Ο Πάνος Ρούτσι και η απόφασή του να σταματήσει ύστερα από 23 ημέρες την απεργία πείνας, καθώς όλα τα αιτήματά του έγιναν δεκτά, διαμορφώνει νέες πολιτικές... διατάξεις στο πεδίο της διαχείρισης της τραγωδίας των Τεμπών.

Κομβικό σημείο η έναρξη της δίκης, για τον προσδιορισμό της οποίας, σύμφωνα με δικαστικές πηγές, η εξέλιξη αυτή δεν θα επηρεάσει τη διαδικασία. Τα κόμματα, ωστόσο, ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, έχουν και διαφορετικές επιδιώξεις ως προς την ημερομηνία έναρξης της δίκης. Για ένα μεγάλο τμήμα της αντιπολίτευσης και κυρίως για τα πολιτικά άκρα απαιτείται... φρέσκο αφήγημα. Εξάλλου, η πενία τέχνας κατεργάζεται...

Για την κυβέρνηση ζητούμενο ήταν και είναι να ξεκινήσει η δίκη πριν από την τρίτη θλιβερή επέτειο της τραγωδίας, για να μην υπάρξει κανένα ενδεχόμενο παραγραφής ή διάχυσης των ευθυνών. Για τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούμενο ήταν και είναι η καθυστέρηση. Να ανοίξει ξανά η ανάκριση και να παραπεμφθεί η δίκη στη μηχανή του χρόνου. Να μείνει ανοιχτή η υπόθεση, διευκολύνοντας την πρόσβαση σε έωλες καταγγελίες, fake news, τοξικότητα και λάσπη. Σε αυτές τις... αρχές επένδυσε από την αρχή η αντιπολίτευση, εφευρίσκοντας κάθε φορά ηθικά προσχήματα και νομικίστικα τερτίπια.

Πολιτικός κανιβαλισμός

Από την πλευρά του ο Πάνος Ρούτσι ξεκίνησε απεργία πείνας και ζήτησε την εκταφή του παιδιού του, ώστε να διενεργηθούν εξετάσεις DNA και τοξικολογικές εξετάσεις, οι οποίες θα απαντήσουν αν πράγματι πρόκειται για τα λείψανα του γιου του και θα δώσουν στοιχεία για τα αίτια θανάτου. Τη νομική κάλυψη και ευθύνη της κίνησης Ρούτσι είχε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας. Είχαν ήδη συμπληρωθεί δυόμισι χρόνια από το τραγικό δυστύχημα.

Τα κοινωνικά αντανακλαστικά της αλληλεγγύης και της συμπαράστασης στον τραγικό πατέρα που ζητούσε να μάθει πώς έχασε το παιδί του ενεργοποιήθηκαν. Και οι... πατερούληδες των κινημάτων έσπευσαν να αγκαλιάσουν και αυτήν την κοινωνική αντίδραση, πατρονάροντας τον ανθρώπινο πόνο. Ο δημόσιος διάλογος είχε μόνο συναίσθημα και θυμικό, χωρίς, ωστόσο, να ασχολείται με τη δίκη.

Οι απαντήσεις όμως για εκείνο το μοιραίο βράδυ στα Τέμπη και η τιμωρία των ενόχων δίνονται στις δικαστικές αίθουσες και όχι στα πρόχειρα λαϊκά δικαστήρια που κάποιοι επιχείρησαν να στήσουν στους δρόμους. Μετά κόπων και βασάνων κατάφεραν να ακουστούν κάποιες φωνές που μιλούσαν για τη διάκριση ανάμεσα στην ηθική νομιμοποίηση του αιτήματος ενός πατέρα που έχασε το παιδί του και στα φαινόμενα πολιτικού κανιβαλισμού, που επικοινωνιακά είχαν ανάγκη το... αίμα των Τεμπών.

Αρχικά η Δικαιοσύνη κάνει δεκτό το αίτημα εκταφής για την εξέταση DNA, όχι όμως και για τοξικολογικές εξετάσεις, καθώς υπήρξε η εκτίμηση ότι θα απαιτούνταν το άνοιγμα της ανάκρισης και θα καθυστερούσε η δίκη. Ο Πάνος Ρούτσι συνεχίζει την απεργία πείνας και η υγεία του επιβαρύνεται. Η Δικαιοσύνη επανέρχεται και ανασύροντας την κατάλληλη νομική φόρμα αποδέχεται τη διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων, οι οποίες θα γίνουν με ορισμό πραγματογνωμόνων από την πλευρά της εισαγγελίας, ενώ οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών θα μπορούν να διορίσουν δικούς τους τεχνικούς συμβούλους για την παρακολούθηση της διαδικασίας και εξαγωγής συμπερασμάτων.

Απτόητη η Ζωή

Τη δική της οπτική έδωσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην απόφαση Ρούτσι, προαναγγέλλοντας νέες νομικές και... κινηματικές ενέργειες: «Υποχρέωσε (ο Ρούτσι) όλους αυτούς τους εκπροσώπους της εξουσίας, όλους αυτούς που έλεγαν “δεν γίνεται”, όλους αυτούς που έλεγαν “έκλεισε ο φάκελος, έκλεισαν οι έρευνες”, όλους αυτούς που έλεγαν “δεν έχετε αίτημα, δεν ξέρουμε τι ζητάτε, δεν έχετε μνημονεύσει το άρθρο, δεν υπάρχει διαδικασία, δεν γίνονται αυτά”, τους υποχρέωσε να γίνουν. Αυτά τα οποία θα ακολουθήσουν είναι ότι ακυρώνονται οι διαδικασίες που είχε δρομολογήσει εσπευσμένα η Εισαγγελία της Λάρισας για έρευνα χωρίς τοξικολογικές και χωρίς άλλες εξετάσεις».

Ποια είναι όμως η... άλλη πραγματικότητα; Η Εισαγγελία Εφετών Λάρισας, προσπαθώντας να ξεπεράσει το νομικό αδιέξοδο, ανέσυρε από το αρχείο παλιά δικογραφία κατά ιατροδικαστών, που υπέγραψαν τις εκθέσεις για τους 57 νεκρούς, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για να διενεργηθούν οι τοξικολογικές εξετάσεις χωρίς να απαιτείται η επαναφορά της κύριας ανάκρισης για τα Τέμπη. Η εν λόγω δικογραφία είχε σχηματιστεί ύστερα από μηνύσεις συγγενών θυμάτων κατά των ιατροδικαστών, τους οποίους κατήγγειλαν για λάθη και παραλείψεις και είχε τεθεί στο αρχείο από τον αντεισαγγελέα Εφετών Λάρισας.

Η νέα δικογραφία που θα σχηματιστεί, με αφορμή τις εκταφές και τις εξετάσεις (ταυτοποίησης ή τοξικολογικές) θα είναι χωριστή και όταν αρχίσει η κύρια δίκη τα συμπεράσματα και τα ευρήματα αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν κατά την ακροαματική διαδικασία.