Εριξαν το δηλητήριο για το δήθεν 16ωρο και τώρα σφυρίζουν αδιάφορα. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ψήφισαν τους πιο αντεργατικούς νόμους! Και κυρίως οι ίδιοι άνθρωποι που έκρυβαν πίσω από τους «αγώνες» τους για τη δήθεν επιστροφή στην εργασιακή κανονικότητα τις υπογραφές τους για τα πιο σκληρά μέτρα. Πίσω από κάθε λεονταρισμό τύπου «δεν κάνουμε πίσω στα εργασιακά» υπήρχε και μια υπογραφή. Και για τα εργασιακά! ΣΥΡΙΖΑ–και από κοντά το ΠΑΣΟΚ– γνώριζαν πως ενδεχόμενο 16ωρης εργασίας είναι αδύνατον. Γνώριζαν πως πρόκειται για ενσωμάτωση ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε νόμιμα ένας εργαζόμενος να παρέχει τις υπηρεσίες του σε περισσότερους του ενός εργοδότες εντός του οκταώρου εργασίας. Πλην όμως πρέπει να συνεχίζουν να παριστάνουν τους προστάτες των εργαζομένων. Με τη βεβαιότητα ότι τα έργα και οι ημέρες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν ξεχαστεί!
Στις 16 Ιουνίου 2016, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υπέγραψε το Συμπληρωματικό Μνημόνιο με το οποίο συμφωνούσαν (σελίδα 25, αγορά εργασίας) στα εξής:
-Οι ελληνικές Αρχές δεσμεύονται να υιοθετήσουν τις ευρωπαϊκές καλές πρακτικές.
-Απαιτείται εξισορρόπηση μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης για εργαζομένους και εργοδότες, αλλά και να ληφθούν υπόψη τα πολύ υψηλά επίπεδα ανεργίας.
-Η κυβέρνηση θα οργανώσει μια συμβουλευτική διαδικασία από ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων προκειμένου να αναθεωρηθεί ένας αριθμός υπαρχουσών ρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, του λοκ-άουτ και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών διεθνώς και στην Ευρώπη.
-Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2016, οι ελληνικές αρχές θα ευθυγραμμιστούν με τις βέλτιστες πρακτικές στην Ε.Ε.
-Κάθε αλλαγή στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο θα γίνει μετά από συζήτηση και συμφωνία με τους Θεσμούς. Καμιά αλλαγή στο ισχύον πλαίσιο όσον αφορά στις συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν θα γίνει πριν από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, συμπεριλαμβανομένου και του άρθρου 103 του Ν. 4172/2013.
-Οι αλλαγές στην πολιτική της αγοράς εργασίας δεν πρέπει να οδηγήσουν σε πολιτικές του παρελθόντος, που δεν είναι συμβατές με τους σκοπούς της βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.
-Ο εξορθολογισμός του ισχύοντος εργατικού νόμου θα κωδικοποιηθεί με την ψήφιση ενός Κώδικα Εργατικού Νόμου ως τον Μάρτιο του 2017, με την υποστήριξη της τεχνικής βοήθειας.
Αφού τα υπέγραψαν όλα αυτά, άρχισαν πάλι τους λεονταρισμούς, διακηρύσσοντας ότι «η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επιβάλει τη νομιμότητα στην αγορά εργασίας».
Υποχώρηση και αντιπερισπασμός
Και την 1η Απριλίου 2017 υποχώρησαν ατάκτως καταλήγοντας σε μια «συμφωνία» που περιλάμβανε προνομοθέτηση μέτρων για το 2019 και το 2020 και μείωση συντάξεων και αφορολογήτου. Και τότε άρχισαν τους αντιπερισπασμούς, μιλώντας για «νίκη στα εργασιακά».
Αναφέρονταν στη συμφωνημένη από το 2016 συμβουλευτική διαδικασία υπό τον καθηγητή Jan van Ours και το πόρισμά του που παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2016. Από εκεί είχαν προκύψει οι αρχές της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης.
Με τη διαφορά ότι όλα παραπέμφθηκαν στον Σεπτέμβριο 2018, μετά το τέλος του προγράμματος. Επομένως καμία νίκη. Αυτά είχαν ξανασυμφωνηθεί το 2013. Απλά ο κ. Τσίπρας είχε κάνει ένα ακόμη σόου, απειλώντας να… μην υπογράψει η Ελλάδα το κείμενο για τα 60 χρόνια από την υπογραφή των Συνθηκών της Ρώμης, μετά το τέλος της Διάσκεψης της Ρώμης!
