Η πρόσφατη επέμβαση της αστυνομίας στα Εξάρχεια αλλά και η απόπειρα κατευθυνόμενης ομάδας αλλοδαπών να κάνει κατάληψη σε ήδη κατειλημμένο παρανόμως κτίριο από άλλους αλλοδαπούς, φέρνουν στο μυαλό συγκεκριμένα ερωτήματα:
Κατ’ αρχάς όλη η χώρα είδε τους δήθεν «αλληλέγγυους» να χρησιμοποιούν ιδιωτικές και Δημόσιες περιουσίες για να «φιλοξενούν» «πρόσφυγες», στις οποίες περιουσίες είχαν κάνει πρωθύστερα κατάληψη μέλη του αντιεξουσιαστικού χώρου.
του Νίκου Καραγιαννακίδη
Καταδεικνύεται συνεπώς, αν όχι πλήρης ταύτιση, τότε στενή σχέση και συνεργασία «αλληλέγγυων» κι αντιεξουσιαστών. Βλέπουμε τα ίδια πρόσωπα που παριστάνουν τους αλληλέγγυους ή στηρίζουν τέτοιες ενέργειες, να εμφανίζονται ταυτόχρονα κι ως αντιεξουσιαστές ή υποστηρικτές τους. Άλλως, δεν υφίσταται νόημα και ουσία οι αντιεξουσιαστές να παρέχουν δωρεάν στους αλληλέγγυους και να τους επιτρέπουν να χρησιμοποιούν κτίρια και περιουσίες που οι μεν κατέλαβαν με την εγκληματική αμέλεια της προηγούμενης Κυβέρνησης και να πλουτίζουν οι αλληλέγγυοι εις βάρος όλων. Κανείς σε αυτή την ζωή δεν είναι τόσο ηλίθιος, πόσω μάλλον αυτοί οι τύποι, οι οποίοι είναι κατά του κεφαλαίου και του κέρδους απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Ωστόσο, το πρώτο ερώτημα που γεννάται είναι, μπορεί άραγε ένας αντιεξουσιαστής να στηρίζει έναν αλληλέγγυο που στηρίζει πρόσφυγες; Μήπως υπάρχει σαφής ιδεολογική αντίφαση σε κάτι τέτοιο και μήπως η όλη αντίφαση υποκρύπτει κάτι ανησυχητικό; Η κοινή λογική λέει ότι φεύγεις από την πατρίδα σου είτε γιατί σε κυνηγούν είτε για ένα καλύτερο αύριο. Ανεξαρτήτως του λόγου λοιπόν, που φεύγεις, σκοπός σου είναι να πας σε μία χώρα, η οποία επ΄ουδενί επιθυμείς να μοιάζει με τη δική σου. Δηλαδή, επιθυμείς να πας σε μία χώρα δημοκρατική κι ευνομούμενη για να μην κυνηγηθείς άλλη φορά στην ζωή και για να μπορέσεις να αναπτύξεις όλες τις εκφάνσεις της προσωπικότητάς σου ελεύθερα και δημοκρατικά για να επιτύχεις το καλύτερο αύριο που έχεις στο μυαλό σου. Συνεπώς, τίθεται το ερώτημα τι κοινό υπάρχει μεταξύ προσφύγων, αλληλέγγυων κι αντιεξουσιαστών; Γιατί οι αντιεξουσιαστές να αγωνίζονται για ανθρώπους που έχουν άλλους σκοπούς κι επιθυμίες από αυτούς; Πως συνάδει ο πόλεμος κατά της εξουσίας και της Δημοκρατίας με την επιθυμία των προσφύγων να πάνε σε μία δημοκρατική κι ευνομούμενη χώρα, όταν οι αντιεξουσιαστές είναι κατά του νόμου, της δημοκρατίας και της οποιασδήποτε εξουσίας;
Οι ερωτήσεις αυτές φέρνουν στο μυαλό συνειρμικά κι άλλη μία ερώτηση, μήπως οι αντιεξουσιαστές χρησιμοποιούν μέσω της αλληλέγγυας μάσκας τους το μεταναστευτικό και συγκεκριμένες ΜΚΟ ως έσοδο για τον αγώνα τους, ένοπλο και μη; Παλαιότερα βλέπαμε να γίνονται ληστείες τραπεζών από πρόσωπα του αντιεξουσιαστικού χώρου που είχαν στενές σχέσεις με την τρομοκρατία. Τα τελευταία 4,5 έτη αυτό σταμάτησε. Μήπως, όμως, όχι; Μήπως οι αντιεξουσιαστές και συγκεκριμένα πρόσωπα από αυτό τον χώρο χρησιμοποιούν συγκεκριμένες ΜΚΟ για κάτι τέτοιο; Είναι άλλωστε γνωστό τοις πάσι ότι οι ΜΚΟ δεν είναι υποχρεωμένες να επιδεικνύουν παραστατικά για τις δαπάνες τους αλλά αρκεί μία αόριστη εκτίμηση για αυτές. Συνεπώς, τι μπορεί να εμποδίζει πρόσωπα του αντιεξουσιαστικού χώρου που διατηρούν στενούς δεσμούς με τρομοκράτες να εσοδεύουν χρήματα από τέτοιες δραστηριότητες;
Μήπως συντρέχει, λοιπόν, άμεση κι επιτακτική ανάγκη για την ασφάλεια της χώρας η ΕΥΠ, το Υπουργείο Οικονομικών, η ΑΑΔΕ και η ΕΛΑΣ να προβούν σε ενδελεχή και διασταυρωμένο έλεγχο συγκεκριμένων ΜΚΟ και προσώπων που βρίσκονται πίσω απ’ αυτές;
*Ο Νίκος Καραγιαννακίδης είναι δικηγόρος Παρ´ Αρείω Πάγω και Πολιτευτής με τη Νέα Δημοκρατία στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης
