Να υποθέσω ότι ο «τέως» είναι γκαφατζής ώστε να μετατρέψει μια συνήθη πρακτική των φαρμακευτικών πολυεθνικών «στο μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους»;
Του Χάρη Παυλίδη
Να εικάσω ότι τον πήραν στο λαιμό τους οι «αυλικοί» και μέσω του υπαρκτού σκανδάλου σκέφθηκαν με την ευκαιρία να «θάψουμε» καμιά δεκαριά πολιτικούς;
Τέλος πάντων να σκεφθώ ότι τους είπε μη με ενοχλείτε με τέτοια θέματα, δεν θέλω να ξέρω τίποτα; Με λίγα λόγια άφησε να εννοηθεί «κάντε εσείς τη δουλειά» κι αν υπάρχουν στοιχεία φωνάξτε με να κάνω τον Ντι Πιέτρο.
Ό,τι κι αν σκέφθηκε, όπως κι αν ενήργησε, δεν μπορεί κοτζάμ πρωθυπουργός να μην πέρασε απ’ το μυαλό του, μετά από δύο χρόνια ερευνών, ότι δεν τους βγαίνει το στήσιμο αφού δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο εναντίον των δέκα πολιτικών.
Έχω την εντύπωση ότι ο Αλέξης Τσίπρας με το να αφήσει όλους αυτούς τους «περίεργους» τύπους να ψάχνουν ώστε να «δέσουν» τις φαιδρές καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων, κάποιους ακροδεξιούς δικηγόρους και κάποιους άλλους σκοτεινούς τύπους, διέπραξε το μοιραίο λάθος. Αυτό που θα τον καταδίκαζε στη συνείδηση του κόσμου ως σκευωρό.
Και αντί να το διορθώσει, άλλωστε είχε πολλές ευκαιρίες, ταυτίστηκε πλήρως μ’ αυτή την τραγικά αστεία υπόθεση. Γιατί η Novartis έχει όλα τα χαρακτηριστικά της τραγωδίας και της κωμωδίας ταυτόχρονα. Αντί, λοιπόν, να δώσει στην υπόθεση τον χαρακτήρα που είχε και στις άλλες χώρες, δηλαδή του σκανδάλου με γιατρούς και κυκλώματα του φαρμάκου, αυτός έκανε ακριβώς το αντίθετο. Ατύπως υιοθέτησε τη μπουφονική συνωμοσία της τροχήλατης βαλίτσας.
Ο «τέως» έκανε τόσα λάθη σ’ αυτή την υπόθεση ώστε δύσκολα πλέον μπορεί να επανορθώσει. Άφησε δύο χρόνια να διασύρονται οι πολιτικοί και οι οικογένειες τους, επέτρεψε να δημοσιεύονται δηλητηριώδη σχόλια και κατασκευασμένα «ρεπορτάζ», ενώ γνώριζε πολύ καλά ότι η παράταση της ομηρίας των δέκα πολιτικών ενίσχυε το γενικότερο κλίμα απαξίωσης κατά του πολιτικού συστήματος. Κι όλα αυτά γιατί οι μπουφόνοι τον είχαν πείσει ότι η Novartis θα «τελειώσει» την Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά μαζί. Δύο σε ένα.
Και βέβαια αφού δεν κατάφεραν να τους βάλουν φυλακή, αφού ακόμη και όσοι δικαστές έλαβαν οδηγίες ώστε να πάρουν… σοβαρά τις κατηγορίες έστω κι αν δεν υπήρχαν στοιχεία, έμεινε ο Πολάκης με το παράπονο και ο Τσίπρας με τον λεκέ στο… «ηθικό του πλεονέκτημα». Και τώρα τι κάνει; Τώρα ψάχνει να βρει ηλίθιους για να του… καθαρίσουν το λεκέ! Αναζητά εναγωνίως αυτόν που θα του ξαναδώσει λόγω ύπαρξης και ρόλο στο νέο πολιτικό σκηνικό. Για κακή του τύχη ο Μητσοτάκης, και για λόγους αρχής και για λόγους τακτικής, δεν θα του κάνει τη χάρη. Θα του δώσει αυτό που του αξίζει. Να μην είναι πρωταγωνιστής στο δικό του έργο. Μαρτύριο έ…