Στις 3 Φεβρουαρίου 2017, η τότε υπουργός Εργασίας κ. Αχτσιόγλου είπε στη Βουλή: «Καμία απόκλιση από τη θέση μας απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ για τη νομοθέτηση μέτρων μετά τη λήξη του προγράμματος. Εχουμε υπεραποδόσεις στους στόχους που είχαν τεθεί στη συμφωνία με τους Θεσμούς, αποδίδουν, και καμία νέα πολιτική για νέα μέτρα δεν θα εφαρμόσουμε. Αυτό προβάλλουμε σε όλους τόνους και σε όλα τα επίπεδα και επιμένουμε».
Επέμειναν, αλλά… τζίφος! Παρά τις δηλώσεις Αχτσιόγλου περί… «αταλάντευτης» θέσης, όπως ξεκαθάριζε στις συναντήσεις της με σωματεία εργαζομένων. Και παρά τις διακηρύξεις της πως το θέμα «αποτελεί για εμάς κεντρικό πολιτικό ζήτημα» και πως «πρέπει να μείνουμε αμετακίνητοι».
Και παρά τις διακηρύξεις όλων ότι το θέμα των εργασιακών σχέσεων είναι… ταυτοτικό για τον ΣΥΡΙΖΑ, «κάτι παραπάνω από κόκκινη γραμμή».
Μετά τις «κόκκινες γραμμές»
Και αφού λύγισαν, μετά ψήφισαν άλλο ένα Μεσοπρόθεσμο (το τέταρτο Μνημόνιο στην ουσία), όπου στις σελίδες 27 και 28 περιγραφόταν η έννοια του «notification procedure», μια διαδικασία μέσα από την οποία με απλή ειδοποίηση εντός τριών μηνών απελευθερώνονται οι ομαδικές απολύσεις.
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, τον Ιούλιο του 2017, η μεγάλη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, υπό την προεδρία της κ. Θάνου, με την υπ’ αριθμ. 11/2017 απόφασή της έκρινε συνταγματικό το Νόμο 4046/2012 (δεύτερο Μνημόνιο) και τη σχετική πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου που καθιέρωσαν τον περιορισμό των εγγυήσεων όσον αφορά στις απολύσεις των εργαζομένων.
Σύμφωνα με την απόφαση, τα νομοθετήματα αυτά αποσκοπούσαν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και για αυτό έγινε και η μείωση αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, γιατί «διαφορετικά στερεί τη δυνατότητα εξυγίανσης των επιχειρήσεων μέσω της μείωσης του εργασιακού κόστους»…
Τον Μάιο του 2019, με άλλο νομοσχέδιο, θεσμοθετήθηκε ο περίφημος «βάσιμος λόγος» για την απόλυση, που παρουσιάστηκε ως άλλη μια νίκη του εργατικού κινήματος, ενώ στην πραγματικότητα στοχοποιούσε τους εργαζομένους και τους έκλεινε τις πόρτες για επόμενες δουλειές.
Και δεν ήταν μόνο αυτά. Οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα μιλούν για 16ωρα ψήφισαν και για άφθονες υπερωρίες. Και στην Πυροσβεστική και στο ΕΚΑΒ! Εχουμε και λέμε:
Νόμος 4354/2015, άρθρο 20 (ο νόμος με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε τα ξένα funds):
Α. Αποζημίωση για εργασία καθ’ υπέρβαση του υποχρεωτικού ωραρίου.
1. Η καθιέρωση με αποζημίωση εργασίας καθ’ υπέρβαση του υποχρεωτικού ωραρίου των υπαλλήλων επιτρέπεται μόνο για την αντιμετώπιση εποχικών, έκτακτων ή επειγουσών υπηρεσιακών αναγκών.
Η υπερωριακή απασχόληση του προσωπικού εγκρίνεται με απόφαση του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού, στην οποία αναφέρονται σαφή και συγκεκριμένα στοιχεία που δικαιολογούν την ανωτέρω υπερωριακή εργασία. Στην εν λόγω απόφαση δεν απαιτείται η σύμπραξη του υπουργού Οικονομικών, όπως προβλέπεται από τις ρυθμίσεις της παρ. 3 του άρθρου 77 του Ν. 4270/2014 (Α΄ 143).
