Το έχουμε «συζητήσει» εδώ και καιρό: Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταστήσει το εργασιακό νομοσχέδιο (που ουσιαστικά δεν έχουμε δει ακόμη) ως τη μητέρα των μαχών τους, ακόμη και για την επιβίωσή τους. Το έχουμε γράψει εδώ και καιρό ότι στην Κουμουνδούρου αναζητούν απεγνωσμένα τους … νέους αγανακτισμένους προκειμένου να «παίξουν μπάλα» και να δείχνουν πόσο νοιάζονται για τους εργαζομένους.
του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

Εξ ου και στον χθεσινό εορτασμό της εργατικής πρωτομαγιάς, επιχειρήθηκε να δοθεί χαρακτήρας… ανένδοτου! Φευ, κάτι συνδικαλιστές, μόνιμοι θαμώνες τέτοιων εκδηλώσεων τους τίμησαν…

Ας τα ξαναπούμε: Τι αναζητά κι επιδιώκει ο Αλέξης Τσίπρας; Την συνεχή και συστηματική μπαχαλοποίηση της χώρας με κόσμο (έστω κι ελάχιστο) στους δρόμους και συνεχή διχαστικά συνθήματα και διλήμματα.  Δεν έχει τι άλλο να κάνει και δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο αφού η επένδυση στην πανδημία δεν του βγήκε κι αφού η πορεία των εμβολιασμών κι οι προσεκτικές κινήσεις επιστροφής στην κανονικότητα αφοπλίζουν το δικό του …πεζοδρόμιο. Ξέρει, ότι η κανονικότητα θα τον αφοπλίσει πολιτικά.

Επιδιώκει επιπλέον να βρεθεί ένα βήμα πριν το ΠΑΜΕ, για να δημιουργήσει –και καλά- ένα …αντιδεξιό μέτωπο, αφού θεωρεί ότι έτσι θα εγκλωβίσει όλη την αντιπολίτευση …

Επιδιώκει ν’ ανακόψει την οικονομική πορεία της χώρας και να στείλει μηνύματα σε επενδυτές ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα μη ασφαλής, με μόνιμη αναρχία στους δρόμους… Κάτι σαν αυτό που έκανε το 2012-13-14, όταν κραύγαζε από τα μπαλκόνια ότι όποιος επενδύσει στην Ελλάδα θα χάσει τα λεφτά του!

Όμως, μια βασική διαφορά είναι ότι το 2021 δεν είναι 2012-13-14-15! Η κοινωνία γνωριζει πλέον τι σημαίνει Αλέξης Τσίπρας. Που άλλα λέει σήμερα, άλλα έλεγε προχθές και άλλα θα λέει αύριο.  Χώρια η πολιτική υποκρισία. Γιατί, επί παραδείγματι, δεν είναι δυνατόν να μιλάς για εργαζομένους και να κόπτεσαι για τα συμφέροντά τους τη στιγμή που οι δικοί σου εργαζόμενοι στην «Αυγή» και στις άλλες επιχειρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ (ραδιόφωνο) είναι… απλήρωτοι; Έτσι;  Ούτε μπορείς να μιλάς για τα δικαιώματα των εργαζομένων καπνίζοντας την πουράκλα στο κότερο της μπουρζουαζίας ή ατενίζοντας το Αιγαίο από τη βίλα του Σουνίου.

Είναι και κάτι ακόμη: Η πρωτοφανής άγνοια! Πήγε προχθές στο «Λαϊκό νοσοκομείο» ο Αλέξης Τσίπρας και προετοιμάζοντας την επόμενη ημέρα, ανέφερε:  «Το οκτάωρο έχει καταργηθεί στην πράξη, φανταστείτε να καταργηθεί και θεσμικά».

Μπα; Από πού κι ως πού η …πράξη και ο… θεσμός πρέπει να συμπορεύονται και να έχουν, σώνει και καλά, κοινή πορεία που αλληλοεπηρεάζεται; Δεν ρωτά τον ντελιβερά, τον υπάλληλο του ιδιωτικού τομέα, τον εποχικό εργαζόμενο ή τον ελεύθερο επαγγελματία;

Σε ποιους τα λέει αυτά; Σ’ εκείνους που  ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τι αγώνα κάνουν για να επιβιώνουν; Πού ζει ο Αλέξης Τσίπρας; Δεν μπορεί να δει πέραν του δήθεν προλεταριάτου που προσπαθεί να εκφράσει;

Ακούστε: Είναι σαφές ότι ο Αλέξης Τσίπρας ξεχνά ή θυμάται επιλεκτικά. Όντως το οκτάωρο στην πράξη έχει καταργηθεί αλλά δεν συνέβη τώρα. Συνεπώς η ευθύνη του είναι μεγάλη. Χώρια που το οποιοδήποτε θεσμικό πλαίσιο, για να είναι λειτουργικό, πρέπει να ακολουθεί και παρακολουθεί την αγορά εργασίας. Μόνο έτσι θα μπορεί να προστατεύεται ο εργαζόμενος.

Κάτι ακόμη: Τι τον κόφτει τον Τσίπρα αν ο εργαζόμενος δουλεύει 10 ώρες την ημέρα (αντί 8) αλλά συνολικά δουλεύει τέσσερις ημέρες την εβδομάδα και κάθεται από Παρασκευή μέχρι και Δευτέρα;

Εν κατακλείδι ομολογώ ότι δεν είναι κατανοητές οι κινήσεις κι οι τακτικές του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Την ώρα που οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν καθηλωμένο κι ανίκανο να εκμεταλλευθεί το παραμικρό από κάποιες κυβερνητικές ολιγωρίες, εκείνος διχάζει την κοινωνία και την προκαλεί. Όπως προχθές με το … ξεστοκάρισμα των εμβολίων!