Στο «τιμόνι» της Διεθνούς Ένωσης για το Δίκαιο του Οίνου ((International Wine Law Association – AIDV), θα βρίσκεται για τα επόμενα τρία χρόνια ένας Έλληνας πανεπιστημιακός. Ο λόγος για το Θεόδωρο Γεωργόπουλο, ο οποίoς κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Συνεδρίου της Ένωσης που πραγματοποιήθηκε στη Λωζάννη το Σαββατοκύριακο, εξελέγη στη θέση του προέδρου.
«Το γεγονός ότι μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα πέτυχε αυτήν την προεδρία είναι σίγουρα σημαντικό για την παρουσία μας στo γενικό γίγνεσθαι και περισσότερο στα θέματα ρύθμισης νομοθεσίας» τόνισε στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γεωργόπουλος.
Μάλιστα, όπως υπογράμμισε ο νέος πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης για το Δίκαιο του Οίνου από αυτή την εκλογή, θα υπάρξουν και σημαντικά οφέλη για την Ελλάδα, καθώς θα επιτρέψει την εμπλοκή της χώρας μας «σε ζητήματα προετοιμασίας της νομοθεσίας σε διεθνές επίπεδο, της καλύτερης διάχυσης της πληροφορίας από μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα αλλά και προς την Ελλάδα, ως προς τις νέες τάσεις που έχουν να κάνουν είτε με την κατανάλωση αλκοόλ, είτε σε σχέση με την αειφόρο ανάπτυξη στον χώρο της οινοποιίας και της αμπελοκαλλιέργειας, είτε ακόμη σε σχέση με ζητήματα όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η ιχνηλασιμότητα των προϊόντων και η προστασία του καταναλωτή».
Σημείωσε ότι οι στόχοι του κινούνται σε τρεις άξονες. «Ο πρώτος, ως πανεπιστημιακός, είναι η διασύνδεση των πανεπιστημίων γύρω από τον χώρο της αμπέλου και του οίνου και των νομικών ρυθμίσεων γύρω από τα ζητήματα αυτά» είπε ενώ ο δεύτερος άξονας όπως ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, έχει να κάνει με τη «διάχυση της πληροφορίας σε θέματα νομοθεσίας και ρύθμισης, κυρίως στους νέους, είτε αυτοί είναι νομικοί, είτε αυτοί είναι επιχειρηματίες είτε είναι επιστήμονες γύρω από τον χώρο».
Όμως, πιο σημαντικό χαρακτήρισε τον τρίτο άξονα που δεν είναι άλλος από τη διαμόρφωση κοινών θέσεων «μέσα από τον επιστημονικό διάλογο και αναδείξεις κοινών μοντέλων που μπορούν στη συνέχεια να προταθούν σε διάφορα διεθνή φόρα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση για θέματα όπως η σύζευξη οινοτουρισμού και η αειφόρος ανάπτυξη, η προστασία των Γεωγραφικών Ενδείξεων και η δημιουργία προστιθέμενης αξίας γύρω από την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων καθώς και θέματα πιο “down to earth”, όπως είναι η διασφάλιση της υγείας σε σχέση με τις οινολογικές πρακτικές και η ισορροπία μεταξύ κατανάλωσης οίνου και ανάπτυξης, διαφάνειας και ανταγωνιστικότητας».
Σε ερώτηση του Αθηναϊκού – Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων για την εικόνα που επικρατεί στις διεθνείς αγορές για το ελληνικό κρασί, ο Γεωργόπουλος δήλωσε ότι «το ελληνικό κρασί είναι μικρό σε ποσότητα» καθώς όπως επεσήμανε «είμαστε περίπου το 1% της παγκόσμιας παραγωγής». Όμως, «είμαστε μεγάλοι σε ιστορία, είμαστε μεγάλοι σε διαφορετικότητα και βάθος, αν δει κανείς τη γεωμορφογραφία και τις ελληνικές ποικιλίες και το γεγονός ότι υπάρχει μια παράδοση, η Ελλάδα είναι σημαντική» ανέφερε.
