Ο πρωθυπουργός εγκαίρως είχε φροντίσει να προειδοποιήσει τον αρχηγό της αξιωματικής (με περικεφαλαία) αντιπολίτευσης, στην πρόσφατη συζήτηση στη βουλή επί της πρότασης δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, ότι το «μοντέλο» αντιπολίτευσης που έχει επιλέξει τον οδηγεί σε αδιέξοδο.

Προφανώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την φιλελεύθερη κουλτούρα του, αλλά και με την παιδεία που τον διακρίνει, παραβλέπει ότι ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει κάτω απ’ το κοστούμι και το παιδικό χαμόγελο ένας κλασικός «καταληψίας». Μια τυπική περίπτωση «μπαχαλάκια» με ολίγη από Αριστερά.

Γιατί ποιος σοβαρός πολιτικός και μάλιστα αρχηγός της αξιωματικής (χωρίς περικεφαλαία) αντιπολίτευσης, θα χρησιμοποιούσε τόσο «φθηνιάρικα» συνθήματα προκειμένου να κερδίσει ως πολιτικός «μαυραγορίτης» από την πανδημία και την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις;

Ποιος υπεύθυνος πολιτικός θα ενέκρινε τις άθλιες επιθέσεις εναντίον ενός επιστήμονα όπως ο Σωτήρης Τσιόδρας, τα συμπλεγματικά υπονοούμενα για το ρόλο του, αλλά και την ταύτιση του με την κυβέρνηση;  

Λες και οι επιστήμονες, που νυχθημερόν συνεδριάζουν και ενημερώνουν τον Πρωθυπουργό για τα διαρκώς μεταβαλλόμενα επιδημιολογικά δεδομένα, βρίσκονται στην υπηρεσία της κυβέρνησης και όχι στην υπηρεσία του δημοσίου συμφέροντος.

Κάποιοι μαρξιστές στο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πουν στον Αλέξη Τσίπρα ότι, ένα άθλιο τέλος είναι καλύτερο από την αθλιότητα χωρίς τέλος. Φοβάμαι, όμως, ότι με τον πολιτικό «μαυραγοριτισμό» που τον διακρίνει δεν θα το καταλάβει.

Όπως δεν κατάλαβε τη χάρη που του έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να τον θεωρεί θεσμικά αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όμως στην προκειμένη περίπτωση οι αρχαίοι δεν είχαν αυταπάτες: Η χάρις αλλάξαι την φύσιν ου δύναται. Δηλαδή, η χάρη δεν αλλάζει τον χαρακτήρα του ανθρώπου. Τόσος ήτανε…

Easy Writer