2. Οι ώρες της απασχόλησης καθ’ υπέρβαση του υποχρεωτικού ωραρίου ορίζονται ανά εξάμηνο, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα αυξομείωσης μεταξύ των δύο (2) εξαμήνων μέσα στο έτος, ως εξής:
α. Απογευματινή υπερωριακή εργασία
Για απογευματινή υπερωριακή εργασία μέχρι εκατόν είκοσι (120) ανά υπάλληλο.
Για τα πληρώματα ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ οι ως άνω ώρες ορίζονται μέχρι διακόσιες (200) ανά υπάλληλο.
β. Υπερωριακή εργασία κατά τις νυχτερινές ώρες ή κατά τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες.
Για υπερωριακή εργασία κατά τις νυχτερινές ώρες ή κατά τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες, για υπαλλήλους που ανήκουν σε υπηρεσίες που λειτουργούν, βάσει νόμου, είτε όλες τις ημέρες του μήνα είτε σε δωδεκάωρη ή εικοσιτετράωρη βάση, μέχρι ενενήντα έξι (96) ώρες για τις νυκτερινές και μέχρι ενενήντα έξι (96) ώρες για τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες, ανά υπάλληλο.
Για το προσωπικό των ΟΤΑ πρώτου βαθμού που ανήκει σε υπηρεσίες καθαριότητας, οι οποίες λειτουργούν, βάσει νόμου, σε εικοσιτετράωρη βάση, οι ως άνω ώρες ορίζονται μέχρι εκατόν ογδόντα (180) αντίστοιχα ανά υπάλληλο.
Δηλαδή οι επιτρεπόμενες υπερωρίες επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν 120, 180, ακόμη και 200 για τα πληρώματα των ασθενοφόρων!
Και ελεύθερες απολύσεις
Νόμος 4472/2017 (αυτός που επέβαλε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και έδωσε στα ξένα funds και τη διαχείριση των ακινήτων, καθώς και ασυλία στα στελέχη των τραπεζών που προχωρούν σε αναδιάρθρωση χρεών):
Με αυτόν το νόμο καταργήθηκε η διαδικασία προέγκρισης των απολύσεων από το υπουργείο Εργασίας και προβλέφθηκε μόνο διαδικασία γνωστοποίησης των απολύσεων στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας. Ουσιαστικά δηλαδή απελευθερώθηκαν οι ομαδικές απολύσεις. Οπως ακριβώς είχε προτείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο!
Στην ουσία, δημιουργήθηκε μια αμιγής διαδικασία «γνωστοποίησης» της βούλησης του εργοδότη για ομαδικές απολύσεις, η οποία δεν μπορεί από πλευράς κράτους να ανασχεθεί. Αυτό άλλωστε είχε ισχυριστεί η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων στη Βουλή: Οτι ουσιαστικά απελευθερώνονται οι ομαδικές απολύσεις, ενώ με το άρθρο 20 για κήρυξη απεργίας υπάρχει έμμεση καθιέρωση της ανταπεργίας (λοκ άουτ).
Νόμος 4512/2018 (αυτός με τον οποίο επισπεύσθηκαν οι πλειστηριασμοί):
Ορίστηκε ειδική απαρτία κατά τις γενικές συνελεύσεις πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, προκειμένου να λάβει χώρα η συζήτηση και να ληφθεί απόφαση για την κήρυξη απεργίας. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η παρουσία τουλάχιστον του ενός δευτέρου (½) των οικονομικά τακτοποιημένων μελών της συνδικαλιστικής οργάνωσης. Και η «υπεράσπιση» των λαϊκών στρωμάτων συνεχίστηκε.
Τι άλλο έκαναν οι κατασκευαστές του 16ώρου; Τα εξής:
-Αύξησαν το ποσοστό εισφοράς υπέρ υγείας από 4% σε 6% για το σύνολο των κύριων συντάξεων που λαμβάνει ο συνταξιούχος και επέβαλαν –για πρώτη φορά– εισφορά 6% υπέρ υγείας στις επικουρικές συντάξεις.
-Επανυπολογισμός των επικουρικών συντάξεων από 1ης/6/2016 και περικοπές σε συνταξιούχους με άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης στα 1.170 ευρώ καθαρά (1.300€ μικτά).
-Σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ για 370.000 χαμηλοσυνταξιούχους.
