Ο στόχος τους είναι προφανής: να δημιουργήσουν συνθήκες πολιτικής αστάθειας, να μπαχαλοποιήσουν την πολιτική ζωή και να εμπεδώσουν κλίμα πολιτικής ανωμαλίας
Γράφει ο Αλέξανδρος Παπασταθόπουλος
Είναι ηλίου φαεινότερον πως η χώρα θα πάει στις εκλογές μέσα σε τοξικό και χυδαίο κλίμα. Οι νεο-αυριανιστές, που κάνουν καριέρα εντός και εκτός πολιτικής, έχουν πιάσει δουλειά εδώ και μήνες και –άλλοι από τα ταμπούρια της χυδαιότητας, άλλοι και τα σκοτεινά υπόγεια όπου κρύβονται– πετούν τόνους λάσπης στην κυβέρνηση, στον πρωθυπουργό και καμιά φορά λασπώνουν –προς γνώσιν και συμμόρφωσιν– και το ΠΑΣΟΚ.
Οι «εργάτες» που χειρίζονται τις μπετονιέρες λάσπης πιάνουν δουλειά αχάραγα και μέσα από τα social media και φιλικά προσκείμενα στην αντιπολίτευση μέσα ενημέρωσης –μερικά ο Θεός κι ο διάολος να τα κάνει ΜΜΕ– κάνουν ό,τι μπορούν για να αποδομήσουν την κυβέρνηση. «Οποιος δεν συμφωνεί μαζί μας, γίνεται εχθρός μας» είναι το δόγμα των νεο-αυριανιστών που εζήλωσαν τη δόξα του Γκέμπελς.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν καταφέρει να ρίξουν την «αδύναμη» και «χειρότερη» κυβέρνηση, όπως διατείνονται κάθε μέρα, και ως εκ τούτου κινδυνεύουν, οσονούπω, να μείνουν… άνεργοι. Γιατί μετά τις εκλογές, και εφόσον επιβεβαιωθούν τα σημερινά δημοσκοπικά ευρήματα, όλοι αυτοί οι λασπιάδες νεο-αυριανιστές θα είναι άχρηστοι στα αφεντικά τους.
Συνταγή… χάους
Αυτό που καταλαβαίνει κανείς είναι ότι, ευρισκόμενα τα πολιτικά αφεντικά τους σε τρικυμία, οι εντολές που έχουν δώσει προς τους έμμισθους και άμισθους λασπιάδες φαίνεται πως είναι ξεκάθαρες: βυθίστε, με κάθε μέσο, τη χώρα στον βούρκο και στη χυδαιότητα. Ο στόχος τους είναι προφανής: να δημιουργήσουν συνθήκες πολιτικής αστάθειας, να μπαχαλοποιήσουν την πολιτική ζωή και να εμπεδώσουν κλίμα πολιτικής ανωμαλίας.
Με αυτήν τη «συνταγή» θα προσπαθήσουν οι νεο-αυριανιστές να σπείρουν το χάος στην Ελλάδα του 2022. Το πιο πιθανό είναι να αποτύχουν (και πάλι), αλλά τη βρομοδουλειά θα την έχουν κάνει.
Το φαινόμενο του αυριανισμού δεν είναι κάτι καινούργιο. Απλώς αλλάζει προβιές κατά περιόδους. Ας θυμηθούμε πώς έχουν περιγράψει αυτό το νοσηρό φαινόμενο ο Αρης Παπάνθιμος και οι Βασίλης Βαμβακάς και Διονύσης Μαγουλάς.
«Συνηθισμένος φασισμός»
«Ο “αυριανισμός” δεν είναι ούτε γνήσιο ριζοσπαστικό κίνημα υπέρβασης του καπιταλισμού, ούτε η φωνή του “κατατρεγμένου λαουτζίκου”, όπως θέλει να αυτοπαρουσιάζεται. Είναι ο συνηθισμένος εθνικοσοσιαλισμός, ο συνηθισμένος φασισμός στις σημερινές ιδιόμορφες κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες της χώρας μας. Εθνικοσοσιαλισμός-φασισμός, με όλα τα γνωστά, βασικά χαρακτηριστικά του γνωρίσματα: με την υποκριτική αντικαπιταλιστική-φιλοσοσιαλιστική δημοκοπία, τον ολοκληρωτικό αντικομμουνισμό, το μίσος προς τους κοινοβουλευτικούς και δημοκρατικούς θεσμούς, την εχθρότητα προς την κουλτούρα και τους φορείς της, τον χυδαίο λαϊκισμό, τη μεθοδολογία του ψεύδους και της απάτης, τον σοβινισμό-ρατσισμό-αντισημιτισμό, την πολιτική και ιδεολογική τρομοκρατία, τη λατρεία της κρυμμένης κάτω από φιλολαϊκή φρασεολογία αντιλαϊκής βίας», ανέφερε στο οπισθόφυλλο του εξαιρετικού βιβλίου του «Αυριανισμός, το σημερινό πρόσωπο του φασισμού», ο Αρης Παπάνθιμος.
