“Κανένας μύθος δεν κάνει καριέρα, αν δεν τον πιστέψει πρώτος αυτός που τον κυκλοφορεί. Κανόνας των απανταχού της γης παραμυθάδων είναι αυτός, και από τον κανόνα δεν ξέφυγε ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ” γράφει σήμερα στη στήλη του “Στίγμα” στα “Νέα” ο Γιώργος Παπαχρήστος, αναφορικά με το συνέδριο-παρατράγουδο.

Όπως σημειώνει ο καλός δημοσιογράφος “πρώτα έστησε τον μύθο, ότι όταν το «μαζικότερο» συνέδριο στην ιστορία, και κατά δεύτερον, τον προτείνω ότι τάχα μου και καλά ξεκίνησε η πολιτική αλλαγή. Η πολιτική αλλαγή όντως ξεκίνησε. Αλλά όχι από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, όπως περιγράφουν διάφορα ξελιγωμένα ρεπορτάζ των μέσων που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ (και δεν είδαν τίποτε από τα όργια που συνέβησαν εις βάρος της αντιπολίτευσης – αμάσητα τα κατάπιαν…). Η πολιτική αλλαγή, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, ξεκίνησε με την εκλογή του Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, και έτσι όπως εξελίσσεται το πράγμα, θα τη δουν μπροστά τους φάντη μπαστούνι εκεί στην Κουμουνδούρου, και δεν θα το πιστεύουν”.

Συνεχίζοντας την “πριονοκορδέλα” ο Γ. Παπαχρήστος αναφέρεται στα όνειρα του «Λεγάμενου» όπως αποκαλεί τον “άχαστο” Τσίπρα.

“Εξακολουθεί να πιστεύει ότι σύσσωμος ο λαός θα πέσει στα πόδια του, να επιστρέψει στην πρωθυπουργία – ο σωτήρας. Λογικά νομίζει ότι έχουμε υποστεί μαζική λοβοτομή, δεν εξηγείται αλλιώς. Αλλά προτιμώ να το αφήσω εκτός το συγκεκριμένο, ως θέμα.

Ας πάμε στα υπόλοιπα. Το μεγαλύτερο συνέδριο, ναι, αλλά του ΣΥΡΙΖΑ. Που έκανε συνεδριάκια της πλάκας με 1.000 άτομα, μέλη των διάφορων φατριών και των γκρουπούσκουλων, που πλακώνονταν για μια θέση στα όργανα. Τώρα είπαν να το ανοίξουν κάπως το πράγμα, και όντως το άνοιξαν, κάνοντας το συνέδριο 4.500 ατόμων.

Ομως τις κακές συνήθειες του παρελθόντος τις διέσωσαν αλώβητες – είναι ο σεβασμός στην παράδοση, βλέπετε. Και στησίματα έγιναν, και μπλοκαρίσματα, και γιούχα έπεσε, και ξύλο πάρα λίγο να πέσει, και μεθοδεύσεις του αρχηγού να κερδίσει τις επίμαχες ψηφοφορίες υπήρξαν (αυτό το δύο θέματα σε μία κάλπη, δεν υπάρχει!).

Υστερα έβαλαν και μερικές χιλιάδες οπαδούς από ολόκληρο το Λεκανοπέδιο (σύνεδροι και κλακαδόροι μαζί-τέλεια!), και την έφτιαξαν την εικόνα. Ενός ακροατηρίου που αποθέωνε τον «Λεγάμενο» και τον Πολάκη (να τα λέμε κι αυτά), και αποδοκίμαζε τους τσακαλώτους.

Ομως, και που τους αποθέωσαν, τι έγινε; Από πού ακριβώς σηματοδοτείται η επερχόμενη… αλλαγή, όπως αυτοί την προσδιορίζουν, ήτοι επανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία; Γιατί αλλαγή επέρχεται μεν, αλλά από άλλη πλευρά – επίσης να τα λέμε και αυτά” τονίζει ο Γ. Παπαχρήστος.