Υπογράμμισε ότι τα τελευταία 20-30 χρόνια πραγματοποιείται στη χώρα μας μια «επανάσταση» στον τομέα του οίνου καθώς έχουν γίνει εξαιρετικές προσπάθειες τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά κάτι που αποδεικνύεται από την αύξηση των εξαγωγών, τόσο ποσοτικά όσο και σε αξία.
Χαρακτήρισε μάλιστα το μέλλον του ελληνικού κρασιού «λαμπρό» και αυτό γιατί «υπάρχουν πολλά θετικά σημάδια και πολλά σημεία που θα επιτρέψουν στο ελληνικό κρασί να πάει μπροστά».
Ωστόσο, δεν είναι όλα ρόδινα. Υπάρχουν αρκετά προβλήματα καθώς όπως ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «χρειάζεται σκληρή δουλειά, με συλλογικότητα, χρειάζεται σχεδιασμός και διάλογος μεταξύ μας. Είμαστε πολύ μικροί για να έχουμε μεγάλες διαφορές» και πρόσθεσε ότι θα πρέπει να βοηθηθεί το ελληνικό κρασί, όχι αναγκαστικά οικονομικά.
Ο Γεωργόπουλος έφερε ως παράδειγμα την πολυνομία που επικρατεί σε πολλούς τομείς όπως και το κρασί, να πάψει να υφίσταται. «Να πάψουν αναχρονιστικές νομοθεσίες, να πάψουν οι αγκυλώσεις, να μη μπούμε σε μια λογική απορρύθμισης και ανομίας, αντιθέτως. Όπως είναι γνωστό, όσους περισσότερους νόμους έχουμε τόσο λιγότερο τους εφαρμόζουμε» είπε σχετικά.
Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με την ελληνική αγορά του κρασιού υπογράμμισε ότι βρίσκονται σε μια φάση ανάκαμψης και τόνισε ότι «υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει και νομίζω ότι είναι κρίμα, μια χώρα με την ιστορία της Ελλάδας και την παράδοσή της στον συγκεκριμένο χώρο να έχει μείνει πίσω. Πρέπει σιγά σιγά να αρχίζουμε να αντιμετωπίζουμε το κρασί σαν προϊόν που έχει πίσω του μια μεγάλη ιστορία, σαν πολιτιστικό κεφάλαιο και βεβαίως, σαν μια πολύ καλή ευκαιρία για κοινωνικοποίηση. Αυτό έχει χαθεί σε σημαντικό βαθμό και πρέπει να δουλέψουμε εκεί πάνω».
Με μέλη που αγγίζουν τα 400, από 32 χώρες σε πέντε ηπείρους η Διεθνής Ένωση για το Δίκαιο του Οίνου, αποτελεί από το 1985 όποτε και ιδρύθηκε, υπό την αιγίδα του Διεθνούς Οργανισμού Αμπέλου και Οίνου (OIV), το μεγαλύτερο και σημαντικότερο δίκτυο πανεπιστημιακών, ερευνητών, δικηγόρων, δικαστών και δημοσίων λειτουργών που ασχολούνται με τη ρύθμιση των ζητημάτων του αμπελοοινικού τομέα: διαχείριση αμπελώνων, χρήσεις γης και κλιματική αλλαγή, προστασία περιβάλλοντος και παραγωγή κρασιού, πνευματική ιδιοκτησία, εμπορικές συμφωνίες, επισήμανση και έλεγχος προϊόντων, θεσμική οργάνωση και χρηματοδότηση του κλάδου, επίλυση διαφορών, ηλεκτρονικό εμπόριο, φορολογία και κατανάλωση αλκοόλ.
Σκοπός της είναι η επιστημονική έρευνα και η ενίσχυση της εκπαίδευσης στα ζητήματα ρύθμισης του αμπελοοινικού τομέα, ο δημόσιος διάλογος για την εξέλιξη της νομοθεσίας και η διάχυση πληροφοριών ως προς τις διαφορετικές νομικές πρακτικές στον συγκεκριμένο χώρο.