«Υβριδικό ιδεολόγημα»
Ο αυριανισμός «εγκαθιδρύθηκε ως υβριδικό ιδεολόγημα στενά συνδεδεμένο με τον λόγο του ΠΑΣΟΚ, αλλά συγχρόνως ανεξάρτητο από αυτόν. Η έντονη σκανδαλολογία, ο πολιτικός κυνισμός, ο αντιδιανοουμενισμός (στο πλαίσιο του οποίου αναπαρήχθησαν λαϊκές προκαταλήψεις και γενικεύσεις του τύπου ‘‘οι μορφωμένοι είναι τεμπέληδες’’ κ.λπ.) και η επιλεκτική ηθικολογία της ‘‘Αυριανής’’ σημάδεψαν ολόκληρη τη δεκαετία του 1980 ως μορφή λόγου που δεν περιορίζεται στη δημοσιογραφική σφαίρα, αλλά αντίθετα αποκτά πολλά πολιτικά και κοινωνικά ερείσματα…» γράφουν οι Βασίλης Βαμβακάς και Διονύσης Μαγουλάς («Η Ελλάδα στη δεκαετία του ’80», εκδ. Επίκεντρο, 2014).
Ο Μάνος Χατζιδάκις
Το 1987 σε μια συναυλία της Νάνας Μούσχουρη στο Παναθηναϊκό Στάδιο ο Μάνος Χατζιδάκις είπε: «Τη φυλλάδα που μολύνει τον ελλαδικό χώρο με αναίδεια, χυδαιότητα, τραμπουκισμό και κολακεία συμπολιτών μας, που κολακεύεται να πιστεύει σαν τον Καραγκιόζη ότι αυτή έριξε τον Καραμανλή, ενώ το μόνο που κατάφερε ήταν να κατακρημνίσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Που ισχυρίζεται ότι προστατεύει τη δημοκρατία όσο είναι δυνατόν να την προστατεύει ένα τρωκτικό της. Που αποκομίζει κέρδη κολακεύοντας την αγραμματοσύνη και την ασημαντότητα σαν άλλη Αγία Αθανασία του Αιγάλεω. Η “Αυριανή” πρέπει να κλείσει. Κι αυτό είναι το νόημα της αποψινής συμμετοχής μου στο Καλλιμάρμαρο».
Η «Αυριανή» απάντησε την επόμενη μέρα με χυδαίες ύβρεις κατά του σπουδαίου δημιουργού: «Χθες εμφανίσθηκε ένας χαμερπής ομοφυλόφιλος, ένας κίναιδος ολκής, να σε αποκαλέσει, φίλε αναγνώστη, φασίστα! Μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους και με μια εμπάθεια που διακρίνει τους παθητικούς ανώμαλους, εδήλωσε ότι η εφημερίδα που διαβάζεις είναι φασιστική και συνεπώς εσύ, ο αναγνώστης, φασίστας! Πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο κάθαρμα να αφήνεται ελεύθερο να βρίζει με λύσσα και πάθος όλους αυτούς τους πολίτες, με τη χυδαιότητα των οίκων ανοχής; Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον απαίσιο εκμαυλιστή νέων, που ακούει στα ονόματα Μάνια, Μανωλιά, Μινού Χατζιδού, ποιος επέτρεψε σε αυτό το απόβρασμα να παίρνει το μικρόφωνο στα χέρια του και να εκθέτει οργανωτές μιας φιλανθρωπικής εκδήλωσης; Αυτό το σκουληκιασμένο τομάρι αποτελεί στίγμα για τη σημερινή ελληνική κοινωνία. Να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από το ηθικό ΑIDS αυτού του βρομερού υποκείμενου».
Σε μια άλλη χυδαία δημοσίευση η «Αυριανή» έγραφε για τον συνθέτη: «Παρακαλείται ο κ. Μάνος Χατζιδάκις να περάσει από την “Αυριανή” για να πάρει ένα καλάθι… σύκα, που του αρέσουν πολύ».
Αντί επιλόγου
Εν κατακλείδι, οι νεο-αυριανιστές είναι εδώ και προσπαθούν να μιμηθούν τους «πατέρες τους» που μεγαλούργησαν τη δεκαετία του ’80. Ωστόσο, τους διαφεύγει μια… μικρή λεπτομέρεια: οι εποχές έχουν αλλάξει, η χώρα έχει προχωρήσει, αφήνοντας πίσω της αυτά τα φασιστικά σταγονίδια, και σίγουρα το τελευταίο που θα ήθελε ο λαός είναι τη νεκρανάσταση των αυριανιστών.
