναϊκό και με τον Ολυμπιακό. Έτσι κρύβουν την χαρά τους για τα καμώματα του Πούτιν, που είναι και θρήσκος ενώ απ’ ό, τι έχουν δείξει όλοι αυτοί, τους οποίους οιστρηλατεί ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον προς το άθεο κλίνουν. Χώρια που η πλειοψηφία αυτών ορκίζεται με πολιτικό όρκο όπως και οι πολιτικοί ταγοί τους.
Νομίζω ότι λείπει ένα κόμμα από την Βουλή που να ονομάζεται Αλληλεγγύη. Όχι βέβαια σαν κι εκείνη του Λεχ Βαλέσα που ο άνθρωπος ήταν υπέρ της ελευθερίας και κατά του σοβιετικού ολοκληρωτισμού. Ένα κόμμα που θα είναι και με τον θύτη και με το θύμα και με τους εισβολείς απανταχού της γης και τους υπό κατοχή και με τους αμάχους και με τους στρατιώτες και με τον ό, τι του φανεί και με τον Λωλοστεφανή.
Αυτή η στάση δείχνει πάντως μια σοβαρότητα. Διότι προέχει ο άνθρωπος. Αρκεί να είναι με την ιδεολογία τους. Αλλά για να μην «καρφωθούν» κιόλας ότι εμάς τους υπόλοιπους και σαπούνι να μας έκανε –λέμε τώρα- ο Πούτιν, λίγο θα τους ένοιαζε, μας εντάσσουν στην γενναιόδωρη αλληλεγγύη τους. Το αν εμάς, ως άτυχα σαπούνια μπορεί να μας χρησιμοποιούσαν στο πλύσιμο, είναι άλλης κουβέντας θέμα.