-Περικοπή των συντάξεων χηρείας σύμφωνα με τον Ν. 4387/2016 μετά τις 13/5/2016 τουλάχιστον κατά 42% σε σχέση με το 2014 και θέσπιση τόσο ηλικιακού ορίου όσο και περιορισμού της καταβαλλόμενης σύνταξης.
Πλήρης κατάργηση της προσωπικής διαφοράς με μείωση στο 50% της σύνταξης ή στο 25% εάν ο επιζών εργάζεται ή αυτοαπασχολείται ή λαμβάνει σύνταξη από οποιαδήποτε πηγή.
-Κατάργηση του οικογενειακού επιδόματος συζύγου στις κύριες συντάξεις, καθώς και πλήρης κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων στις επικουρικές συντάξεις.
-Μείωση της εθνικής σύνταξης για τις συντάξεις αναπηρίας. Τα 384 ευρώ θα λαμβάνουν μόνο όσοι έχουν ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω. Με ποσοστό αναπηρίας από 67% έως και 79,99% χορηγείται το 75% της εθνικής σύνταξης, ενώ με ποσοστό αναπηρίας από 50% έως 66,99% χορηγείται το 50%.
-Αύξηση του κόστους εξαγοράς για την αναγνώριση πλασματικών ετών. Μέχρι 13/5/2016 το μηνιαίο κόστος εξαγοράς ήταν στο 25πλάσιο ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη που είχε ορισθεί στις 31/12/2011. Με τον Ν. 4387/2016 το κόστος εξαγοράς υπολογίσθηκε με βάση το μισθό ή το εισόδημα του τελευταίου μήνα πριν από την εξαγορά.
-Μείωση σε ποσοστό 60% του ποσού της σύνταξης, κύριας και επικουρικής, των δικαιούχων που αναλαμβάνουν εργασία ή αποκτούν ιδιότητα ή δραστηριότητα υποχρεωτικώς υπακτέα στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ και ΕΤΕΑΕΠ και σε ποσοστό 100% στους δικαιούχους που απασχολούνται στο Δημόσιο ή ΝΠΔΔ.
-Αλλαγή στη βάση υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών ελεύθερων επαγγελματιών - αυτοαπασχολουμένων και αγροτών.
-Επιβολή εισφορών υπέρ Υγείας στους αγρότες και επιστήμονες 6,95% από το 2017.
-Πάγωμα όλων των συντάξεων μέχρι και το 2022.
-Οι συντάξεις που εκδίδονταν από τις 12.5.2016 και μετά, σύμφωνα με το νόμο 4387/2016, ήταν μειωμένες μεσοσταθμικά κατά τουλάχιστον 35%-40% σε σχέση με το 2014.
-Περικοπή τμήματος της προσωπικής διαφοράς κυρίων και επικουρικών καταβαλλόμενων συντάξεων μέχρι 18% και επιπλέον περικοπή οικογενειακών επιδομάτων από 1ης/1/2019.
Κατά του εαυτού τους!
Α, να μην το ξεχάσω! Αφού υπέγραφαν τα πάντα, μετά διαδήλωναν κατά του εαυτού τους!
Τον Δεκέμβριο του 2016, το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ καλούσε σε συμμετοχή στην απεργία της 8ης Δεκεμβρίου 2016! Οπως ανέφεραν…
«Η συμμετοχή όλων μας στην απεργία και τις κινητοποιήσεις απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ισοπεδώνουν τα εργασιακά δικαιώματα θα είναι η απάντηση του κόσμου της εργασίας και ολόκληρης της κοινωνίας στην προσπάθεια των δανειστών –και ιδιαίτερα του ΔΝΤ– να επιβάλουν τη συνέχιση των πολιτικών πλήρους απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων.
Συγχρόνως θα είναι η απάντηση και στην “τρόικα εσωτερικού”, τα εγχώρια συμφέροντα και τους πολιτικούς υποστηρικτές τους, σε όλους αυτούς που φανερά ή κρυφά στηρίζουν τις καταστροφικές για την εργασία και την κοινωνία ακραία νεοφιλελεύθερες συνταγές προκειμένου να αυξηθεί η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων».
Αυτοί κυβερνούσαν, αυτοί υπέγραφαν, αυτοί κυνηγούσαν το ΔΝΤ μην τους φύγει, αλλά τους έφταιγε η «τρόικα εσωτερικού»!
