Τα δυο πιο σκληρά σφυριά της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Νίκος Φίλης, σφυροκοπάνε αλύπητα τις τελευταίες ημέρες τον Αλέξη Τσίπρα. Εκμεταλλευόμενοι και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε προσυνεδριακή φάση, έχουν αφεθεί τελείως ελεύθεροι και ακυρώνουν τόσο τη γραμμή του κόμματος όσο και το προφίλ του αρχηγού.
Του Ανδρέα Παπαδόπουλου
Τα χέρια του κ. Τσίπρα είναι αυτή την ώρα δεμένα. Η κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο όταν (υποτίθεται ότι) είναι σε εξέλιξη ο προσυνεδριακός διάλογος δεν επιτρέπει το παραμικρό πειθαρχικό μέτρο. Υπενθυμίζεται, άλλωστε, πως στο κόμμα αυτό όχι απλώς είναι νομιμοποιημένη η κριτική, αλλά έχουν θεσμοθετηθεί εδώ και πολλά χρόνια οι τάσεις.
Η κριτική που ασκείται, ωστόσο, αποκτά άλλου είδους σημασία, καθώς τα δυο προαναφερθέντα στελέχη έχουν ξεχωριστό πολιτικό βάρος:
-Ο Τσακαλώτος είναι η συνείδηση της έλλογης και μορφωμένης αριστεράς, ο υπουργός Οικονομικών που διαχειρίστηκε το μνημόνιο, ο κοσμοπολίτης αριστερός που δεν ντρέπεται για την οικογενειακή, οικονομική και μορφωτική του κατάσταση.
-Ο Φίλης είναι η συνείδηση της ιστορικής συνέχειας του κόμματος, ο τελευταίος γραμματέας του Ρήγα Φεραίου, ο διευθυντής της Αυγής, ο υπουργός που συγκρούστηκε ιδεολογικά με την Εκκλησία και τον Πάνο Καμμένο, το στέλεχος που (ενίοτε) κρατά ψηλά τις αρχές και τις αξίες μιας άλλης αριστεράς.
Δύο, δηλαδή, δύσκολοι στόχοι για τον Τσίπρα, για αυτό και τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθεί απαθής τις πολιτικές επιθέσεις που του κάνουν. Όσοι, δε, γνωρίζουν τον κ. Τσίπρα και παρά τα όσα θρυλούνται, ούτε πραγματικές διαγραφές κάνει, ούτε συγκρούεται πολιτικά με προσωπικότητες του χώρου. Διέγραψε εκ του ασφαλούς τον Π. Κουρουμπλή εν γνώσει του, ότι είναι αδιάφορο πρόσωπο για το στελεχικό δυναμικό του κόμματος και τον Στ. Κοντονή όταν ήταν τελειωμένος και αδυνατισμένος πολιτικά.
Όσον αφορά στους κορυφαίους, ουδέποτε συγκρούστηκε με τον Αλαβάνο, την Ζωή, τον Βαρουφάκη, τον Λαφαζάνη και τόσους άλλους. Όλοι τους έφυγαν από το κόμμα, χωρίς ποτέ ο Τσίπρας να μπει στη διαδικασία της αντιπαράθεσης μαζί τους. Απλώς άφησε την πόρτα ανοιχτή για να φύγουν…
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα πολιτικά ζητήματα ακολουθεί τη λογική του «άστο για αργότερα», ίσως για αυτό να έχει τόση εκτίμηση στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή. Βάζει, δηλαδή, τα προβλήματα κάτω από το χαλί, θεωρώντας ότι έχει ως σύμμαχο το χρόνο. Το ίδιο πιστεύει ότι θα συμβεί και τώρα. Όχι στο συνέδριο, αλλά με την εκλογή από τη βάση. Ποντάρει σε μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή και αντιστοίχως μαζική εκλογή του, για να κλείσει το στόμα στον Φίλη, τον Τσακαλώτο, τον Σκουρλέτη και όποιον/α άλλον/η διαφωνεί.
Άρα, ως το συνέδριο του Απριλίου, είναι προφανές ότι θα ζήσουμε πολλά τέτοια επεισόδια σαν αυτά που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες. Απλώς επειδή στη διαδικασία της σύγκρουσης μπήκαν και οι ερεβώδεις μηχανισμοί(βλ. Βαξεβάνης και όχι μόνο), ελλοχεύει ο κίνδυνος η κατάσταση να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Μια βόλτα στο διαδίκτυο και στους χρήστες (στελέχη, δημοσιογράφοι, μέλη, φίλοι, τρολ…) που πρόσκεινται στην ηγεσία, είναι ενδεικτική για το κλίμα που επικρατεί. Το τι λένε και γράφουν για τον Τσακαλώτο δεν έχει προηγούμενο.
Και εδώ έχει ενδιαφέρον να υπενθυμιστεί ότι πριν λίγες ημέρες δημοσιεύτηκε κείμενο 500υπογραφών που στήριζε τον Ν. Φίλη απέναντι στις αήθεις επιθέσεις που δεχόταν από Πολάκη και σία. Πριν περάσουν λίγες μέρες, όχι απλώς τα ίδια, αλλά πολύ χειρότερα, υβριστικά και προσβλητικά, είναι αυτά που λέγονται και γράφονται για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Αποδεικνύεται ότι όλη αυτή η προσπάθεια που έγινε από κάποιους ρομαντικούς του ευρύτερου χώρου είναι μάταιη. Κανένα κείμενο και καμία υπογραφή δεν μαζεύει-περιορίζει όλους αυτούς που έχουν μάθει να συζητούν και να γράφουν με «πολακικούς όρους». Όσο και αν (τους) στεναχωρεί, οι «Πολάκηδες» και όχι «αυτοί» εκφράζουν το χώρο.
Εν κατακλείδι: Τα όσα συμβαίνουν και πολύ περισσότερο τα όσα θα συμβούν ως το συνέδριο θα αποτελέσουν άλλη μια απόδειξη ότι ο χώρος αυτός έχει πεθάνει πολιτικά και ιδεολογικά σε σχέση με αυτά που πρέσβευε προηγούμενες δεκαετίες. Για αυτό και είναι μαθηματικά βέβαιο πως πρώτος σε ψήφους στην εκλογή από τη βάση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ θα βγει ο αψύς Σφακιανός. Και τότε άντε να τον μαζέψεις με κείμενα και υπογραφές…
Πηγή: parapolitika.gr
