Η ακύρωση της συνάντησης Ερντογάν– Μητσοτάκη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήταν μια προσεκτικά μελετημένη κίνηση ενόχλησης. Ο «Σουλτάνος» γνώριζε εδώ και μέρες ότι σήμερα θα ερχόταν προς ψήφιση στη Βουλή η απόκτηση της τέταρτης φρεγάτας Belharra και η αναβάθμιση των τριών πρώτων ώστε να φέρουν τον νέο πύραυλο cruise ELSA. Εμβέλεια πάνω από 1.000 χιλιόμετρα. Στρατηγική αποτροπή στην πράξη.
Η Κύπρος βρίσκεται μόλις 500 χιλιόμετρα από τη Ρόδο. Ο ELSA καλύπτει πολλαπλάσια απόσταση. Με απλά λόγια, η Ελλάδα δείχνει ότι έχει το μέσο να προστατεύει τον Ελληνισμό όπου κι αν χρειαστεί. Όχι με διακηρύξεις, αλλά με βεληνεκές.
Την ίδια στιγμή, η Chevron εγκαθίσταται νότια της Κρήτης για έρευνες. Ενέργεια και άμυνα βαδίζουν μαζί, δημιουργώντας έναν χάρτη ισχύος που η Άγκυρα δεν μπορεί να αγνοήσει. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι η ακύρωση ήρθε ακριβώς τώρα. Ο Ερντογάν στέλνει το μήνυμα ότι ενοχλείται. Αλλά το πρόβλημα είναι δικό του, όχι δικό μας.
Και εδώ βρίσκεται η ουσία. Εξωτερική πολιτική δεν είναι τα χαρτάκια με τα τσιτάτα που μοιράζουν τα κόμματα. Εξωτερική πολιτική είναι οι πράξεις. Είναι οι Belharra που θωρακίζουν το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Είναι τα θαλάσσια πάρκα που χαράζουν τον ενεργειακό χάρτη. Είναι η ανακήρυξη ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο. Είναι η επέκταση της Αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο. Είναι οι συμμαχίες που υπογράφονται με μελάνι και όχι με συνθήματα. Αυτά μένουν. Τα υπόλοιπα απλώς γεμίζουν ανακοινώσεις Τύπου.
Όσοι δεν κυβέρνησαν ποτέ αρκούνται σε φωνασκίες. Όσοι κυβέρνησαν κάποτε, άφησαν πίσω τους θάλασσες… κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η διαφορά με το σήμερα είναι ότι η χώρα επενδύει σε πραγματική αποτροπή.
Η ακύρωση του Ερντογάν, λοιπόν, λέει πολλά. Δεν σταμάτησε ούτε τις Belharra ούτε τους πυραύλους ούτε τις επενδύσεις στην ενέργεια. Αντίθετα, ανέδειξε ακριβώς αυτό που ήθελε να αποφύγει: ότι η Ελλάδα πλέον μιλά με έργα. Και τα έργα αυτά, είτε του αρέσει είτε όχι, αλλάζουν το παιχνίδι.
